Het rijke roomse leven in brabant 1900-1970

De ondraaglijke lichtheid van St. Louis (deel 4)

De eerste platen van de Beatles in 1963 en de hysterie daaromheen, de veranderde kledingstijl van de jeugd, de moord op Kennedy, de rassenrellen in de Verenigde Staten, het begin van de vrije moraal en de roerige jaren '60... Ondertussen leefden wij op internaat Saint Louis nog in een soort bubbel, waar het oude rijke roomse wereld nog grip op had. Het meeste ontging ons en we maakten er in ieder geval geen deel van uit. Toen nog niet.

Loden groene Jagersjas

Later zouden wij, of tenminste ik, de schade dubbel en dwars inhalen. Maar pas nadat we als puber in de echte wereld waren gedropt als puber en even helemaal los waren gegaan op zeventien- en achttienjarige leeftijd. We moesten veel inhalen. Studentenvereniging Virtis, waar ik later lid van werd, maakte uitstapjes naar Paradiso, Amsterdam, het oord van verderf. O jee wiet en lange haren en meisjes!!

Maar eerst weg blazer met stropdasje en loden jagersjas.

De degelijke onverslijtbare corduroy (korte) broek maakte plaats voor een versleten spijkerbroek. 'Wat een gruwel en verloedering' jammerde moeder. Vooral ook dat lange haar bij jongens. Mijn eerst aanschaf van eigen geld was een Beatle jasje met opstaande kraag. Toppop Jeahhh. Tv zwart wit. Penny de Jager en Aad Visser en een transistor draagbaar radiootje, een rode Arizona.

Maar nog even terug een paar jaar eerder, toen wierook en kuisheid nog algemeen goed waren. Het rijke Roomsche leven liep op zijn laatste zolen maar dat hadden we niet in de gaten toen.

Pesten

Pesten is van alle tijden en is misschien wel onvermijdelijk in aanvaardbare proportie. De hiërarchie bepalen in de groep/roedel schijnt bij ons zoogdieren van belang te zijn. Dit werd me al snel pijnlijk duidelijk. Vooral één jongen moest het extra zwaar ontgelden. Die sloom uitziende slungel met zijn konijnentanden en ziekenfondsbrilletje op natuurlijk.

Op de grote cour onder de neus van de surveillerende broeders werd hij door een paar steviger jongens flink geslagen tot hij een bloedneus had. Iedereen stond erbij en keer ernaar. De broeders deden net alsof ze het niet in de gaten hadden. Ik stond ook te kijken en verbaasde me vooral dat de broeders niet ingrepen. Wat een nare eerste ervaring als je zoiets ziet gebeuren. Toen we weer naar de klas moesten heb ik nog wel zijn kapotte brilletje opgeraapt in het voorbijgaan.

Wat had ik een medelijden met die jongen die daar zo eenzaam en verloren stond met betraand gezicht. Ik kan de plek nog zo aanwijzen op de foto van de cour.

Je zult maar net diegene zijn die de klappen opvangt. Omdat ik ook wel tot de doelgroep van de pesters zou kunnen worden uitverkoren als ondermaatse jongen met piekhaar en spleetje tussen grote voortanden was ik extra op mijn hoede. Het werkte natuurlijk wel in mijn voordeel dat ik extra in de gaten werd gehouden als 'Putti van' (zie deel 2 van mijn verhaal).

Maar goed... zo gaan die dingen en ik denk dat dit niet per se te maken heeft met internaat.

Tot slot over dit hoofdstukje: die jongen uit Tilburg is toen een charmeoffensief begonnen door, na weekends thuis, terug te komen met zakken snoep en andere kleine hebbedingetjes zoals vier kleuren balpennen die toen zeer in trek waren bij ons schlemielen.

Omkopen of eerder afkopen  was zijn reactie. Slim en werkte. Ik hoop als iemand zich herkent in dit verhaal dat het goed is gegaan in het verdere leven.

Foto's:

Kapel Saint louis

Een van de briefkaarten die je wekelijks moest schrijven en die door broeder censuur gelezen werd.

 

Klik hier voor het vervolg

Reactie toevoegen

Je e-mailadres is privé en zal niet openbaar worden gemaakt.

Platte tekst

  • Geen HTML toegestaan.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.
  • Web- en e-mailadressen worden automatisch naar links omgezet.