Nollen vroeg aan de Franciscanessen van Oudenbosch om de verzorging op zich te nemen. Zij kregen hiervoor toestemming in juli 1961 en in november dat jaar zouden de eerste drie zusters naar Oisterwijk komen om de villa gereed te maken. In december werd de observatiekliniek geopend, met Dr. E. Ausems als geneesheer-directeur, de zusters, een psycholoog en een kinderarts.

Bij de opening waren er nog maar vier kinderen. Een maand later zouden dat er al veertig zijn. In 1962 werd daarom besloten tot de bouw van tien zogeheten prefab gebouwen met plek voor 120 kinderen. Ieder gebouw zou een eigen was- en toiletgelegenheid krijgen. Er werd ook een nieuw permanent gebouw neergezet waar onder meer plaats was voor een keuken, restaurant, zwembad en kapel.

Gedurende de eerste jaren van de observatiekliniek sliepen de zusters en de verpleegkundigen op de zolder van de "grote villa". In 1964 was de bouw van nieuwe barakken en het nieuwe gebouw klaar en verhuisden zij naar de "kleine villa", zoals het nieuwe gebouw werd genoemd.

In 1968 werd de Algemene Wet Bijzondere ziektekosten ingevoerd, wat betekende dat de observatiekliniek financiële steun van de overheid kon krijgen. Vanaf dit moment was de instelling dus niet meer afhankelijk van liefdadigheid en kon er meer geïnvesteerd worden in professionalisering. Hetzelfde jaar opende ook het Pedologisch Instituut bij De Hondsberg.

De zusters zouden maar voor een beperkte periode werkzaam zijn op De Hondsberg. Het was al in 1961 besproken dat hun werk overgenomen zou gaan worden door leken. Met de ruimere financiering en een wisseling van de directie, was het in 1970 zover. Dat jaar trokken de zusters weg.

Stichting SAMIVOZ werd omgedoopt in Stichting De Hondsberg en zou uiteindelijk fuseren met zorginstelling Koraal. Onder die vlag is De Hondsberg nog altijd een instelling waar kinderen tot hun achtiende terecht kunnen voor ‘specialistische observatie, diagnostiek en exploratieve behandeling’.

(Aanvulling: de reputatie van Nollen is zeker niet onomstreden. In een historie van de gehandicaptenzorg in Nederland lezen we hierover: '[Nollens] naam raakte midden jaren zeventig in diskrediet door beschuldigingen over vermenging van privé- en gemeenschapsbelangen. Deze Nollenaffaire was één van de geruchtmakende affaires die de gehandicaptenzorg onder de publieke en politieke aandacht bracht'.)

Bronnen

• Frits van Dooren en Rineke van Dooren, Op Den Hondsberg. De Mannen van Weleer (Voorburg 2014).
• Website Koraal