Tien jaar is Fried als hij, als oudste van een gezin met negen kinderen, naar Eikenburg gaat. Zijn ouders hebben een kruidenierszaak. “Het was een andere tijd. Je deed gewoon wat je ouders zeiden dat goed voor je was.” Zes jaar zit Van Kemenade intern op dit internaat. “In het begin vond ik dat niet leuk, omdat je ook uit je sociale omgeving van school, buurt en club werd gehaald.” Maar nieuwe vrienden werden daar snel gemaakt. “Je zat in hetzelfde schuitje, dus je moest er maar iets van maken.”

Eikenburg biedt een gestructureerde samenleving voor de leerlingen en de Broeders van Liefde. Alles op uur en tijd.” De dagindeling: om 6.30 uur opstaan, om 7 uur naar de studiezaal, om 7.30 uur naar de Heilige Mis, om 8 uur ontbijt en daarna school van 8.45 tot 15.45 uur. Vervolgens vrije tijd tot 17 uur met allerlei soorten sport: tennis, volleybal, voetbal, zwemmen, honkbal. Dan van 17 tot 20 uur studeren in de studiezaal, onderbroken door een half uur warm eten in de eetzaal. Daarna ontspanning in de recreatiezaal tot ongeveer 20.45 uur (biljarten, tafeltennis, de krant lezen en tv kijken) en dan naar bed.

Alles herhalen

“Bijna iedereen slaagde voor zijn examen. Als je klaar was met de studieopdrachten zei de dienstdoende broeder: ‘Je bent nooit klaar, alles herhalen’”, vertelt Van Kemenade. Zelf mag hij elk weekend naar huis, vlakbij Eindhoven. “Maar er waren ook kinderen uit bijvoorbeeld Haarlem, die alleen in de vakanties naar huis gingen.” Voor hen was het lange verblijf op het internaat een stuk lastiger.

Van Kemenade vervolgt: “Er was regelmaat, een goede schoolopleiding, veel mogelijkheden om je vrije tijd in te vullen en de buitenwereld werd niet buitengesloten. TV, radio, krant alles was mogelijk. Er was ook een eigen muziekopleiding; ik heb daar verschillende jaren pianoles gehad.”

Aanvankelijk zijn er nog geen douches en gaan de jongens te voet – handdoek in de tas - naar een badhuis in Stratum. Later komen die voorzieningen er wel en mag er twee keer per week worden gedoucht. Natuurlijk is het eten een punt waarover veel wordt gesproken. “Een bekende grap was dat als de voetbalvelden gemaaid waren, wij de volgende dag spinazie te eten kregen. Onzin achteraf, maar wij geloofden erin.” Van het broodbeleg zijn er twee dingen die Fried echt niet lust: Jacky (een soort caramelpasta) en kokosbrood. “Het warme eten, voor 350 leerlingen, werd in ketels aangeleverd. Voor de broeders werd apart gekookt.”

Fried van Kemenade denkt bij deze tijd ook zeker terug aan de radio. “Wij mochten van de broeders wel een draagbare radio hebben om te luisteren naar de radiopiraten als Radio Noordzee, Radio Caroline, Radio Veronica. De muziek van de Beatles, Stones, Kinks mochten wij beluisteren; wel via uiteraard een koptelefoon. Ook mochten we een ‘Beatles-kapsel’ dragen, alhoewel dit niet al te lang mocht worden. Op een feestdag - bijvoorbeeld bij een jubileum van een broeder - mochten we ook zo'n band imiteren waarbij we de muziek ook helemaal open mochten draaien.”

Grotere vrijheden

Van Kemenade vervolgt: “Ook bij de broeders trad een zekere verandering op met grotere vrijheden, want toen ik er voor het eerst kwam in 1961 liepen alle broeders nog in een pij met een koord om het middel. Toen ik zes jaar later vertrok, liepen bijna alle broeders in een pak met een wit boordje.” Mooie herinneringen voor hem. Ook die ene wedstrijd die ze helemaal mochten afkijken.

Want Ajax versloeg het machtig geachte Liverpool met 5-1.