In het artikel worden vestigingen vermeld in zowel Zoeterwoude als Leiderdorp. Dat was echter maar één vestiging in Leiderdorp. Het lag echter op grondgebied van de gemeente Zoeterwoude aan de Hoge Rijndijk. Bij adressering van post werd dan ook vermeld "Zoeterwoude post Leiderdorp". Ik ben er nog vaak op bezoek geweest bij een tante die er in 1944 was ingetreden.

Dit klopt helemaal wil dit internaat lag precies op de grens van Leiderdorp en Zoeterwoude,ik heb hier geen goede herinneringen van overgehouden alleen maar narigheid gezien en zelf meegemaakt,ik was geen makkelijke meisje toen ik hier geplaatst ben en kreeg therapie daarvoor om mij rustig te krijgen kreeg ik dan af en toe een incontinentie broek aan en een hemd dit werd bij meer meisjes toen gedaan dan werd er warme olie in de broek gedaan wat erg prikkelde wat vlug tot een seksueel hoogtepunt zorgde vooral als daar meisjes bij waren schaamde je je dood want je had geen controle erover als je ontspande dat zag eruit als schokkende bewegingen, nadien bleek deze methode misbruik te zijn geweest.

Ik zat in de zestiger jaren bij deze nonnen omdat ik in Leiden woon dit was toendertijd het dichtsbijzijnde internaat,ik heb alle lof voor u er is toen teveel gebeurt om op te noemen dit wat u is overkomen heb ik nooit durven vertellen,dit is zo erg geweest voor de meisjes die gedwongen zijn om naar iemand te kijken om hun zelf te veranderen dat ik mijn leven wat deze tijd teweeg heeft gebracht geblokt heb.

Ik heb het gelezen van die therapie met die plastic broekjes, vreselijk.dat komt omdat ik erop gewezen ben wat de nonnen aangericht hebben,later is gebleken dat deze therapie misbruik is geweest, ikzelf ben niet mishandeld of wat dan ook maar minstens zo erg is dat ik gedwongen ben toen om met een paar andere meisjes naar iemand te kijken waar een non mee bezig was vreselijk was dat om te zien,die nonnen zijn de benaming krengen van barmhartigheid nog niet waard althans dat ben ik van mening

Wat Wil Coolen verteld is altijd al een twistpunt geweest,het klooster lag precies op de gemeentegrens,zelf woon ik nog altijd in wijk de kooi in leiden.

Beslist niet fijn om te lezen maar het is wel realiteit,een tante van mij heeft er al veel van verteld ze was er in de jaren zestig.
Ze heeft er min of meer dwangarbeid moeten uitvoeren zodoende wist zij af van de ziekelijke therapie met de luierbroekjes en de medische hemden die ze vaak gewassen heeft.

Jan van der Hulst.
Plastic patiënten broekjes werden in alle katholieke instellingen gebruikt ook in België en Duitsland,soms ook in combinatie met lauwe olie om zowel de jongens als meisjes seksueel op te winden, jongens moesten zich uitkleden kregen een patiënten luierbroek aan en werd er lauwe olie in gespoten zodat ze geprikkeld werden en moesten dan een tijd naast hun bed staan met een stijve penis tot ze het bijna niet meer uit hielden uiteindelijk mochten ze dan op een kussen of op een opgerolde deken "rijen" tot ze klaarkwamen,bij meisjes gebeurde het gelijkwaardig soms moesten ze zelf" wrijven" of het werd door een non gedaan, hierbij waren soms andere internen bij als ze klaarkwam.ze schaamden zich dood en durven daar nog steeds amper over te spreken,ook na tientallen jaren.