Het rijke roomse leven in brabant 1900-1970

Klooster van de Duitse Zusters in Sint-Oedenrode

Kloosters

Op 16 mei 1876 deden de Barmhartige zusters van de H. Carolus Borromeus hun intrede in het vervallen landhuis De Kolk. Het werd aan de zusters ter beschikking gesteld door bemiddeling van pastoor Alex. J.H. van Heck. Ze begonnen met ziekenverpleging en later een bewaarschool en een naaischool.

Huize De Kolk, dat al in 1381 genoemd wordt bij de ‘huizen aan ’t Sand’, werd in 1836 herbouwd in de huidige vorm. Maar al snel na de intrede van de zusters deden zich financiële problemen voor en pastoor Van Heck was niet zo meegaand toen het ging om uitbreiding van het huis achter in de tuin.

Sint-Oedenrode, Huize De Kolk, c. 1970. Foto: BHIC, fotonr. SOE1170
Huize De Kolk, c. 1970. Foto: BHIC, fotonr. SOE1170


Sint-Oedenrode, Het oude klooster, dat in 1906 werd gesloopt (BHIC, toegang 7634, inv. nr. 2524) Klik op de afbeelding voor een vergroting
Het oude klooster, dat in 1906 werd gesloopt
(BHIC, toegang 7634, inv. nr. 2524)
Klik op de afbeelding voor een vergroting


In 1880 kregen de zusters het huis aan de Markt ter beschikking, dat de parochie van jonkvrouw Virginia de Kuijper had geërfd. Het pand was voor dit doel verbouwd. De medewerking van de oude pastoor liet weer te wensen over, al had hij in 1883 een huis gekocht dat eigenlijk bestemd was voor een nieuwe bewaarschool. De verbouwing daarvan wilde maar niet plaatsvinden en de zusters moesten hun werk doen onder barre omstandigheden.

De zuinigheid en de starheid van de oude pastoor was de reden dat de zusters zich niet konden handhaven. Ze trokken zich terug op 30 april 1888 en gaven de sleutels over aan de Zusters van Liefde van Schijndel. Pas in 1906 konden die verhuizen naar het nieuwe Sint Odagesticht.

Het huis De Kolk heeft later vele bewoners gehad, het was in gebruik als muziekschool, werd gemeentelijk monument en is nu een particuliere woning.

Bronnen

J. Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant. Alphen a/d Maas, 2010
T. van Lieshout, Het Sint-Oda-Kleuterhuis in de Deken van Erpstraat. Wat daaraan vooraf gaat, in: Heemschild 27(1993) nr. 4, pp. 89-98

Dit verhaal is aangepast op 14 februari 2019. Redactie.

8

Reacties (8)

Jan Verhoeven zei op 10 februari 2018 om 01:07 uur

In de kamer achter het linker raam op de begane grond ben ik in '54 geboren.

Mariët BruggemanBHIC zei op 12 februari 2018 om 09:51 uur

Bedankt voor je reactie Jan. Mag ik dan concluderen dat het huis in jullie bezit was?

Jan Verhoeven zei op 12 februari 2018 om 18:48 uur

Was dat maar waar Mariët. Nee, wij huurden een gedeelte.

Mariët BruggemanBHIC zei op 13 februari 2018 om 08:48 uur

@Jan; maar dat het mooi wonen was zal wel kloppen toch? Was het andere gedeelte ook verhuurd en kun je je nog herinneren aan wie?

Jan Verhoeven zei op 13 februari 2018 om 13:55 uur

Kan me van die tijd weinig herinneren. Ik moet het hebben van de weinige foto’s van die tijd. Wie er nog meer woonden weet ik ook niet.
Na ons woonden er een oom en tante van mij. Het huis zag er alles behalve gezellig uit.

Mariët BruggemanBHIC zei op 13 februari 2018 om 14:46 uur

Je was natuurlijk ook nog erg jong toen jullie er woonden. Maar het niet-gezellig zijn van het huis is helaas wel blijven hangen. Waar uitte zich dat vooral in ?

Jan Verhoeven zei op 13 februari 2018 om 14:53 uur

Hoge muren, weinig licht etc. Ook van de zwarte (post)laarzen van mijn oom waren we bang hahaha.

Mariët BruggemanBHIC zei op 14 februari 2018 om 09:49 uur

Bedankt voor je reactie Jan, en wat jammer dat dit donkere huis zelfs van de postlaarzen van je oom iets heel engs maakte :).

Reactie toevoegen

Je e-mailadres is privé en zal niet openbaar worden gemaakt.

Platte tekst

  • Geen HTML toegestaan.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.
  • Web- en e-mailadressen worden automatisch naar links omgezet.