Het rijke roomse leven in brabant 1900-1970

De Barmhartige Zusters van de H. Carolus Borromeus

Paters & Nonnen

De barmhartige zusters vinden hun oorsprong in een 17e-eeuwse Franse stichting door Emmanuel Chauvenel te Nancy. Boven de ingang van het grote huis dat Chauvenel aan een aantal zusters schonk, stond een beeld van de H. Carolus Borromeus en zo kwam de nieuwe congregatie aan haar naam.

De oorspronkelijke stichting ontwikkelde zich tot vier van elkaar onafhankelijke congregaties, die hun moederhuizen hadden in Nancy, Praag, Treibnitz en Trier. Vandaar dat we in Nederland ook de benamingen tegenkomen van “Zusters van Trier” en “Zusters van Nancy”.

Onder invloed van de antiklerikale stemming in Duitsland, de zogenaamde Kulturkampf, kwam in 1875 de congregatie van Trier ook naar Nederland. Ze had haar noviciaat in ‘s-Hertogenbosch en was als Stichting Carolus gevestigd in de Jan Heinsstraat. De Zusters van Nancy kwamen op hun beurt in Budel terecht. In 1971 verenigden de verschillende congregaties zich in één federatie.

De zusters streefden ernaar alle werken van christelijke barmhartigheid en onderwijs uit te oefenen. Daaronder viel het verzachten van geestelijke en lichamelijke nood, zorg voor voogdijkinderen, verpleging van zieken, zorg voor bejaarden, het werk van de Vincentiusverenigingen, werk in ziekenhuisbibliotheken en gevangenissen, het gastvrijheid bieden aan katholieke jongeren en religieuze groeperingen, en incidenteel vrijwilligerswerk bij het Rode Kruis.

's-Hertogenbosch, Receptie b.g.v. herdenking 50 jaar Zusters van Trier in Den Bosch, 1930. Fotograaf: Fotopersbureau Het Zuiden. Bron: Collectie Erfgoed 's-Hertogenbosch, fotonr. 0026695.

Je vindt de congregatie vooral in Noord-Brabant terug (negen kloosters tegen één in de rest van Nederland): Beugen (klooster Mariahof); Budel-Dorplein (De Cantine); ’s-Hertogenbosch (klooster in het Sint Carolusziekenhuis, klooster in het Groot Ziekengasthuis, Carolusklooster Hervensebaan); Sint-Oedenrode (Huize De Kolk); Oeffelt (Sint Jozefgesticht); Uden (klooster in Sint Jansgesticht en klooster Carolushof 51).

Buiten Noord-Brabant was er het klooster Mariëndaal in Groesbeek. Buiten Nederland hebben de zusters zich in de loop der tijden over heel Europa verspreid, en uiteindelijk vinden we ze tot in het Verre Oosten terug.

's-Hertogenbosch, eerste steenlegging nieuwbouw Sint-Carolus Ziekenhuis door moeder-overste zuster Gabriël, 1931. Fotograaf:  Fotopersbureau Het Zuiden. Bron: Collectie Erfgoed 's-Hertogenbosch, fotonr. 0032976.

Bronnen: J. Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant. Alphen a/d Maas, 2010.
Website Barmhartige Zusters

6

Reacties (6)

Ton Hartman zei op 9 januari 2020 om 22:55 uur

Ook in Soesterberg was er toch een klooster van de Zusters van altijddurende aanbidding, zij werden door de kleur van het habijt ook wel de Roze Zusters genoemd. Ongeveer 15 jaar geleden zijn de laatste Zusters naar Utrecht verhuisd en wordt daar nog wel gebeden met wat hulp van buitenlandse zusters

Marilou NillesenBHIC zei op 10 januari 2020 om 20:06 uur

Bedankt voor deze waardevolle aanvulling, Ton. Over deze zusters vind ik dit mooie verhaal:

https://decorrespondent.nl/6548/de-roze-zusters-bidden-voor-de-wereld-a…

Ton Hartman zei op 14 januari 2020 om 16:26 uur

Dank voor de reactie en het bijgevoegde verhaal, bij herinnering heb ik dat al eerder gelezen. ik heb wel veel waardering voor deze religieuzen, niet voor de organiserende instantie. Het is nogal wat dat deze religieuzen ontdaan worden van hun naam en in feite ook hun identiteit en van hun familie worden vervreemd.

Mw. J. Wijnands. zei op 17 april 2023 om 22:52 uur

Ja, maar ze mogen hun Zusternaam ZELF kiezen. Zo koos mijn tante ( Cor ) voor de naam Zr Laurita toen ze intrad bij de Zusters onder de Bogen in Maastricht, naar haar vader Laurentius ( roepnaam Laurens ).

Mw. J. Wijnands. zei op 17 april 2023 om 23:21 uur

En ´bovendien´ Als je als Katholiek meisje trouwde kwam je in een volgende fase van je leven en dus legde je de oude fase af met ALLES wat daar bij hoorde en kreeg je de achternaam van je man. Immers, je behoort hem dan toe. Ook dan ´verlies´ je je familienaam en -dus zo- een deel van je -oude- identiteit.

Als je als Katholieke Zuster intreed bij een Kloosterorde, trouw je met Jezus., ofwel ´ blijf je trouw aan Jezus´ . En bij dat ´huwelijk´ horen dezelfde regels c.q. gewoonten als bij een burgerlijk huwelijk; je legt je oude leven af en treedt in een nieuwe ( levens- ) fase. Daarbij hoort een nieuwe identiteit, met een nieuwe naam... . En zo is het, net als bij een burgerlijk huwelijk DUIDELIJK dat het oude WEG is en dit NU je -huidige- leven is. Leven in het hier en nu. ( En dat leven in het hier en nu is dus niet iets ( buddistisch ) van de laatste jaren...........

Norah zei op 18 april 2023 om 20:23 uur

Toevallig heb ik de Zusters onder de Bogen ook even meegemaakt.

Reactie toevoegen

Je e-mailadres is privé en zal niet openbaar worden gemaakt.

Platte tekst

  • Geen HTML toegestaan.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.
  • Web- en e-mailadressen worden automatisch naar links omgezet.