Het rijke roomse leven in brabant 1900-1970

Internaat Eikenburg in Eindhoven

Internaten

Onderwijsinternaten waren vroeger ofwel voor jongens of voor meisjes. De seksen werden strikt gescheiden. Maar daar hield het niet op. Want 'Eikenburg, Pensionaat voor Jongeheeren' was speciaal bedoeld voor jongens uit de nette burgerstand. Het was een prestigieuze kostschool, gelegen op het voormalige landgoed De Heihoef in Stratum, ten zuiden van Eindhoven.

Leerlingen van Pensionaat Eikenburg poseren voor de school en slaapzaal. (Foto: collectie Regionaal Historisch Centrum Eindhoven 141)
Pensionaat Eikenburg, Aalsterweg 289. Leerlingen poseren voor de school en slaapzaal, 1904-1906 (bron: collectie Regionaal Historisch Centrum Eindhoven, nr. 141)


De eerste dag van hun kostschoolleven arriveerden de jongens bij het statige klooster van de Broeders van Liefde. Deze religieuze gemeenschap was ontstaan in België en gericht op ‘liefdewerken’. Dat hield in de zorg voor 'ellendige' mensen: krankzinnigen, armen en bejaarden.

Van heinde en verre stuurden ouders hun kinderen vroeger naar de broeders van Eikenburg voor een echt christelijke opvoeding, zoals beloofd in de wervingsfolders van de broeders. Voor armelui bleef hun poort echter gesloten en in die zin gaf toelating tot de kostschool een zekere status. Maar hadden je ouders wat meer te besteden en verbleven zij bijvoorbeeld voor langere tijd in het buitenland voor hun werk, dan konden zij je naar de broeders sturen om daar enkele jaren in de leer te gaan.

Een Broeder van Liefde met leerlingen in de tuin van Pensionaat Eikenburg, 1904-1906 (foto: collectie Regionaal Historisch Centrum Eindhoven 188)
Broeder met leerlingen in de tuin van Eikenburg, 1904-1906 (bron: collectie Regionaal Historisch Centrum Eindhoven, nr. 188)


Je kreeg dan lager onderwijs of uitgebreid lager onderwijs (ulo) maar ook kost en inwoning: je hoorde bij de ‘internen’. En als je je volledig aan God wilde geven, ging je naar het juvenaat om zelf broeder te worden. Later werd op Eikenburg ook mavo- en havo-onderwijs gegeven.

De school lag op een ommuurd terrein omringd door oude eiken. Na een lange oprijlaan doemde het indrukwekkende gebouw op. Je had afscheid genomen van je vader en moeder en ontmoette de broeders in hun zwarte toga’s, die het de komende jaren over jou te zeggen kregen.

Onder hun hoede ging je een tijd tegemoet van strikte dagelijkse routine, tucht en toewijding aan God. Om elke hoek werd daaraan herinnerd: de kapel, de Lourdesgrot, het standbeeld van Sint Joris met de draak. Alles stond in het teken van kuisheid, soberheid en gehoorzaamheid. Eigenlijk alles wat de broeders ook continu bij zichzelf in de gaten moesten houden. En de manier waarop de broeders hun internen onderwezen en opvoedden was in veel opzichten een reflectie van hun eigen rigoureuse vorming tot kloosterling.

Leerlingen van Eikenburg krijgen gymnastiekoefeningen op de binnenplaats, 1909-1911. Een van deze jongens is W. van Woerkom uit Oerle. (Foto: collectie Regionaal Historisch Centrum Eindhoven 191)
Leerlingen Eikenburg tijdens gymnastiek op de binnenplaats, 1909-1911 (bron: collectie Regionaal Historisch Centrum Eindhoven, nr. 191)


Later werd Eikenburg ook opengesteld voor jongens die bij gedurende hun schooljaren gewoon bij hun ouders bleven wonen. Misschien kun jij ons meer vertellen over de omgang tussen deze ‘externen’ en de jongens van het internaat? Of was jij een van de meisjes die op Eikenburg les hebben gekregen? Want uiteindelijk lieten de broeders ook hen toe.

Het is natuurlijk geen geheim dat de herinneringen aan het internaatsleven, zelfs al zat je in dezelfde klas en ging je om met dezelfde broeders, van elkaar verschillen als dag en nacht. In de hoogtijdagen verbleven er niet minder dan 350 interne leerlingen op Pensionaat Eikenburg. Wat voor de ene leerling de hemel was, omdat deze graag studeerde en goed in de groep lag, kon voor de andere leerling, zelfs al zat deze in dezelfde groep, echt een regelrechte hel zijn.

Een badkamer van Pensionaat Eikenburg, 1949-1951 (foto: collectie Regionaal Historisch Centrum Eindhoven 173)
Badkamer van Pensionaat Eikenburg, 1949-1951 (bron: collectie Regionaal Historisch Centrum Eindhoven, nr. 173)


Reageren

Heb jij nog op kostschool gezeten bij de broeders? Reageer dan hieronder, deel je herinneringen en vul deze pagina aan! Ook zoekt het BHIC foto's van dit internaat. Deze kun je verzenden aan info@bhic.nl. Wij voegen ze dan hier toe en aan onze collectie.

Hieronder een greep uit de inzendingen:

Leo van de Bosch stuurde ons deze ansichtkaart met daarop de Lourdesgrot van Pensionaat Eikenburg. De kaart is gedateerd 16 juni 1901 en gericht aan juffr. Van Heugten:



Jac van Houten maakte drie video's bij gelegenheid van het honderdjarig bestaan van Eikenburg. Het zijn diaseries, vertoond op een reünie. Klik op een van deze delen: Deel 1 - Deel 2 - Deel 3

194

Reacties (194)

Fried van Kemenade zei op 10 maart 2019 om 20:31 uur

Ik heb intern op Eikenburg gezeten van 1961 t/m 1967. Twee jaar op de lagere school ( klas 5en 6 ) en 4 jaar op de Mulo. Je studeerde af met mulo A en B met daarbij je Middenstandsdiploma. Het was een gestructureerde samenleving van leerlingen en de Broeders van Liefde. Alles op uur en tijd.
Om half zeven opstaan, om 7 uur naar de studiezaal, om half acht naar de H.Mis, om 8 uur ontbijt en daarna school van kwart voor 9 tot kwart voor 4. Dan vrije tijd tot 17.00 uur met allerlei soorten sport: tennis, volleybal, voetbal, zwemmen, honkbal enz. Er waren zeer goede sportvoorzieningen. Dan van 17.00 tot 20.00 uur studeren in de studiezaal onderbroken door een half uur warm eten in de eetzaal, Daarna recreatie in de recreatiezaal tot ongeveer kwart voor negen en dan naar bed. recreatie was vooral biljarten, tafeltennis, de krant lezen en tv kijken . Bijna iedereen slaagde voor zijn examen .Als je klaar was met de studieopdrachten zei de dienstdoende broeder: "Je bent nooit klaar, alles herhalen ". Ik mocht elk weekend naar huis .Ik woonde dichtbij in Eindhoven. Zo hield ik toch nog binding met de buurt waar ik oorspronkelijk vandaan kwam.Er waren ook kinderen ( bijv. uit Haarlem) die alleen in de vakanties naar huis gingen. Ikzelf heb vooral goede herinneringen aan Eikenburg, hoewel dat zeker niet voor iedereen geldt. Er was regelmaat, een goede schoolopleiding, veel vrije tijd mogelijkheden en de buitenwereld werd niet buitengesloten ( tv, radio , krant alles was mogelijk ). Ook mochten bij wijze van uitzondering wel eens Europa Cup Wedstrijden helemaal afkijken tot het einde. Zo herinner ik me nog de geweldige wedstrijd Ajax-Liverpool in de mist, die we ook helemaal mochten afkijken. Een privilege waar we erg blij mee waren.
Na Eikenburg ben ik naar de Kweekschool aan de Hemelrijken in Eindhoven gegaan. Voor het toelatingsexamen slaagde ik met gemak dankzij de goede opleiding op Eikenburg. Daarna heb ik met veel plezier 42 jaar voor de klas gestaan in het basisonderwijs.

Fried van Kemenade

Marilou NillesenBHIC zei op 11 maart 2019 om 10:26 uur

Veel dank, Fried, voor deze mooie reactie. Wat bijzonder om zo'n duidelijke inkijk te krijgen in het dagelijkse ritme van Eikenburg. Onvoorstelbaar, die regelmaat! En mooi ook, zo'n herinnering aan die Europa Cup Wedstrijd.

Wat ik me afvraag, was de sfeer van "de jaren zestig" ook voelbaar op het internaat? Heb je daar herinneringen aan?

Fried van Kemenade zei op 11 maart 2019 om 15:18 uur

Op de vraag of de sfeer van de jaren zestig voelbaar was op Eikenburg het volgende. Wij mochten van de broeders wel een draagbare radio hebben om te luisteren naar de Radiopiraten als Radio Noordzee, Radio Carloline, Radio Veronica enz. De muziek van de Beatles, Stones, Kinks enz. mochten wij dus beluisteren via uiteraard een koptelefoon. Ook mochten we een "Beatleskapsel" dragen , alhoewel dit niet al te lang mocht worden. Op een feestdag ( bijvoorbeeld bij een jubileum van een broeder ) mochten we ook zo'n band imiteren waarbij we de muziek ook helemaal open mochten draaien. Ook bij de broeders trad een zekere verandering op met grotere vrijheden , want toen ik er voor het eerst kwam in 1961 liepen alle broeders nog in een pij met een koord om het middel. Toen ik 6 jaar later vertrok liepen bijna alle broeders in een pak met een wit boordje. Maar toen ik op de Kweekschool begon in 1967 heb ik de sixties helemaal echt mogen beleven met de democratiseringsgolf en de studentenopstanden (1968) , waar wij op onze manier ook aan mee deden., zoals een dag de school plat leggen om te gaan protesteren tegen een nieuwe weg door de Oirschotse heide.Kortom een mooie, creatieve tijd waar ik veel heb geleerd en waarvoor de basis is gelegd op Eikenburg.

Marilou NillesenBHIC zei op 11 maart 2019 om 21:11 uur

Ah, je levendige beschrijving brengt de jaren zestig weer helemaal tot leven, Fried! Mooi om te lezen. En het geeft ook wel weer hoe de sfeer moet zijn geweest, zeker in combinatie met de verandering bij de broeders zelf.

Veel dank voor je aanvulling!

Ako Wisse zei op 19 maart 2019 om 09:41 uur

Na op eerdere jongens-internaten gezeten te hebben, namelijk op St. Louis in Amersfoort (2 1/2 jaar, lagere school) en De Westerhelling in Nijmegen (MULO + Middenstand) kwam ik op Eikenburg terecht (1969-1972).
Dit was een hele verademing, zeker na de strenge Frater Maristen in Gelderland.
Er waren net drie nieuwe paviljoenen gebouwd voor de oudste groepen, met zeker voor die tijd best heel luxe voorzieningen. De eetzaal bleef echter in het oude hoofdgebouw. Ook werd er een overdekt zwembad en een nieuwe sporthal gebouwd en er waren meerdere voetbalvelden op het 36ha groot terrein. Zo kon ik als sportfanaat mijn energie goed kwijt in meerdere sportdisciplines.
Het "regime" was inderdaad vrij soepel en eigentijds. Zo hoefden wij niet meer elke ochtend naar de kerk en als je het weekend niet weg kon, mocht je zelf beslissen of je zaterdagavond óf zondagmorgen naar de mis ging. Dat was toen heel revolutionair. Ook werd er zelfs één of twee keer per jaar een dans-feestavond georganiseerd (inclusief bier!) met een meisjesinternaat uit Schijndel.
In het weekend mochten we 's avonds naar de stad of naar een feestje van je klasgenoten, al moest je wel bijtijds om 22-23 uur of zoiets weer "binnen" zijn.
De Broeders waren met de tijd meegegaan én hadden echt geen "plaat" voor hun hoofd!
Op TV waren de Europacup wedstrijden inderdaad ook heel apart.
Eerst 's middags de spanning of het wél of níet uitgezonden werd én daarna of we het wel of niet tot het einde mochten zien, want dat had weer met ons "goed" gedrag te maken......( wél eens misgegaan...)
Ikzelf zat op de HAVO op het Sint Joris Lyceum wat toen nog in de stad gevestigd was, Elzentlaan.
Hierdoor had je nog meer vrijheid en privileges ten opzichte van de andere jongens die de MULO volgden op het terrein. Dát bleef een jongensschool, terwijl het in de stad gemengd was én nog vrijere regels golden vergeleken "binnenshuis".
Zelf organiseerde ik ook verschillende competities binnen onze groep zoals schaken, dammen, biljarten, tafeltennis en stratego (!!),wie kent het nog???
De leiding kon dat heel goed waarderen, want zo hadden wij toch ook extra bezigheden tijdens de vele vrije uren.
Al met al kijk ik met héél veel plezier terug op deze 3 jaar Eikenburg!!!
Met óók veel dank aan de helaas al overleden Broeder Ton van Heugten, die mij altijd veel medewerking verleende en soms een oogje dichtkneep als ik niet alles volgens de regels of afspraken had gedaan.....
Gewoon een leuke, fijne en gezellige tijd gehad daar.
En na 9 en half jaar kostschool moest ik voor 16 maanden naar een andere "internaat", wat militaire dienst heette, maar dat was daarna helemaal een makkie na zo'n lange voorbereiding.......haha.

Thijs de LeeuwBHIC zei op 19 maart 2019 om 09:43 uur

@ Ako: zoals je ziet is het mooie, gedetailleerde verhaal dat je mij stuurde, inmiddels geupload. Ik weet zeker dat dit ook bij andere oud-leerlingen weer allerlei herinneringen gaat oproepen. Enorm bedankt voor je bijdrage! De foto van jullie elftal ga ik nog in de tekst plaatsen.

Fried van Kemenade zei op 19 maart 2019 om 16:12 uur

N.a.v. het verhaal van Ako Wisse het volgende. Broeder Ton van Heugten ( ook wel broeder Anselmus met zijn heiligennaam ) is ook mijn groepsbroeder geweest. Een groepsbroeder was verantwoordelijk voor een groep leerlingen buiten schooltijd. Je had ook broeders die een akte hadden en les gaven op de lagere school en op de MULO. Ik heb ook goede herinneringen aan broeder Ton van Heugten. Later is hij overste geworden. Ton kon goed met de kinderen omgaan en was een goede groepsbroeder. En inderdaad, als je je goed gedroeg kon er bij deze broeder altijd wel wat extra's af zoals bijvoorbeeld langer opblijven op een Europacupwedstrijd helemaal afkijken.

Klaasje zei op 19 maart 2019 om 22:48 uur

Fried, allemaal leuk en aardig, maar ook hier was al sprake van pedofilie.
Met tientallen slapen in 1 grote ruimte en de broeder die moest waken, haalde bijna elke nacht dezelfde jongen van zijn bed en moest naar zijn kamertje komen. Zeer zeker niet om te bidden.

Ako Wisse zei op 20 maart 2019 om 00:58 uur

Beste Klaasje,
Dit vind ik wel een beetje een stoot onder de gordel wat je nu stelt!!!
Ik weet niet welke jaren of groep óf überhaupt op Eikenburg heb gezeten, máár ik durf het wel héél hard te zeggen dat ik in die drie jaar daar nóóit zoiets meegemaakt heb én zelfs óók niet in de zes en een half jaar eerder op de andere internaten waar ik gezeten heb!!!
Weliswaar heb ik alleen in Amersfoort op een zaal geslapen met ca 60-80 jongens met open boxen van 10 personen, maar verder altijd een eigen kamer gehad.
Er zal misschien wel bij een enkeling iets fout of mis zijn gegaan, maar ik heb er nooit iets van gezien of ervan meegekregen.
Maar het was zéér zeker geen schering en inslag of waar we bang voor hoefden te zijn dat zoiets ons zou kunnen overkomen!!!
Ik zal zeker de laatste zijn die pedofilie in zo'n gemeenschap ontkent, maar vergeet aub ook niet wat tegenwoordig ook bij veel sportclubs tegenwoordig óók naar buiten komt over trainers/begeleidsters óf wat in het gewone leven tussen familieleden óók helaas vak gebeurt .....
Lees de krant maar regelmatig.
Daarom vind ik je opmerking héél erg ongenuanceerd én niet onderbouwd.
Probeer eerst positief te kijken wat deze mensen met goede bedoelingen hebben gedaan, vooral voor onze opvoeding/scholing ipv de de enkeling die de fout in is gegaan aan het kruis te nagelen.
Pedofilie komt helaas in alle groepen van onze samenleving voor én ik kan alleen maar hopen voor je dat je met zoiets nóóit privé mee te maken krijgt. Want dan weet je pas of misschien snap je dan wel beter wie je als groep óf mens beschuldigd van zoiets.
Wie de eerste steen werpt......
Of vertel iets méér over je ervaringen aldaar.....

Fried van Kemenade zei op 20 maart 2019 om 06:59 uur

Ik kan me volledig vinden in de reactie van Ako Wisse. De verhalen zijn t.a.v. pedofilie zijn mij ook bekend, maar ik zelf heb 6 jaar op Eikenburg gezeten en nooit in die richting iets meegemaakt . Daarmee ontken ik niet dat er niet ooit iets gebeurd zal zijn , maar zoals Ako Wisse terecht stelt kun je daarmee niet alle broeders over een kam scheren.

Thijs de LeeuwBHIC zei op 20 maart 2019 om 09:29 uur

@Klaasje: gelukkig is er de afgelopen tijd veel meer aandacht gekomen voor alle vormen van geestelijk en seksueel misbruik. Het is gewoon een grote schande dat dit is gebeurd, op welk internaat dan ook. Tegelijkertijd kan ik me voorstellen dat het even schrikken is voor oud-leerlingen zoals Fried en Ako, die er natuurlijk ook niets aan kunnen doen dat zij het internaat hebben ervaren, zoals zij dat hier beschrijven. Wat wij een van de opvallendste dingen vinden aan alle reacties op de internatenkaart, is hoe sterk al die herinneringen verschillen. Echt als dag en nacht. Zelfs onder leerlingen die in dezelfde klas zaten. Het is goed, denk ik dan, dat al die herinneringen op deze site naast elkaar kunnen bestaan. Samen geven ze dan een beeld van hoe het er op een internaat aan toe ging… Ook de negatieve herinneringen moeten (ook hier!) gehoord te worden.

Jeroen Simons zei op 20 maart 2019 om 19:50 uur

Ik zat vanaf 1973 op de MAVO van Eikenburg. Ik was van buiten, dus niet op het pensionaat. Wij kregen les van de broeders en van een zuster. Wij waren een nogal lastige klas. Er was een broeder geschiedenis die daar wel raad mee wist. Klieren was de les stoppen, de overgebleven lestijd was leertijd en de keer erop volgde een schoolonderzoek (toets die meetelt). Dikke onvoldoendes natuurlijk. Wij zaten daardoor zelf op onze blaren. Na drie keer was het klieren afgelopen en was er wederzijds respect ontstaan. Ik vergeet nooit dat de broeder daarna ontroerd vertelde over zijn ervaringen en ontberingen in een jappenkamp en dat we allemaal tot tranen aan toe geroerd waren. Gevoel en passie voor geschiedenis is mij altijd bijgebleven.

Marilou NillesenBHIC zei op 20 maart 2019 om 20:23 uur

Indrukwekkend wat je beschrijft, Jeroen. Dat zo'n strenge broeder uiteindelijk een een dergelijk persoonlijk verhaal met jullie deelt, en dat dat dan zo'n impact heeft - ook op een lastige klas. Daaruit spreekt een enorme kracht.

Wat mooi dat je dat hier in herinnering brengt, dank daarvoor.

Rinie zei op 12 mei 2019 om 16:01 uur

Jeroen Simons, dar was vast broeder Chrysolius. Die ben ik omtrent 1995 nog eens tegengekomen bij de Sligro in Eindhoven. Hij wist me toen te vertellen dat broeder van Hooft, bijgenaamd de tast of de bloemkool, de avond ervoor was overleden.

Ik heb er gezeten van 66 tot 70. We sliepen indertijd op slaapzalen. Natuurlijk wisten we niets van de pedofilie, ook omdat we niet wisten wat dat was. Ik herinner me het plotse vertrek van een broeder nadat ouders hadden ingegrepen. En ook herken ik het bekend geworden verhaal van een leerling die daadwerkelijk misbruikt was. Maar zelf heb ik niets aan den lijve ervaren. Ik heb er geen slechte tijd gehad. Natuurlijk was je liever thuis in je eigen vertrouwde omgeving. Maar het heeft zeker wel bijgedragen tot mijn persoonlijke ontwikkeling als zelfstandig individu. En als ik er dan een trauma aan over zou hebben moeten houden dan is dat aan sporten. Wat was ik blij als het regende of te koud was en we lekker in de recreatiezaal onze gang konden gaan bij de radio of met een boek.

Jeroen Simons zei op 12 mei 2019 om 17:23 uur

@Rinie: dat was hem inderdaad.

Ako Wisse zei op 12 mei 2019 om 19:45 uur

Beste Rinie,
Leuke bijdrage.
Hem kan ik helaas niet meer herinneren of hij zat bij de lagere groepen.
Maar het zij zo.
Met de rest van je verhaal ben ik helemaal mee eens, op het sporten na dan.......
Je werd op Eikenburg inderdaad een stuk zelfstandiger en volwassenener, omdat je zonder ruggesteun van je ouders toch zelf je eigen weg in een groep moest zoeken/kunnen vinden.
Dát was niet voor iedereen even eenvoudig/gemakkelijk, want binnen de groep ontstond altijd een soort natuurlijke rangorde naargelang je kwaliteiten. Helaas had dat ook met sport te maken.....
Zoals ik het goed begrijp was je daar géén ster in, maar ondanks dat heeft het je niet belet om je eigen toch goed te kunnen redden.
Ik was toevallig het tegenovergestelde.
Kon alle sporten goed, vooral voetballen. Bij mij was het écht balen als door slecht weer iets werd afgelast.......haha.
Maar ik ben echt blij voor je, dat jij óók goede én positieve herinneringen hebt aan je verblijf van vier jaar op Eikenburg.
Voor mij óók idem dito!!!!!

Leo van den Bosch zei op 22 april 2020 om 00:00 uur

Voor mij was de begin jaren '60 + 4 jaar bedoeld, zoals mijn vader dat bedacht had; " om te leren - leren...." Net je 10jaar beleefd in Rotterdam en dan naar Eindhoven was net als of je in het buitenland kwam. Ver van huis ( 105km.) - dialect - strenge regels, maar wonder boven wonder 4 jaar lang plezier gehad. Wel van alles "verzonnen" om bepaalde gewoontes te omzeilen, zoals o.a voetballen. Gelukkig had een broeder een hond ( Rex) die ik dan in het (nog steeds mooie bos) mocht gaan uit laten. EN OOK eten mocht geven wat inhield dat ik eerst zelf het nodige uit de gamellen van het eten van de broeders ging scheppen en met bruin brood stiekum achter een gamel waar de aardappelen in werden gekookt eerst even ging "" keuren "" of dat ook voor Rex wel lekker genoeg was.......Ook met de bakfiets oude kranten ophalen was een vlucht tegen het sporten. Kapitein Zeppos kijken in de weekiende welke niet naar huis mocht (vanwege teveel onvoldoendes die week) was geen straf. HEEL goed contact had ik evenals de tientallen jaren daarna (elk jaar op weg naar huis van vakantie) met Ton van Heugten en daarvoor met Broeder van de Ven. Bezoek nog steeds elk jaar hun graf. Verzamel nu al wat jaren alles van en over Eikenburg vooral op het gebied van (heel) oude ansichtkaarten - foto's enz. Mocht, nu al weer lang geleden mee helpen een reunië te organiseren wat een heel groot succes was met bekende gezichten en heel veel medewerking van Ton van Heugten toen. Heb wel de wens dat dit nog eens op poten gezet kan worden, want de jaren gaan tellen.

Thijs de LeeuwBHIC zei op 22 april 2020 om 11:13 uur

@Leo: bedankt voor het reageren en welkom. Een hele tocht die je op zo'n jonge leeftijd hebt afgelegd. Daar heb ik wel over gelezen, dat er van boven de Moerdijk zo veel kinderen naar het zuiden werden gestuurd voor zo'n internaatopvoeding. Mooie anekdotes over het omzeilen van het sporten : ) Waren er nog meer buitenschoolse activiteiten of bepaalde vakken waar je met plezier op terugblikt?

Over de foto's: mocht je er een paar met ons willen delen dan kun je ze sturen naar info@bhic.nl, we plaatsen ze graag op deze pagina als je wilt.

En wat mooi dat je (alweer) een reünie wilt organiseren, als we kunnen helpen door contacten te leggen achter de schermen dan geef maar een seintje. Als het zover komt dan plaats ook zeker hier een bericht. Daar is dit platform immers (ook) voor.
Hartelijke groet,

Anita Mocking zei op 16 juli 2020 om 22:05 uur

Kan er iemand zich broeder Stooker herinneren? Dat was mijn oom. Helaas in 2008 overleden. Een broeder met veel humor en rijke fantasie. Zou leuk zijn om daar iets van te horen. Anita Mocking - Stooker

Leo van den Bosch zei op 16 juli 2020 om 23:31 uur

Wat BLIJFT dit toch een bijzondere mogelijkheid om ieder zijn beleefde momenten uit lang vervlogen tijden te herleven cq. aanvullen en ieders wetenswaardigheden te mogen zien.
Nog steeds bezoek ik ieder !! jaar wat uurtjes mijn ! Eikenburg en verzamel alles wat er op dit gebied te verkrijgen valt.
Voor mij, toch wel als verzamelaar iets bijzonders op de kop te hebben getikt is het volgende: een ansichtkaart uit "16 juni 1901 " !! van Pensionaat Eikenburg gericht AAN: Juffr: Jeanne van Heugten Kalverstraat 65 - 67 Amsterdam. Totaal geen idee of dit toen al familie van Ton was, maar wel erg toevallig cq. en bijzonder. Heb Ton heel veel jaren gelukkig mogen ontmoeten nadat ik werkzaam was ( na de jaren '70) en als HEEL bijzonder mens te hebben mogen meemaken ZOLANG.
Veel succes met dit alles wat jullie doen EN ! DANK + vr. groeten uit nog steeds Rotterdam, Leo.













Mariët BruggemanBHIC zei op 17 juli 2020 om 14:08 uur

Bedankt voor je zeer mooie compliment Leo, voor zowel mijn collega's die aan deze 'internatenkaart' meewerken, als aan alle personen die hier met hun herinneringen aan bijdragen.
Mocht je trouwens een scan van de ansichtkaart aan ons opsturen, dan kunnen we die altijd bij je reactie plaatsen.

Stefan N zei op 17 juli 2020 om 18:24 uur

In het Eindhovens Dagblad is eerder een uitgebreid artikel verschenen over het sexueel misbruik van jongens op Eikenburg in de jaren '50 t/m '70. Slachtoffers zullen zich op dit forum niet met naam en toenaam bekend maken. Een persoon uit mijn directe omgeving kwam ruim 30 jaar later met zijn verhaal binnen zijn eigen kring naar buiten. Inmiddels is dit 20 jaar geleden.

Mariët BruggemanBHIC zei op 20 juli 2020 om 09:07 uur

Bedankt voor je toevoeging Stefan, er is inderdaad de afgelopen jaren veel geschreven over het misbruik in dit soort internaten. Ook op dit forum worden zowel positieve als negatieve herinneringen geplaatst over verblijven in de internaten. Begrijpelijk dat mensen er alleen in eigen kring of helemaal niet over willen praten, maar er zijn ook mensen bij wie het toch een soort opluchting biedt om er met lotgenoten over te praten.

Joop Geevers zei op 3 september 2020 om 15:22 uur

Een geheel ander Internaat-verhaal is het navolgende.

Henri, enige zoon van een ondernemer uit Schijndel, waar mijn roots liggen, mocht niet naar het Internaat van de Abdij van Berne zoals vele van zijn vrienden.
Maar moest naar Eikenburg in Eindhoven.
Daar maakte hij kennis met de verzorging van zwakzinnigen (Eckart) en stapte tenslotte over als Broeder van Liefde ! Na het behalen van daartoe dienende diploma's werd Henri uiteindelijk benoemd in Belgie.
Waar hij levenslang de leiding kreeg van een tehuis met sterk-zwakzinnigen.
Om sterkte te verkrijgen ging hij iedere ochtend vroeg naar de Mis.

Mick van Gerwen zei op 3 september 2020 om 15:50 uur

Hallo Joop. Een mooi internaatverhaal inderdaad. Kende je Henri ook uit Schijndel of heb je zijn verhaal uit tweede hand?

Joop Geevers zei op 3 september 2020 om 21:15 uur

Nogal wantrouwig Nick. Kijk eerst maar eens naar mijn Brabantse familieboeken-collectie bij Frans in de Bieb.
Het is ook GEEN REACTIE ! Joop.-

Mick van Gerwen zei op 7 september 2020 om 08:27 uur

Hallo Joop, Sorry als mijn reactie wantrouwend overkomt. Dat was niet mijn bedoeling. Ik vroeg me gewoon af of je de beste man gekend hebt of zijn verhaal op een andere manier te weten bent gekomen.

Maradrie53 zei op 22 oktober 2020 om 18:37 uur

Ik vind het fijn dat in deze beschrijvingen van oud leerlingen het goede maar ook het kwade hieruit naar voren komt.
Helaas zijn er leerlingen die van de school zijn weggegaan met een trauma
voor heel hun leven.
Het rare, en dat is niet alleen in Eikenburg, maar ook in Limburg dit stilzwijgen werd toegestaan.
Monsigneur Zwijssen was niet voor niets plotseling naar de (noorderzon)
vertrokken.
Hoe kunnen mensen die alleen voor God leven , met deze misselijke levens wijze leven
Ik zelf heb niet op de school gezeten, maar genoeg verhalen gelezen bij de commentaren bij de foto`s op Eindhoven-in- beeld. De Oude wel te verstaan.
Groetjes Ad Thijssen

Jeroen zei op 22 oktober 2020 om 20:05 uur

Ik denk dat het goed is om de verhalen hier op deze site persoonlijk te houden. En alleen te berichten over belevenissen als ervaringen. (Dus zonder meningen, oordelen).

Leo van den Bosch zei op 22 oktober 2020 om 23:50 uur

Natuurlijk mag een ieder zijn ervaringen verwoorden wat hen nog steeds schijnt bezig te houden en niet achter kan cq. wil laten. Mag daar over geen mening geven, maar heb wel ! in mijn gelukkig lange leven geleerd "" allereerst "" te kunnen kijken naar de positieve elementen van 'n periode en te proberen over bepaalde eventuele "struikelblokken" na zo'n lange tijd over heen te stappen en te kijken naar de positieve kanten van het verhaal. Het weegschaaltje wat ik vaak gebruik in het leven blijft in heel erg veel zaken positief nog steeds naar de "plus" kant doorbuigen. Ga binnenkort (ondanks alle toestanden en aangepast) weer met een klein clubje oudgediende een rondritje op Eikenburg doorbrengen en herinneringen ophalen. 'T zou wel heel leuk zijn als nog iets meer luitjes uit de tijd van de jaren '60 + reageren op deze geweldige vorm van "nostalgie"..........!

Ad thijssen zei op 24 oktober 2020 om 10:40 uur

Helaas heb ik in mijn bericht van 22-10-2020 een fout gemaakt.
De Bisschop is, Joannes Gijsen.
Ik denk dat je ervaringen en meningen niet kunt of mag verbergen.
Iets naar buiten brengen is niet verkeerd.
Het tegenover gestelde is in de doofpot stoppen.
Groetjes Ad Thijssen

Mick van Gerwen zei op 26 oktober 2020 om 09:30 uur

Op deze site is inderdaad ruimte voor zowel herinneringen en ervaringen als meningen, mits deze meningen niet te beledigend/aanstootgevend zijn uiteraard. Dat lijkt hier niet het geval, dus deel vooral je mening zou ik zeggen.

Peter Koning zei op 30 november 2020 om 15:48 uur

Heb één jaar Eikenburg gedaan. 6e klas bij broeder Zwietbertus (swiebertje) Er waren toe 2 6e klassen. Ik zat toen in dezelfde groep als Leo v.d Bosch. Zeker als je verteld dat je uit Rotterdam komt is dat heel herkenbaar voor mij. Na Eikenburg ben ik naar het juvenaat gegaan van dezelfde broeders in Etten - Leur. Ben daar onlangs nog een geweest maar daar is van de gebouwen weinig of niets meer over. Zou graag nog eens een reünie van Eikenburg meemaken.

Leo van den Bosch zei op 30 november 2020 om 16:17 uur

Als beetje soort nieuws, ben ik al wat voorbereidingen aan het treffen om ondanks de terechte regels qua samenkomst toch na goedkeuring van desbetreffende op Eikenburg met wat klasgenoten (op wat afstand & mondkapje) op een dag welke een ieder kan, samen te komen op Eikenburg. Contact heb ik alvast met Arnaud Gerlach - Wim van Bakel - Henk Plaat - Jan(tje !) Hoogers en Jos Dirks. Mijn bedoeling is dan, indien iedereen accoord het geheel daar weer eens te bekijken en zien wat mogelijk is van binnen nog eens terug te zien. Zouden we het geluk mogen beleven dat van de Valk aan de overkant te betreden is gaan we daar, eveneens op gepaste afstand lunchen. Wanneer en hoe is dus nu nog moeilijk voor te bereiden, maar wat in het vat zit ( Achelse Kluis !) ..............juist. Een ieder een gezellige decembermaand met mijn vr. groeten, Leo van den Bosch.

Thijs de LeeuwBHIC zei op 7 december 2020 om 11:34 uur

Mooi initiatief Leo, zo'n reünie. Veel succes met de voorbereidingen en hopelijk is er gauw weer de ruimte voor.
Mochten we bij kunnen helpen door bijv. achter de schermen contact te leggen dan geef zeker een seintje, via internaten@bhic.nl of info@bhic.nl (o.v.v. pensionaat Eikenburg) dan pak ik het op.

Ad Broos zei op 29 augustus 2021 om 07:36 uur

Ja, Ako Wisse,
Hij heeft niet bij mij in de groep gezeten, maar als ik weekenddienst had, heb ik aan “die lui” van Bijbeek goede herinneringen.
Ja, ik probeerde zoveel mogelijk aan sport te doen op Schoonbeek en ik denk dat dit gewaardeerd werd.
Eikenburg is veranderd. Gelukkig dat de gebouwen allemaal een sociale functie hebben en Ako; ik zou je nog wel eens willen ontmoeten.
“Effe bijpraten.” Het lijkt mij heel gezellig. Ik heb nog wel met meer oud-leerlingen contact zo nu en dan. Ik ben nu 77 en sport kijken is nog steeds een mooie activiteit.
Ik kan hier eigenlijk geen mailadres of telefoonnummer vermelden, maar ik maak een uitzondering. 06 1986 30 14.
Ako, ik ben benieuwd en het gaat je goed kerel!

ad broos
Ik woon in Uden

Thijs de LeeuwBHIC zei op 29 augustus 2021 om 15:37 uur

Dank voor je bericht Ad. Voor de zekerheid heb ik Ako zojuist ook gemaild, om door te geven dat je hebt gereageerd. Mocht het contact gelegd zijn, dan kunnen we het tel.nr. altijd weer verwijderen. En vertel hier nog eens verder over je verblijf op het internaat, als je wilt! Hartelijke groet,

Ad Broos zei op 29 augustus 2021 om 16:56 uur

Ako stuurde juist een sms’je.
Ik heb van 1969 tot 1974 gewerkt als groepsleider op Schoonbeek met broeder Chrysolius als collega. Een fijne man, die streng doch rechtvaardig was.
Ik heb nooit iets bemerkt op Eikenburg van misbruik. Ik heb daar heel fijn werkt en ben gisteren nog met een oud collega van Eikenburg gaan kijken naar het huidige Landgoed Eikenburg.
Ik zou uren kunnen vetellen, maar het moet wel zin hebben.
Mochten jullie meer willen weten, laat het weten.
Succes!

Jeroen zei op 29 augustus 2021 om 19:58 uur

Beste Ad, gaf je ook les? Frans op de MAVO? Of op het Joris?

Ad Broos zei op 29 augustus 2021 om 20:24 uur

Helaas voor jou Jeroen, maar ik gaf geen les, Frans op de MAVO.
Ik was groepsleider, waarbij studiebegeleiding aan bod kwam, vrije tijdsbesteding wat veelal sport was en verder deed ik wat huishoudelijke klussen in de groep.
Sport voorbereiden, droppings organiseren en zoveel mogelijk activiteiten met organisaties van buiten. Personeel Ziekenhuis Aalsterweg, Politie en dergelijke werden door ons uitgenodigd voor o.a. zaalvoetbal bijvoorbeeld.

Thijs de LeeuwBHIC zei op 30 augustus 2021 om 07:59 uur

@Ad: meer verhalen zijn altijd welkom. Wij vinden het in ieder geval belangrijk dat juist die persoonlijke verhalen nu verzameld en bewaard worden. Die geven toch vaak unieke inkijkjes in het dagelijkse leven op kostscholen. Ook zijn wij daarbij nog altijd op zoek naar foto's. Kan allemaal naar info@bhic.nl o.v.v. internaat Eikenburg worden verzonden. En reageren kan hier uiteraard ook.
Hartelijke groet,

Ad Broos zei op 30 augustus 2021 om 08:36 uur

Ik heb nog foto’s van de groepen uit Schoonbeek. Er is nog een oud-leerling, die in Thailand woont en die zal ik eens vragen.
Hij is actief in het opsporen van oud-leerlingen.
Ik zal binnenkort nog wat verhaaltjes schrijven over mijn ervaringen, maar ik zing als eerste tenor bij Viva la Musica, opera, operette en musical en volgend jaar 50 jaar bestaan en dat wil zeggen, nu alles instuderen en oefenen.
Ik ga er zeker een keer voor zitten, want ik had de laatste jaren daar een hond, een boxer, Cedo genaamd en zie zat in het hok naast de timmerwinkel van Dries de timmerman. Hij was van familie van een van de broeders, zijn naam weet ik niet meer, maar familie van, van de Ende.
Wordt vervolgd.

Ad Broos zei op 30 augustus 2021 om 11:35 uur

Ik begon als groepsleider op Schoonbeek. Ik had in Tilburg een vroeger patronaat omgekeerd tot een wat actuelere naam: Trap op!
Ik werd als 12 jarige al spoedig gevraagd om assistent groepsleider te worden en later werd ik hoofdleider op een geruisloze manier.
Ik wilde geen kantoormanneke blijven en solliciteerde op een vacature bij Internaat Eikenburg.
Ik kreeg een gesprek met broeder Maasen, die ik kende als broeder van de lagere school aan de Zouavenlaan in Tilburg bij de schoolvoetbaltournooien. Ik werd aangenomen en kwam op Schoonbeek. Ik was 25 jaar en tien jaar ouder dan de leerlingen, die in de groep zaten. Ik moest wel erg wennen.
Er waren in mijn visie nogal strenge regels en achteraf heb ik die ook wel begrepen. Geen lang haar, geen spijkerbroek, men mocht niet buiten het terrein komen, allemaal van die regels, waarmee je hoopte, dat iedereen zich daar aan hield.
Ik was o.a. medeverantwoordelijk voor het welzijn en dus veiligheid van de leerlingen en dat was geen kleinigheid. Ik weet helaas door ervaring, hoe slecht het kan aflopen. Nog elke dag denk ik aan die twee jongens, die los van elkaar, dodelijk zijn verongelukt.
Maar toen bedacht ik: als je niet van binnen naar buiten mag, dan laten we buiten naar binnen komen en gingen we met bijv. sporten het ziekenhuis St. Jozeph en de politie uitnodigen voor sportwedstrijden.
Lang haar mocht niet, dus ik liet mijn haar geleidelijk staan en kijken, wat men er van zou zeggen van hoger hand. Geen spijkerbroek, omdat die vroeger het meubilair, de zittingen van stoelen en banken stuk maakten. De spijkerbroeken gingen met de tijd mee en de broeders liepen een beetje achter denk ik.
Ik heb op deze manier getracht, wat leven in de brouwerij te brengen.
Wordt vervolgd.

Ad Broos zei op 31 augustus 2021 om 13:53 uur

Na de gewenningsperiode kreeg ik ook wat meer kijk op het internaat.
Ik had een prima werkverhouding met mijn collega Broeder Chrysolius en hij gaf les aan de Mavo en ik wilde nog graag een opleiding doe, om me wat te bekwamen als groepsleider. Ik voer meestal op mijn instinkt.
Broeder Chrysolius vond het prettig dat ik op Schoonbeek tijdens zijn lesuren aan de Mavo de zaken waar nam en dat waardeerde hij dan weer, door geen bezwaar te hebben om een HBO opleiding bij de Sociale Academie Markendaal te gaan volgen. Elke dinsdagavond kwam ik dan vanuit de richting Breda rond 17.30 op Eikenburg aan en had dan gelijk de eetzaal voor de warme hap van 40 jongens.
Dat was dikwijls best wel spannend en leuk, want aan de andere kant van de schuifwand, grotendeels glas, zat Bijbeek dan te eten en regelmatig met hilarische toestanden. Na het eten weer naarde studie tot 20.00 uur en voor sporters ging ikdan meestal naar de sporthal van Eikenburg.
De beheerder, de heer van Rossum zei dan tegen mij: “Meneer Broos, u weet dat na u de heren doktoren komen tennissen en zo u zo goed willen zijn op tijd op te houden, want ik moet de netten nog ophangen.
Wij als Schoonbeek hadden een eigen kleedkamer bij de sporthal en sommige leerlingen vroegen dan vooraf al aan mij, of de heer van Rossum mij al gesproken had. Met een lach wist iedereen al, dat het zo was.
Na het sporten douchen en om 21.30 uur bedtijd.
Wanneer er in de nacht boksen was op tv, Cassius Clay of Mike Tyzer, dan handdoeken aan de buitenknop van de kamerdeur hangen en ik ging er op tijd uit, ging hun zachtjes wekken en keken we beneden de hele bokswedstrijd af.
Zachtjes weer naar boven en ‘s morgens gewone tijd eruit.
Het gebeurde alleen op Schoonbeek.
Broeder Chrysolius begreep het en dat zijn dan de krenten in de pap voor de jongens.
Ik heb in de vijf jaar dat ik op Eikenburg als groepsleider maar twee keer problemen gehad door buitengewone gedragsproblemen.
Volgens de directie van Eikenburg, waren het allemaal gewonen normale jongens, die geen problemen kenden. Dat kon er bij mij niet in,
want jongens 14-15-16 jaar geen problemen hebbende, nee, dat zou wonderbaarlijk zijn.
Juist op die leeftijd hadden ze meer nodig dan eten en drinken.
Ze waren minstens 5 dagen van huis als ze met weekend gingen en soms waren ze weken op Eikenburg. Ondanks dat ik als 25 jarige als groepsleider begon, vond ik, dat ik mogelijk de functie van de ouders moest kunnen waarnemen, indien nodig. Ik stond door mijn leeftijd dichtbij hun en ‘s avonds als iedereen te bed lag, zaten broeder Chrysolius TV te kijken en de actuele zaken namen we dan even door.
Wordt vervolgd.

Fried Van kemenade zei op 31 augustus 2021 om 16:44 uur

Leuke verhalen Ad. Broeder Crysolius heb ik ook nog gehad. Hij gaf ons ook typeles. Een strenge maar ook rechtvaardige leraar. Wat ik me afvroeg.... In welke tijd ben jij daar groepsleider geweest.

Ad Broos zei op 31 augustus 2021 om 17:05 uur

Dag Fried,

Ik ben daar groepsleider geweest van 1969 tot met 1974.
Ik ken je niet, maar ik ken wel een Fried; broeder Fried van de Kruis van Voorbeek, die samen met Gerrit Mollen de groep draaide.
Op Bijbeek was dat broeder Ton van Heugten, in eerste instantie met Karel Lindner en daarna Jo Keyzers.
Ja, in het VERVOLG vertel ik nog wel meer over broeder Chrysolius, een fijne man, die zoals jij ook zegt en ik eerder vermelde: streng doch rechtvaardig. Ook hij was een gewoon mens, die heel veel mensenkennis had.
Hij had in het Jappen-kamp gezeten, maar heeft daar tegenover mij nooit iets verteld en ik heb nooit iets gevraagd, om hem niet te kwetsen. Ik zou dat nu wel doen, maar we praten toen over 1969-1974.
Eigenlijk was ik ook nog een oliebol in die tijd.
Fried, leuk dat je gereageerd hebt en succes in het leven!

ad

Antoine Plasier zei op 31 augustus 2021 om 17:29 uur

Mooi dat Ad Broos mij een oud-leerling noemt want inderdaad, nu woon ik al bijna 10 jaar in Thailand, maar van augustus 1971 tot juli 1973 heb ik een geweldige tijd beleefd op Eikenburg. Twee jaar hetzelfde paviljoen Schoonbeek met broeder Chrysolius (Jan van de Ven) en Ad Broos als groepsleiders.
De roerige jaren ’60 waren voorbij en zoals eerder door oud-leerlingen aangegeven waren de regels niet meer zo streng als de broeders voorheen jarenlang hadden gepraktiseerd.
Zeker, ik bezocht ook de andere paviljoens, Leemhoef, Pannershoef, Voorbeek en Bijbeek, maar het leukst was het toch op Schoonbeek. Broeder Chrysolius was quasi streng, maar rechtvaardig en had absoluut gevoel voor humor. Niet dat ik mij herinner dat er vervelende dingen gebeurden, maar met groepen van zo’n 40 jongens was het niet elke dag con amore. Chrysolius kon zulke zaken dan meestal met de nodig takt en genoemde humor oplossen.

Ad Broos gaf het zelf al aan, hij was in die tijd een jonge groepsleider die positief rebels kon zijn. Wars van en dwars door de voorschriften organiseerde hij allerlei activiteiten waaraan bijna alle jongens deelnamen. Nachtelijke droppingen, in een gesloten vrachtauto naar Bergeijk en maar zien dat je weer terug kon komen, alles wat maar met sport had te maken, maar ook een kenniskwis waaraan iedereen fanatiek deelnam. Ik kan me nu de vraag die ik miste nog herinneren waardoor ‘mijn’ groep niet eerste maar tweede werd.

Afkomstig uit Zuid-Limburg had ik het zo geregeld dat ik om de week een weekend naar huis ging en als PSV thuis speelde ik het weekend ‘overbleef’. Omdat ik VWO volgde, kon dat niet intern op Eikenburg, maar zat ik in de stad op het Augustinuanum. Makkelijk want daarmee had ik veel meer vrijheid dan de jongens die intern verbleven en omdat de kaartjes voor de wedstrijden van PSV op donderdag/vrijdag in de voorverkoop gingen kon ik voor één gulden per kaartje zoveel voorraad aanleggen als nodig. En uiteraard, diezelfde kaartjes kosten dan op Eikenburg twee gulden, mijn moeite moest toch worden beloond nietwaar.

Terug naar Chrysolius; als het maar even kon werd er een potje Rikken georganiseerd, een kaartspel waaraan hij zo ongeveer verslaafd was. Zelf ook een fervent kaartspeler was het dan ook makkelijk om hem te verleiden tot weer een ‘match van de eeuw’ en verdorie, òf hij was echt goed in spelen, òf hij was echt goed in vals spelen. Man, je kon gewoon niet van hem winnen !! hij glunderde gewoon na weer een prachtige overwinning.

Vorig jaar (2020) ben ik samen met Ad Broos een middag op bezoek geweest op Eikenburg. Zeker, na 50 jaar is er veel veranderd (en maar goed ook), maar het blijft een prachtig landgoed, goed onderhouden en vooral het kerkhof is indrukwekkend. Prachtige graven van al die broeders die er vaak een groot deel van hun leven hebben doorgebracht.
Nostalgie en nogmaals, een prachtige tijd met mooie herinneringen.

Ik heb nog de groepsfoto’s van genoemde jaren 1971-1972 en 1972-1973 (Schoonbeek) en ben op zoek naar nog een aantal namen van jongens die hierop staan. Stel het dan ook zeer op prijs om indien mogelijk in contact te komen met diegenen die genoemde jaren op Schoonbeek hebben gezeten om de namenlijsten te completeren.

Ad Broos zei op 31 augustus 2021 om 18:08 uur

Dag Antoine,

Leuk om te lezen, hoe jij Schoonbeek (Eikenburg) hebt beleefd. Je verhaal geeft een stuk sfeer weer, die ik helemaal herken.
Bedankt!

Ad

Fried Van kemenade zei op 31 augustus 2021 om 18:24 uur

Hallo Ad en Antoine. Ik heb op Eikenburg gezeten van 1961 tot 1967. Een wel iets strengere tijd zoals ik beschreven heb in mijn eerdere berichten op deze site. Broeder Ton van Heugten heette toen nog met zijn heiligen aam broeder Anselmus. Hij was mijn groepsbroeder. Een fijne mens met oog voor zijn leerlingen. En ja... Als we ooit zeiden tegen broeder Crysolius dat we honger hadden zei hij altijd... Jullie hebben trek en weten niet wat honger is. Hij refereerde dan aan zijn tijd in het Jappenkamp. Zoals ik nu lees is het dus na mijn tijd nog moderner geworden op Eikenburg, hoewel in mijn tijd de sixties ook doordrongen op Eikenburg. Ik ga nog wel eens kijken naar fc Eindhoven. Stadion tegenover Eikenburg. Als ik op tijd ben loop ik nog wel eens over het landgoed van Eikenburg en de veelal mooie herinneringen borrelen vanzelf weer op.

Ad Broos zei op 31 augustus 2021 om 18:59 uur

Dag Fried,

Ja, dat denk ik wel, dat de mooie herinneringen opborrelen, maar toch is er veel veranderd. Je zou voor de aardigheid ook eens naar de sporthal moeten gaan kijken. Voor mij was dat een ware metamorphose.
Er staat tegenover Landgoed Eikenburg ook een geweldige sporthal. Dan is de sporthal op Eikenburg een gymzaal.
Broeder Maassen was een fan van Eindhoven en Jo Selten was en is nog steeds een PSV-er.
Zou er nog een keer een reünie komen? We wachten af.
Succes en geniet van het bezoek!

ad

Ako Wisse zei op 31 augustus 2021 om 20:39 uur

Heb met Ad vanavond voor volgende week afgesproken om hem na ca 50 jaar!!! weer persoonlijk bij hem thuis in Uden te ontmoeten. Best spannend, want ons uiterlijk zal zeker enigszins veranderd zijn...
Dús wordt het een grote verrassing voor ons allebei.
Denk wel dat het een heel gezellig middag gaat worden na ons telefonisch gesprek.
PS. Vind het wel heel leuk dat er door Ad weer wat beleving over Eikenburg op deze pagina ontstaan is.

Ad Broos zei op 1 september 2021 om 09:02 uur

Ja Ako, er is wel wat veranderd. Toen liet ik mijn haar groeien en nu ben ik blij, als er eentje te zien is. Dat is allemaal niet belangrijk. Je persoonlijkheid moet goed zijn en dat is belangrijk.
Ja, we gaan er een leuke middag van maken. Ik zal voor voldoende vocht zorgen, om de kelen te smeren.
Jij praat over weer wat beleving over Eikenburg. In mijn achterhoofd ben ik al bezig, om mogelijk eens iets te organiseren, wat oud-leerlingen de gelegenheid geeft, om nog een keer wat te doen aan die beleving.
Ik laat dat nog wat broeien en zodra ik een “ankerpunt” heb, dan gaan we los.
Ik heb inmiddels al weer een oud Eikenburger, die graag contact met me wil.
Goede dingen komen langzaam en “als je niet kunt voetballen, moet je scheidsrechter worden, die weten altijd precies, hoe het moet!”
Kortom wat je niet kunt, moet je niet doen.
Ja, dat gezegde van mij, ben je nooit vergeten, zei je.
Dat je dat onthouden hebt. Dat zijn nu kleine dingen in het leven, die blijkbaar toch iets hebben betekend.
Ako, tot volgende week!

Thijs de LeeuwBHIC zei op 2 september 2021 om 14:35 uur

Helemaal mee eens Ako, goed om al deze nieuwe reacties te zien! Belangrijk dat al zulke verhalen bewaard blijven. En wat mooi dat jullie elkaar na al die jaren weer gaan ontmoeten. Alvast een prachtige middag gewenst.

Ad Broos zei op 2 september 2021 om 15:35 uur

Als Broeder Chrysolius en ik ‘s avonds tv keken, dan wist ik van de jongens, dat het programma Open en Bloot op tv kwam en ze vroegen dan of ik ook keek.
Eerlijk, ik had er nog nooit van gehoord.
Ik zette de tv wel op die zender en jawel hoor: Barend Servet presenteerde het programma en wij keken gewoon. Enkele jongens wisten dan “geruisloos” boven door het raam mee te kijken. Ik wist dater jongens zouden kijken, maar deed alsof ik niets hoorde. Broeder Chrysolius zei toen tegen mij, dat er jongens boven door het raam stonden te kijken, maar had geen bezwaar. Hij begreep deze leeftijd en ik vond dat al heel wat. De dag daarop vroegen de kijkers, wat ik ervan vond.
Ja, dat was meer in de trant van, of ik het goed keurde. In die tijd was dat programma heel spraakmakend.

Broeder Chrysolius was een oprechte man en wij gingen ook zo nu en dan eens met ons tweetje een weekend weg. Slapen in een tent of bij kennissen van me en dat ging van België tot aan Noord Nederland.
In Drachten de auto total los gereden, want broeder Chrysolius die naast mij zat, had de krant wijd open gespreid en in de buurt van Drachten ging het fout. We waren op weg naar Harlingen. Ik moest linksaf slaan en een auto van Rijkswaterstaat, die van rechts kwam en die ik door de krant niet gezien had en heel veel apparatuur aan boord, klapte op ons en toen was het gebeurd. Het viel mee met de blessures, maar moesten toch naar het ziekenhuis in Drachten.
Met de apparatuur was het minder goed gesteld. Alles was achter uit de auto gevlogen en ik heb begrepen, dat daar voor een kapitaal stuk was gegaan.
Na dit incident werden we met een ANWB wagen, gekoppeld aan een aanhanger met de auto, naar Zuidlaren gebracht. Wij sliepen daar in het KMT, want die mensen kende ik toen ik daar in militaire dienst was geweest.
Het was de derde dinsdag van oktober en dus Zuidlaarder paardenmarkt. Die zijn we eerst gaan bezoeken en toen heerlijk gegeten in het KMT.
De volgende dag met dezelfde ANWB wagen met aanhanger naar Eindhoven gebracht, meteen naar garage Vermeulen, de citroengarage. Er zaten jongens van Vermeulen op Eikenburg.
Broeder Selten was gaan kijken naar het wrak, waar we eigenlijk ongeschonden uitgekomen waren. Prima verzekerd en met de nieuwe auto naar België, naar Hastière Lavaux. Ik heb een fijne tijd gehad op Eikenburg, onwetend dat er zaken waren gebeurd, die meer dan vreselijk waren. Dat heeft mij later zeer geschokt.
Wordt vervolgd.

Jeroen zei op 2 september 2021 om 18:11 uur

Bijna goed, het was Citroen garage (Janus) Van der Meulen, op de Boschdijk in Woensel (volgens mij zit er inmiddels een Jumbo en een DHL ophaalpunt in het kort-historische pand).
Van der Meulen was een echte Citroen concessionaire uit merk-overtuiging (Citrofiel?) en had ook service-filialen In Stratum, Gestel en in Geldrop. Meneer Frans van de Meulen was de eigenaar en hij is destijds opgevolgd door zijn zoon Fons. Inmiddels is het bedrijf opgegaan in Driessen Auto Groep.

Ad Broos zei op 2 september 2021 om 20:02 uur

Jeroen, je hebt helemaal gelijk! Ik had het berichtje verstuurd en dacht: verkeerd roos! Het is van der Meulen. Fons heb ik op Schoonbeek op de groep gehad.
Jeroen, ik hoop dat je mij kunt vergeven, want na bijna 50 jaar moet je erg diep graven in je geheugen en dus niet diep genoeg. Dat is een slechte beurt!
Mijn excuus.
Ik wilde het bij de volgende editie recht zetten, maar dat is dan hierbij gebeurd, neem ik aan.
Mijn oprechte dank Jeroen!

Ad Broos zei op 3 september 2021 om 20:00 uur

Ja, in woonde in Harlingen en in 1997 belt een oud-leerling op, ik wil geen naam vermelden i.v.m. de privacy, met de vraag, of hij met mij een gesprek kon hebben.
Ik was zeer verrast uiteraard en hij was van harte welkom vanuit Eindhoven.
Ik denk een week of anderhalf later, dat hij op de motor met zijspan Harlingen binnen kwam. Eten en daarna koffie en toen kreeg ik een verhaal te horen, waarbij ik me afvroeg in eerste instantie, of het waar was wat ik hoorde. Ik zat midden in een scheidingen dan ben je niet op z’n best.
Hij kon zijn verhaal kwijt en ik heb veel geluisterd. Ik wist totaal niet, dat dit o.a. ook gebeurd was, toen ik op Schoonbeek werkte. Hij heeft bij mij in huis geslapen.
Ik was ontdaan en heb slecht geslapen met heel veel vragen.
De volgende ochtend zei hij, dat hij met mij een rit wilde maken in een zijspan van de motor. Hij had een tweede helm meegebracht. We hebben de Noord West hoek van Fryslan gereden en toen weer terug in Harlingen. Wat was er veel gebeurd in 16 uur! Het was in de zijspan wel lekker uitwaaien.
Na het eten ging hij weer terug naar Eindhoven. Ik bleef alleen achter en ik wist niet wat ik ervan moest geloven. Zou het echt waar zijn? Waarom heb ik daar niets van gemerkt? Hij had bij mijn in de groep gezeten en ik moest aannemen, dat het zo was. Ik had op Eikenburg een collega leren kennen en die heb ik toen gebeld.
Ik moest mijn verhaal kwijt. Ook hij had er nooit iets van gehoord of gemerkt en een paar jaar later maakten hij en ik een fietstocht door het Brabantse Land en ik moet geweldig naar het toilet. Ik wist een oud-leerling te wonen en ik snel naar het toilet. Toen ik terug kwam bij mijn collega en die oud-leerling zei mijn collega, dat ik eens moest horen. Ook die leerling, die bij mij in de groep had gezeten, was slachtoffer. Wij wensten hem sterkte en zeiden, dat hij altijd mocht bellen.
Wij fietsten terug al pratend over wat we gehoord hadden.

We hebben nog een tijd bij hem thuis zitten praten en ook, of we wat moesten doen. We wisten dat de eerder vernoemde oud-leerling actie had ondernomen en dat de oud-leerling tijdens de fietstocht dat zeker zou vernemen in de kranten.
Ik had zo’n fijne 5 jaar gehad op Eikenburg als groepsleider en nu voelde ik me zo teleurgesteld. Het was niet te geloven, maar het was dus echt gebeurd. Wij als leken, groepsleiders op Eikenburg, aten ook altijd destijds bij de broeders in de refter. Ik heb met de dader(s) aan tafel gezeten zo goed als zeker en daar had ik moeite mee. Ik had in mijn eerste 53 levensjaren al vreselijke dingen meegemaakt en nu dit. Ik heb later nog diverse keren in Brabant toen ik daar woonde, met de oud-leerling met motor en zijspan gesproken bij mij thuis. Ik heb nog een ritje tegoed.
Nu, 24 jaar later, heb ik alles wat kunnen relativeren, zonder afbreuk te doen aan wat er gebeurd was op Eikenburg, want ik kan heel moeilijk en wil dat ook niet, alle Broeders van Liefde erop aankijken.
Ik vergelijk dat met een schaal, vol met fruit en 3 vruchten zijn rot, maar de rest is prima, dat moet ik die drie rotten weg donderen en met smaak de niet aangetaste eten.
We mogen niet iedereen over een kam scheren.
Wordt vervolgd.

Ako Wisse zei op 6 september 2021 om 19:52 uur

Ja dat was inderdaad garage Janus van der Meulen.
Janus heeft ook nog bij mij in de groep op Bijbeek gezeten. De jaren weet ik niet meer exact, maar wél ergens tussen 1969-1972.
Hij had een hele goede Citroën garage in Den Bosch én naar mijn weten óók een in Eindhoven.
Moet ca 1970 én 1990 geweest zijn.
Vanaf 1980 reed ik zelf een Citroën CX2400 Pallas en zodoende kwam ik hem toevallig weer in contact met hem.
Veel later gingen de zaken ineens niet meer zo goed en hij moest helaas alles verkopen. Daarna ben ik ook alle contact met hem kwijtgeraakt.

Ad Broos zei op 7 september 2021 om 16:16 uur

Ako is geweest! Goed dat hij zijn identiteitsbewijs bij zich had, anders zou ik hem niet herkennen. Dat is trouwens weer wat overdreven, maar het was een hele gedaante-verwisseling. Niet qua zijn persoonlijkheid, het is nog steeds dezelfde Ako.
Het waren een paar prachtige uurtjes, waarin heel wat ter tafel is geweest. Het was heel fijn om na zoveel jaar even te brainstormen over het verleden.
De humor is ons beiden niet vreemd en het is zo’n andere situatie als toen ik groepsleider was en hij op Bijbeek verbleef. Toen was ik er alleen als ik weekenddienst had. In twee uur tijd hebben wij in het kort, ons verblijf op Eikenburg doorgelicht.
Ako, geweldig bedankt voor je komst en ik kom zeker een keer bij jou op bezoek, na afspraak en geniet van het leven kerel!
Blijf gezond en blijf je humor behouden! Humor is de zwemgordel op de rivier van het leven!
Adios

Thijs de LeeuwBHIC zei op 8 september 2021 om 08:00 uur

Wat mooi zeg, om na al die jaren weer eens goed bij te praten! Bedankt Ad voor de update.

Ad Broos zei op 9 september 2021 om 08:36 uur

Ja, in mijn tijd ging Schoonbeek eenmaal per jaar jaar Schijndel met de hele club om daar in contact te komen met een meisjesinternaat. Het was in mijn beleving iets raars. Ineens 40 jongens naar 40 meiden van 14/15 jaar. Och, het was niet ongezellig en in die tijd goed bedoeld, maar het voelde voor mij wat onnatuurlijk aan. Als groepsleider deed je overdag voorbereiden op sporten, een sportkwis elke week organiseren, groepen op school, die vrij waren opvangen, de was die de jongens hadden, sorteren en noteren en als die schoon terug kwam van de wasserij, alles weer sorteren en klaar leggen, zodat ieder het met naar zijn kamer kon nemen. ‘s Morgens kwam de werkster, om de algemene ruimtes schoon te maken. Toiletten, urinoirs en stofzuigen van de hele benedenverdieping en alle slaapkamers. Dat laatste werd niet elke dag gedaan, dat was geen doen, maar zodra hun geweest waren, kon je het paviljoen weer zien blinken.
Ik ging zo nu en dan ook even naar hun toe, voor een grap of grol en om ze wat aandacht te geven. Een paar jaar nadat ik groepsleider werd, kregen de leken een aparte ruimte om koffie te drinken. Ja, ik denk dat er broeders waren, die bezwaar hadden tegen het feit, dat wij altijd maar door dat kloostergebeuren ronddwaalden en toch min of meer het kloosterleven verstoorden.

De sporthal was er al in 1969 toen ik kwam en later is het zwembad gekomen. Ik heb geen idee wat men voor kostgeld moet betalen, maar het zal niet goedkoop zijn geweest. Ik had maar een doel: genieten van de resultaten van mijn werk t.b.v. de jongens die ik in mijn groep had. Ik voelde mij regelmatig, gezien mijn leeftijd, een van hun. Soms zat er minder dan 10 jaar verschil in.
We hadden jongens die zeer handvaardig waren en ik werd er door geïnspireerd, door wortels van bomen uit de grond te trekken, die een bepaalde vorm hadden.
Ik had bijv. een olifantenkop, die je door anders neer te zetten, ook een haai kon zijn. We hadden een jongen in de groep, die maakte boten en deed dat zeer vakkundig. Ik was zeker in handvaardigheid een onbenul.
Ik moest altijd naar Dries, de timmerman, die een werkplaats had in het bos, in de buurt waar de politie met hun honden trainden.
Naast Dries was er ook een schilder, die helaas doofstom was, maar samen hebben we veel gelachen. Hij kon met houtskool prachtige dingen ontwerpen. Hij heeft voor mij de omslag van mijn werkstuk aan de Sociale academie Markendaal ontworpen.
Ik had de laatste jaren een hond, een boxer en die zat ‘s nachts in een buitenhok, naast de timmerwinkel van Dries.

Ik heb in de tijd van Eikenburg kennis gemaakt met de Zonnebloem. Broeder van Heugten was de grote animator. Na het eerste Zonnebloemkamp werd ik hoofdbrancardier en soms draaide ik 3 kampen per grote vakantie. Ik vond het heerlijk om te zorgen en hierdoor ben ik terecht gekomen in de geestelijk gehandicaptenzorg, wat later gelukkig veranderd is in zorg voor mensen met een verstandelijke beperking.
Met de geest zoals wij dikwijls denken, was niets mis.
Eikenburg is voor mij een mooie tijd geweest en gelukkig dat ik toen niets wist van misbruik. Daar dacht je zo wie zo niet aan, want ik onze ogen waren de broeders al half op weg, om naar de hemel te gaan. Hoe naïef kun je zijn, blijkt achteraf.
Mede hierdoor en privé-ervaringen heb ik een hele omslag gemaakt. Ik moet mensen heel goed kennen, om ze te kunnen vertrouwen. Niet goed misschien, maar door schade en schande wordt men wijs.
Samenvattend: vijf mooie jaren gehad en ik ben er volwassener van geworden.
Oud Eikenburgers en ander betrokkenen: BEDANKT!
ad broos

Ako Wisse zei op 10 september 2021 om 14:53 uur

Jaja, het was inderdaad heel gezellig. Na een warm en hartelijk onthaal door Ad was het ijs al snel gebroken. Wat de herkenning betreft, dat was wederzijds,maar dat is wel logisch dat we na bijna 50!!!jaar qua uiterlijk nogal veranderd waren.
De verhalen over Eikenburg vlogen over de tafel en wonder boven wonder hadden wij toch nog heel veel gemeenschappelijke herinneringen uit die tijd. Veel namen, vooral bij mij, waren helaas vervaagd, maar dat mocht de pret niet drukken.
Dus al met al was het een heel gezellig, plezierig en nuttig weerzien en misschien nog eens voor herhaling vatbaar.
Ad bedankt voor je gastvrijheid en alle verhalen. Houd je taai en laat je optimisme, goed humeur én gulle lach nog heel lang voor velen een prachtig "school"voorbeeld zijn.
Ako Wisse.

Leo van den Bosch zei op 6 september 2021 om 22:52 uur

Ben mij bewust dat deze heel erg, leuke - boeiende - zinvolle en nostalgie rubriek niet helemaal bedoeld is als oproep indien men een mede (oud)leerling probeert op te sporen, maar probeer (met excuses) toch ook hier een oproep te doen of iemand mij iets van adres en of telf. nr. kan geven van Cees Franssen uit toen (1962) Vught. Ben natuurlijk blij met elke vorm van 'n tip. Bij voorbaat DANK voor 'n eventuele reactie & vr. groeten, Leo van den Bosch.

Ad Broos zei op 22 september 2021 om 12:32 uur

Ja, we zijn weer bijna 14 dagen verder en ik hoop binnenkort samen met een oud collega op uitnodiging van Broeder Jo Selten een rondleiding te krijgen binnen de gebouwen, die tijdens het bestaan van het internaat diverse functies hadden. Ik wil daar als dat mag en dus mogelijk is, foto’s van nemen.
Die foto’s moeten dan ook weer een functie hebben voor Internaat Eikenburg in Eindhoven - BHIC.
Ik hoop dat er ook van anderen nog eens wat reacties komen.
Ik ben i.v.m. vakantie tot 2 oktober afwezig.

Thijs de LeeuwBHIC zei op 26 september 2021 om 13:37 uur

Dank voor de update Ad en benieuwd naar de foto's! En nog een fijne vakantie gewenst : )

ad broos zei op 8 oktober 2021 om 18:52 uur

Zoals gezegd, heb ik een rondleiding gehad, die heel interessant was. Helaas geen foto’s. Ik vond het achteraf toch eigenlijk niet gepast, om foto’s te nemen van het gebouw binnen en dan door te spelen naar deze site. De broeder, waarvan ik de naam ook niet wil noemen, lijdt aan beginnende dementie en hij heeft uitermate zijn best gedaan. Om hem nu de vraag te stellen, of er foto’s gemaakt mochten worden, voelt bij mij niet goed aan. Hopelijk heeft iedereen hiervoor begrip.

Mijn oud collega, die zelf eerst op het internaat heeft gezeten, heeft op zolder zijn “slaapkamer” weer gezien. Een slaapkamer was dat niet meer, want het is een grote zolder geworden, die nu zoals bijna bij iedereen denk ik, een opslagruimte is geworden.
Ja, verder is er toch wel veel hetzelfde gebleven voor zover ik kan beoordelen, want waar de broeders sliepen en andere privé ruimtes, ben ik nooit eerder geweest.

Ik vind het jammer, dat tussen het klooster en de sporthal, het tussengebouw is weggehaald. Ik had er nog een muuranker aan overgehouden, die ik op een oranjemarkt in Harlingen heb verkocht t.b.v. het restauratiefonds van de St. Michaelkerk. Ik heb 20 jaar in Harlingen gewoond en om privé redenen ben ik terug naar Brabant gegaan.
Ik kan overigens iedereen Harlingen Van Harte aanbevelen voor een bezoek met overnachting. Meer dan 500 monumentale panden, aan de Noorder- en Zuiderhaven, de stad waar Simon Vestdijk is geboren en de Waddenzee met de mogelijkheid naar Terschelling en Vlieland en vergeet in Harlingen de Zoutsloot niet. Zeer oude vissershuisjes, die nu opgeknapt aan de gracht een groot sprookje vormen.
Terug naar Eikenburg.
Het is zeer de moeite waard om Landgoed Eikenburg nog eens te bezoeken.
Dit was het beste lezer, want er is weinig meer te vertellen.
Het gaat iedereen bijzonder goed!

Marilou NillesenBHIC zei op 11 oktober 2021 om 10:49 uur

Dag Ad, bedankt voor je bericht, en vanzelfsprekend is er bij ons alle begrip voor je afweging. Juist heel goed dat je dit zo secuur afweegt.

Ook dank voor je herinneringen en aanbevelingen; heel wetenswaardig allemaal. En we wensen jou ook het allerbeste!

Ad Broos zei op 11 oktober 2021 om 11:46 uur

Dag Marilou,
Ja, inmiddels heeft zich weer een oud leerling gemeld, die Eikenburg eens wil bekijken. Ik denk dat we eerst elkaar maar eens moeten bekijken, want in 50 jaar nooit meer gezien! Ik ben bijna 78 en altijd gewerkt als agoog. Mensen vragen dan: wat is dat, een agoog?
Mijn antwoord is dan: net zo iets als Louis van Gaal doet, maar dan in de geestelijke gezondheidszorg. Overal eindverantwoordelijk voor zijn.
In november ga ik met die oud leerling op Eikenburg kijken en zo krijg je bijna automatisch de rol van gids toebedeeld.
Marilou, bedankt en wanneer ik weer wat nieuws heb, zal ik het vermelden.
Succes!
ad

Marilou NillesenBHIC zei op 12 oktober 2021 om 09:10 uur

Bedankt voor je reactie, Ad, en waarschijnlijk was je net zo succesvol als Van Gaal (doorgaans) is ;)
Mogelijk horen we nog hoe het bezoek met de oud-leerling is verlopen. We zien sowieso uit naar je berichten.

ad broos zei op 11 november 2021 om 09:35 uur

Door technische storingen is dit artikel wat later door mij op papier gebracht.
3 November was het dan zover. Een oud-leerling wilde Eikenburg nog wel eens zien, maar stond er wat gereserveerd tegenover. Terecht, want na 53 jaar weet je nooit wat je tegenkomt. We hadden afgesproken bij een bekend Motel voor een hernieuwde kennismaking. Het was in ieder geval voor mij toch wel even wennen, want wie hij 53 jaar geleden was, herkende ik ternauwernood. Na 10 minuten was ik wat ontdooid en was hij weer de leerling van toen! Hij was ook voor mij dusdanig die leerling en mijn spontaniteit was als vanouds. Dat heb ik wat ingeperkt, want uiteindelijk waren wij geen snotneuzen meer.
We hebben over het hele terrein gelopen en kwamen de broeder tegen, die bezig was m et de sportvelden. Het was een vreugdevol weerzien tussen die twee en voor beiden een fijn kort moment, want we gingen naar de sporthal die onherkenbaar was veranderd. Waar waren vroeger de kleedlokalen, oh, we zijn in een andere ingang binnengekomen, daar moet dan dit en dat zijn en zo ging dat steeds maar door.
We hebben de middag afgesloten met een selfie van ons beiden (ik heb een hekel om op de foto te staan) want het is toch iets bijzonders. Ook de oud leerling heeft genoten en ondanks dat ik in een korte tijd, het zoveelste bezoek had afgelegd, vond ik het een eer om dit te mogen doen. Bedankt oud leerling.
Het zal niet mijn laatste bezoek zijn geweest, want er hebben zich meerderen gemeld.
Gegroet en blijf gezond!
ad

Thijs de LeeuwBHIC zei op 16 november 2021 om 10:11 uur

Nog bedankt voor deze bijdrage Ad. Wat leuk om te lezen dat jullie, al ronddolend, alle ruimtes van het voormalige internaat weer wisten in te vullen. Benieuwd hoe die andere oud-leerlingen het gaan ervaren, die nog in de planning staan voor een bezoek aan (oud-)Eikenburg.

M eijkelhof zei op 14 januari 2022 om 14:45 uur

Ik heb 5 geweldige zonnebloemkampen op eikenburg gedaan een mooie ervaring

Jeroen zei op 14 januari 2022 om 18:18 uur

Hoi M, kun je daar inhoudelijk iets meer over vertellen, bijvoorbeeld in welke periode en/of een anekdote. Dat is leuk om te lezen.

Joan zei op 29 juli 2022 om 01:22 uur

Beste mensen,
Bij deze een groet vanuit het Klooster van Eikenburg. Mijn naam is Joan, ik ben 52 jaar en ben één van de nieuwe bewoners van het klooster. Ik woon in de helft van de omgebouwde gymzaal (niet de sporthal), die zich ooit in de 'kopse kant' van één van de twee vleugels van het klooster bevond. Vanaf de oprijlaan gezien rechts van de kapel. Ik woon hier met heel veel plezier. De geschiedenis van dit landgoed is bijzonder en soms raak ik mezelf kwijt in het lezen van de verhalen en hoe het er hier heeft uitgezien.
Ik besef dat velen hier een geweldige of in elk geval goede tijd hebben gehad, en ook dat er jongens zijn geweest die hier een donkere tijd meemaakten. Met het besef over beide kanten beweeg ik mij hier over het historisch landgoed.
Ik lees hier wensen over Eikenburg bezoeken, of zelfs over een reünie. Bij deze wil ik laten weten, dat er met mij contact opgenomen kan worden om hierin iets te kunnen betekenen. Wanneer het om hooguit een man of 10 gaat, dan heet ik jullie bij mij binnen welkom voor koffie of thee. Mocht het om meer 'zielen' gaan, dan kan ik kijken wat ik hier zou kunnen regelen. We hebben als bewoners de beschikking over een klein houten gebouwtje, dat in de lijn van de geschiedenis van de houtwerkplaats (onder andere) dienst doet als een houtwerkplaats en atelier - met een keuken. Met liefde kan ik er een lunch verzorgen. Uiteraard heb ik alle toegang tot de kloostergangen. Ook kan ik vermoedelijk met een broeder wel regelen dat we de kapel in kunnen. Of er meer mogelijk is, is mede afhankelijk van waar jullie wensen naar uitgaan. Als ik weet wat die zijn, kan ik dat vragen.
Hoe dan ook, schroom niet om contact met me op te nemen! Dan wordt die reünie misschien weer werkelijkheid?
Met hartelijke groet, Joan Elkerbout (joanelkerbout @ ziggo. nl)

Joan zei op 29 juli 2022 om 01:29 uur

Nog een toevoeging: Ik kan me voorstellen, dat wanneer je hier een niet zo'n goede tijd hebt gehad, je ook niet zit te wachten op de confrontatie met enthousiaste verhalen op een feestelijke ontmoeting als een reünie. Maar dat er toch een behoefte kan zijn om hier nog eens te zijn, er misschien over te kunnen vertellen, of stil te zijn. Weet dan dat mijn deur openstaat. Je bent van harte welkom voor een kop koffie en wat mij betreft is er alle ruimte voor het verhaal en je herinneringen. Weten dat je welkom bent en er een rustige plek binnen is om hier een paar uurtjes te zijn, maakt het mogelijk makkelijker om inderdaad Eikenburg te bezoeken.

Thijs de LeeuwBHIC zei op 2 augustus 2022 om 08:15 uur

Hallo Joan, je woont wel op een heel bijzondere locatie inderdaad. Prachtig dat je dit wilt doen voor de oud-leerlingen die het oude klooster en omgeving willen bezoeken. En dat je ook rekening houdt met de heel verschillende herinneringen die een bezoek mogelijk oproept. Dank!!

P.Coenders zei op 16 oktober 2022 om 11:31 uur

Ik ben hier misdienaar geweest wie nog meer?

Marc Verbunt zei op 29 oktober 2022 om 10:45 uur

Zoals zoveel jongens was ik vroeger ook misdienaar ook op Eikenburg daarna ook acoliet geweest dit was niet op eikenburg.

Gert Claasen zei op 13 november 2022 om 17:07 uur

Zou weleens willen weten of ik de enigste ben van de oud-misdienaars van Eikenburg die met misstanden te maken heeft gekregen in de zestiger jaren.Moet van het hart voor mij dat ik nooit geen respons of enige vorm van emotie meegekregen heb.

Thijs Maas zei op 14 november 2022 om 17:51 uur

Ik was hier misdienaar vanaf 1966 ik ken jou niet van naam maar misschien mag ik reageren op jou vraagstelling want dit is mij ook bekent,zo moest ik mij diverse keren uitkleden tot op de onderbroek als ik alleen was met een pater in de sacristie hij kleedde mij daarna aan met misdienaarskleding dit was zo onwerkelijk dat ik er met niemand over durfde te praten zelfs niet met mijn ouders na verloop van tijd en echt waar ik lijd niet aan cognitieve dissonantie dus beste meneer Claasen je krijgt hier net zoals ik geen antwoord op de vraag !

Nico Hendriks zei op 15 november 2022 om 07:35 uur

Als misdienaar had je gewoonweg niks in te brengen ik weet dat het regelmatig fout gegaan is daar,vroeger moest je Latijn in woord en geschrift kennen was dit niet goed kreeg je zogenaamd bijles in de sacristie of op een kamer van een broeder ,in ruil voor een voldoende werd je tegen je wil in uitgekleed en daarna gehuld in een toog door de desbetreffende broeder,ik ben op Eikenbug tot ik twaalf jaar was misdienaar geweest daarna verhuist naar Oosterhout!

Frans Hamers zei op 17 november 2022 om 16:19 uur

Er waren enkele fraters daar die jongens rekruteerde voor misdienaar vooral als je godsdienst goede cijfers opleverde,ik ga niet in details omdat het te expliciet is voor woorden wat ik heb meegemaakt,er zijn diverse rechtzaken geweest iets soortgelijks kan je vinden als je naar zaaknummer misdienaars 2011 T376 (5) zoekt op het internet.

Martien de Jong zei op 18 november 2022 om 04:39 uur

Ik heb in de zestiger jaren op Eikenburg gezeten en hen broeder Ferdinand gekend ,zo heb ik van de zenuwen een keer in m,n broek geplast heb er een trauma van overgehouden dat ik van hem een plastic broekje aankreeg als staf .
Ik wil wel vergeven wat gebeurt is is gebeurt mede dat er veel broeders later zich moesten verantwoorden voor die daden ze zijn door het stof gegaan en daarmee is het afgedaan.

Gertklaasen zei op 18 november 2022 om 16:45 uur

Bedankt frans,ik heb het opgezocht komt zo een beetje overeen van wat ik heb gezien en zelf ook heb meegemaakt.

Fried van kemenade zei op 18 november 2022 om 17:07 uur

Ik heb al eerder gereageerd. Ik zat op Eikenburg van 1961 t/m 1967. Ik was zelf geen misdienaar en schrik uiteraard ook van deze verhalen. Hierin wordt steeds gesproken over fraters. Ik heb in mijn periode alleen te maken gehad met broeders. Kan iemand mij dit uitleggen ?

Frans Hamers zei op 21 november 2022 om 06:21 uur

Beste meneer Kemenade,ik schrijf door mijn emotie heen fraters in werkelijkheid broeders maakt mij niet uit geef ze maar een naam.

Fons Jansen zei op 21 november 2022 om 15:48 uur

Goede vondst deze site,ik zat hier halverwege de jaren zestig bij de internen zover ik ervan weet waren het grotendeels gegoede burgers die hun kinderen toevertrouwden aan de paters!

Thijs de LeeuwBHIC zei op 22 november 2022 om 14:25 uur

Bedankt Fons voor deze reactie en welkom op de site. Hoe kijk jij terug op deze kostschooltijd, het onderwijs en het buitenschoolse leven? Vertel nog eens verder als je wilt.

Ad Broos zei op 22 november 2022 om 15:12 uur

Ik lees broeders, fraters en paters! Misschien toch wel goed, wanneer de naam “broeders” gebruikt gaat worden in het vervolg.
Het werkt duidelijkheid in de hand en werkt het verwarrend.
Ik heb er als groepsleider tussen 1969 en 1974 heel fijn gewerkt op paviljoen Schoonbeek in samenwerking met Broeder Chrysolius, Jan van de Ven, niets wetende van wat er eventueel was voorgevallen.

Frans van Gils zei op 26 november 2022 om 10:25 uur

Van misstanden heb ik nooit wat van gemerkt ook niet als misdienaar.
Wat ik mij ervan herinner is dat er naast de sacristie een aparte ruimte was voor de koster dat was toen vrijwel iedere broeder op de deur stond matricularius.

Frans zei op 27 november 2022 om 10:32 uur

ik reageerde al eerder,ik heb nu nog restverschijnselen van deze broeders zoals Ptss,uit schaamte is er veel verzwegen.

Ad Broos zei op 27 november 2022 om 11:03 uur

Dag Frans,

Ik kan me daar iets bij voorstellen, dat er gezwegen is uit schaamte.
Je schrijft, ik heb nu nog restverschijnselen van deze broeders en ik begrijp deze uitspraak, maar je bedoelt waarschijnlijk de broeders, die misbruik hebben gepleegd. Ik weet wat PTSS is, bij mij voortvloeiend uit een geheel andere situatie en ik wens je alle sterkte toe, want de restverschijnselen zijn zeer nare zaken. Ik kan erover meepraten.
Frans: het gaat je goed!

Wim Cornellisen zei op 29 november 2022 om 10:05 uur

Ook ik kan mij niet aan de indruk onttrekken hoe het daar was veel is alszijnde onzin afgedaan en v.w.b,wat daar gebeurt is zal niemand een antwoord krijgen.
Inmiddels ben ik halverwege de zeventig jaar en zat op eikenburg van 1955 tot 1959 na deze periode probeerde ik het los te laten wat grotendeels bewaarheid is gelukkig op enkele voorvallen na.

Jeroen zei op 29 november 2022 om 20:46 uur

Ik heb op Eikenburg “gezeten” en kijk daar graag op terug. Ik zat niet in het internaat maar gewoon op de mavo. Mijn idee is dat de verhalen daarom al een tijdje langs mij heen gaan. Ik schrijf me derhalve uit met dank aan iedereen voor de openheid en de terugblikken op deze belangrijke periode in onze jeugd.

Frans Hamers zei op 5 december 2022 om 12:23 uur

Beste Jeroen,toegeven dat ik alle begrip heb voor uw emotie wat u ervan ondervind,maar hoe ik het in de jaren zestig ervaren heb is schrijnend want als je eenmaal met misstanden te maken heb gehad in je jeugd en het is afgedaan als zijnde leugens omdat de broeders verheven waren boven ons leerlingen is dat des te erger,laat ik een voorbeeld geven,niet zelden heeft broeder Johannes mij op zijn kamer tot op mijn onderbroek uitgekleed waarna ik van hem voor zo een passpiegel moest gaan staan waarbij hij achter mij ging staan met een misdienaar toga en hij mij ermee begon te kleden en daarna met van die ritmische bewegingen tegen mij aan stond te rijen zeg maar tot hij er genoeg van had ik wist niet wat mij overkwam ,heus geloof mij maar dat dit niet meer te vergeven is alsmede ook vergeten,met vr.groet Frans.

Ad Broos zei op 5 december 2022 om 12:57 uur

Dag Frans Hamers,
Ja, als je zoiets overkomt, dan heb je het toch helemaal gehad met de kerk. Ik ben niet tegen het geloof, maar dit alles in in veel gevallen ook onder het vloerkleed beland en zoals ik gisteren hoorde, heeft ook een paus getracht over misbruik binnen de kerk te verzwijgen. Ik heb me uit laten schrijven bij de kerk, want als ik boven kom, dan moet ik alles kunnen verantwoorden en dat zou ik niet kunnen, door bij de RK kerk te blijven.
Ik ga gewoon naar de kerk, want ik geloof in het goede van het geloof, maar in vele organisaties zitten “rotte appels” en dat gaat ten koste van de medemens.
Die dat zijn, c.q. doen, zijn geestesziek voor mij.
Ik heb zonder hiervan destijds te weten, 5 jaar heel fijn als groepsleider op Schoonbeek gewerkt en als ik het geweten had, dan had men een slechte aan mij gehad.
Wij, leken, ik in ieder geval, hebben nooit hiervan geweten. Ik maak me nu nog giftig!
Alle sterkte Frans.

Fried van kemenade zei op 5 december 2022 om 14:45 uur

Ik heb zelf op Eikenburg gezeten van 1961 t/m 1967 . Ik zat intern , maar ik ben nooit misdienaar geweest. Gelukkig heb ik nooit iets meegemaakt w.b. kindermisbruik. Natuurlijk is het voor leerlingen die dit wel hebben meegemaakt verschrikkelijk en ik voel erg met ze mee. We kunnen echter hierdoor niet alle broeders veroordelen, maar natuurlijk wel de rotte appels onder de broeders. Ik heb alleen maar positieve herinneringen aan mijn tijd op Eikenburg. Maar uit de vorige verhalen blijkt dat dit niet voor iedereen geldt. Wat ik wel erg vindt dat hierdoor broeder van Heugten zijn erepenning van de gemeente Eindhoven is kwijt geraakt, terwijl zij naam nooit is voorgekomen bij deze schandalen. Zijn heiligenkalender was broeder Anselmus. Omdat hij later overste werd , werd hij voor alle schandalen mede verantwoordelijk gehouden.

Ako Wisse zei op 5 december 2022 om 15:49 uur

Kan me helemaal vinden in het verhaal van Fried.
Heb zelf drie jaar, 1969-1972, intern op Eikenburg gezeten en mijn schoolopleiding in de stad op het Sint Joris Lyceum gevolg.
Deze drie jaar was broeder van Heugten mijn groepsleider op Bijbeek.
Het is inderdaad héél erg triest en sneu voor hem hoe hij later behandeld werd voor de misstanden aangericht door anderen. Dát heeft hij zelf zeker niet verdiend!!! Integendeel.
Ook ik heb in mijn periode gelukkig niets meegemaakt, gehoord of gezien over misstanden binnenshuis.
Wens iedereen die met zulke foutieve gedragingen door enkelen te maken hebben gekregen en na 50-60 jaar na dato nog steeds een trauma van opgelopen hebben, heel veel sterkte en kracht toe, om de resterende tijd van hun leven toch draaglijker te kunnen maken.
Waarschijnlijk is de instelling van het celibaat en het nóg steeds tegen beter weten in, het vasthouden eraan een van de grootste miskleunen van de katholieke kerk.

Fried van kemenade zei op 5 december 2022 om 16:02 uur

Dank je , Ako , voor je reactie. Ik ben het ook eens met jouw reactie. Het krampachtig vasthouden aan het celibaat heeft inderdaad veel leed veroorzaakt. En het verzwijgen van het misbruik door de top van de R.K. Kerk is ook voor de slachtoffers vreselijk. Dit was pas geleden nog in het nieuws . Zo heeft ieder die op Eikenburg heeft gezeten verschillende ervaringen opgedaan. Het is van grote waarde dat die op deze site gedeeld kunnen worden, zodat er een breder beeld ontstaat omtrent de historie van Eikenburg.

Norah zei op 5 december 2022 om 16:38 uur

Dit heeft naar mijn mening niets met het opgelegde celibaat te maken als ik me met deze mannen-discussie bemoeien mag, het zijn door en door zieke geesten.

Ad Broos zei op 5 december 2022 om 17:51 uur

Ja, dat celibaat zou naar mijn inziens moeten opgeheven, daar ben ik het helemaal mee eens en waarschijnlijk haal je daarmee voor een groot deel misbruik uit de maatschappij, maar garantie heb je niet. Het zijn individuen die misbruik plegen, los van instanties of groeperingen.
Broeder van Heugten was een goed mens, te goed naar mijn oordeel en heeft in die tijd geen maatregelen kunnen of durven nemen tegen zijn collega’s broeders.. Hij heeft het met de mantel der Liefde willen camoufleren denk ik en nauwelijks geweten, hoe anders het te willen/ kunnen oplossen.
Hij heeft destijds Ronald Maandonks in de arm genomen, een oud-leerling van Eikenburg, die inmiddels advocaat was.
Het is verschrikkelijk wat er gebeurd is en laat het voor ieder een leer zijn, om scherp blijven op die zaken in de maatschappij, die ruiken naar misbruik.
Wanneer mijn kleinkinderen zouden worden misbruikt; ik vecht me kapot zover ik dat nog kan op mijn 78ste.
Heel veel sterkte iedereen!

Ako Wisse zei op 5 december 2022 om 18:11 uur

Beste Norah,
Ben natuurlijk helemaal mee eens met je reactie.
Het komt helaas in alle geledingen in onze samenleving voor. Het is alleen maar erg jammer dat dit onderwerp extra belicht én geprojecteerd wordt op de geestelijken van de Katholieke Kerk, terwijl pedofilie of misbruik voor het grootste deel binnen de eigen familie en nauwe bekenden voorkomt.
Maar volgens mij blijft het celibaat een onnatuurlijke en een onnodige vereiste.
Maar dit terzijde.
De verhalen gaan helaas teveel over dit onderwerp.
Er moeten toch óók duizenden leuke, positieve, hilarische óf specifieke verhalen over onze internaat tijd bestaan???
Jammer dat er daarover zo weinig reacties te lezen zijn.....
Persoonlijk heb ik daar 3 geweldige, leuke en leerzame jaren mee mogen maken.
Dús ik kijk met heel veel plezier en tevredenheid terug op die tijd.

Ruud Raaymakers zei op 5 december 2022 om 19:39 uur

Natuurlijk Ako Wisse waren er op eikenburg ook veel leuke en positieve gebeurtenissen maar helaas worden deze tenietgedaan mede door het misbruik wat er heeft plaatsgevonden.

Ako Wisse zei op 5 december 2022 om 20:17 uur

Jammer dát zo'n negativisme de hoofdmoot van van alle reacties moet zijn én waarbij vooral Broeder van Heugten, die zeer integer en fair was, alsnog vaak door het slijk wordt gehaald wat zeer onterecht is.
Maar het zal wél bij deze tijdsbeeld passen, want je hoort, leest of ziet tegenwoordig bijna niets leuks of opgewekts méér....
De media, in wat vorm dan ook, heeft helaas teveel mensen met doemdenken beïnvloedt, want het is ook al bijna een misdaad om vrolijk, onbevangen en positief van het leven te genieten.
Neem gerust het voorbeeld van Ad Broos, die in zijn leven enorm veel tegenslagen heeft moeten verwerken, zowel privé als met zijn gezondheid, en op zijn 78ste nog bruist van een positieve energie. Ad, petje af!!!

Ad Broos zei op 5 december 2022 om 21:16 uur

Hoi Ako Wisse,

Als je het niet erg vindt, dan houd ik mijn petje graag op met dit weer! Ja, je ontkomt er niet aan, dat de schaduwzijde van Eikenburg onder de loupe wordt genomen. Ik begrijp, dat je dat jammer vindt, maar ik heb ook wel eens wat geks meegemaakt.
In het ketelhuis van het zwembad stond een mand om de hoek, waar overgebleven kleding in kwam.
Ik wilde de deur openen en dat lukte me niet, terwijl ik deze deur van slot had gedaan. Nog even geprobeerd en wat bleek, een groepsleider, een leek lag languit in de grote mand, terwijl hij de klink van de deur vast hield. Hij had teveel gedronken en door privé-problemen teveel vriendschap gesloten met de fles.
Het was dus GEEN broeder, maar ik kon daar toch wel weer de humor van inzien.
Zo, ook deze verhalen moet verteld kunnen worden, zonder een naam te noemen. Het is ruim 50 jaar geleden!
Beste lezers, zullen we weer wat positiefs brengen?
Bedankt!

Ako Wisse zei op 5 december 2022 om 21:26 uur

Ad, dit is nou precies wat ik met mijn verhaal bedoelde en hoop er mee te bereiken.
Heb ooit een gezegde geleerd:
Één dag zonder lach is echt een verloren dag....

Herman Tijssen zei op 6 december 2022 om 07:25 uur

Ik ben zelf als misdienaar misbruikt door een rector-priester van internaat Don Rua beter bekend als de goeden handen te S,heerenberg,als jongen van 14 jaar wist ik dat het fout was maar wie zou je geloven want je had met machtsmisbruik te doen.Het is veelvuldig voorgekomen dat als we iets niet goed deden in de kapel erop geattendeerd werden je kreeg minimaal een draai om de oren,lees mishandeling of nog erger dan nam de rector je mee en werd je uitgekleed in de rectorskamer hij genoot er kennelijk van als je dan naakt erbij stond om je aan te kleden met misdienaarskleren.
Ik wil hier aangeven dat misbruik helaas overal voorkwam zoals een spreekwoord zegt,gedane zaken nemen geen keer sluit ik mij graag bij aan!

Gerard Hoevers zei op 7 december 2022 om 07:09 uur

Goeiemorgen,ik zit zo ongeveer iedere ochtend het forum te lezen,ook ikzelf heb met misbruik te maken gehad wat ik nou zo jammer vind is dat iedereen weggewuifd word als ziekelijke wezens.Komt het door dat het overkomt als zomaar een fantasie of zo?,Ik ga echt niet in details hier maar kan jullie verzekeren dat ik gezien mijn leeftijd (76) het niet vergeten ben maar mijn r.k.geloof er niet onder te lijden heeft ondanks dat een geestelijke mij heeft gebruikt omwille zijn seksuele voorkeur voor jongens,na later bleek heb ik en ook andere jongens te maken gehad met een zogenaamde fetisjist,ik hoop dat ik duidelijk ben geweest!

Ad Broos zei op 7 december 2022 om 09:29 uur

Dag Gerard,

Wat jammer dat je schrijft, dat iedereen “het wegwuiven” noemt als zijnde ziekelijke wezens. Ik denk Gerard, dat dit op waarheid berust. Met de ziekelijke wezens worden de daders bedoeld en niet de slachtoffers.
Jouw opmerking komt bij mij over, dat de slachtoffers ziekelijke wezens zijn en dat is beslist niet waar.
Ik hoop je hiermede wat hebben kunnen helpen.
Sterkte, ook al ben je 76, want wat er met je gebeurd is, wordt nooit meer
in je leven, uitgewist.

Jos Heeren zei op 13 december 2022 om 07:39 uur

Van de vele misstanden heb ik persoonlijk nooit wat van gemerkt wat wel indruk maakte bij mij is dat er een jongen van gegoede ouders met regelmaat door een broeder van de slaapzaal gehaald werd deze jongen had altijd een glimmende pyjama aan waardoor dat opviel waarvoor dat was is altijd voor mij althans een raadsel geweest.

Leo.v.d. Horst zei op 15 december 2022 om 09:51 uur

Ik heb hier vroeger ook gezeten in de zestiger jaren maar van misbruik heb ik nooit wat van gemerkt een hypothese daarvan dat er pedofolie onder de broeders was echter dit is nooit bewezen,wat Jos Heeren aangeeft vind ik twijfelachtig van de jongen met de zijden pyama omdat iedereen standaard drie a vier pyama,'s had,het enigste wat ik kan bedenken is misschien dat ook deze jongen een relatie had met deze broeder?

Dirk Wijnen zei op 18 december 2022 om 07:11 uur

Waarschijnlijk lopen er wel meerdere mannen van boven de zestig jaar rond die deze bevindingen nog op het netvlies hebben staan.
Het is veelvuldig voorgekomen dat een zoon van een gerenomeerd gezin extra aandacht kreeg ze waren wat meegaander en durfde iemand van de leidinggevende tegen te spreken.

B.v. Donk zei op 21 december 2022 om 13:40 uur

Ik heb op een r.k. jongensinternaat gezeten in Brabant waarvan ik de naam niet wil benoemen,dat er jongens misbruikt werden heeft alles te maken dat er veel jongens voorhanden waren zowel op een internaat dan wel de r.k kerk ,op het desbetreffende internaat heeft een geestelijke mij gebruikt omwille zijn geaardheid pedofolie ik was toen dertien jaar.

Herman Ditters. zei op 27 december 2022 om 19:35 uur

Dat het celibatair leven niet deugde heb ik als misdienaar ook gemerkt
Van 1959t/m 1965 ben ik misbruikt door een”zwartrok”hij kon niet van jongens afblijven.
Hij kon duidelijk zijn lusten niet beteugelen en nam veelvuldig jongens mee naar zijn kamer.
Mijn hart zat in de keel van angst als hij mij begon uit te kleden en wist niet wat ik ermee aan kon dat ik van hem een misdienaar toog aankreeg en die binnenvoering over mijn lijf voelde gaan dat was koud en ik vond het vies omdat ik wist dat hij dit met meer jongens deed.
Alles had destijds met machtsmisbruik te maken veelal op een manier zodat we niet geloofd werden.
Iedere 60 plusser die vroeger misdienaar ergens is geweest weet wel dat alleen maar jongens dit konden worden hier zat een deel van het gevaar voor sommige jongens.
Ondanks deze negatieve werkelijkheid wil ik jullie lotgenoten de beste wensen en een gezond nieuwjaar 2023 toewensen.

Bart v. Gerven zei op 28 december 2022 om 06:39 uur

Dag Herman,

Ik begrijp dat u lange tijd geconfronteerd ben geweest met misbruik met meerdere jongens.
Onder misbruik kan ook mishandeling worden verstaan wat je levenslang als trauma kan ervaren.
Ik ben zelf ook beschadigd door een geestelijke op dezelfde manier het idee erachter is geweest om jongens te verleiden.

Annet van Driel. zei op 30 december 2022 om 10:53 uur

Ik ben inmiddels halverwege zeventig en heb vroeger in een meisjes internaat gezeten van de goede herder te Tilburg.Nu moet ik denken wat de heer Ditters uitlegt uit zijn verleden ik weet alleen dat ik in de kamer van de rector als ik aan het schoonmaken was daar zwarte misdienaar soutanes te vinden waren dat verbaasde mij altijd wel waarvoor dat was maar verder niet evenals dat ik daar geen bewijzen van heb.

Annet van Driel. zei op 30 december 2022 om 10:53 uur

Ik ben inmiddels halverwege zeventig en heb vroeger in een meisjes internaat gezeten van de goede herder te Tilburg.Nu moet ik denken wat de heer Ditters uitlegt uit zijn verleden ik weet alleen dat ik in de kamer van de rector als ik aan het schoonmaken was daar zwarte misdienaar soutanes te vinden waren dat verbaasde mij altijd wel waarvoor dat was maar verder niet evenals dat ik daar geen bewijzen van heb.

Frans van Diemen zei op 31 december 2022 om 10:00 uur

Ik heb zelf niet op eikenburg gezeten wel vijf jaar op kostschool geweest.Naar dit soort dingen wat meneer Ditters omschrijft kraaide vroeger geen haan naar om het zo te zeggen soms lag het ook voor de hand als je als misdienaar een wit voetje wilde halen bij de rector omdat het moeilijkste toch het latijn was wat iedere misdienaar moest kunnen uitspreken als je het zelf goedvond om de rector te plezieren dat hij je mocht uitkleden en wederom kleden in toog en superplie kreeg je als het ware een tien voor je latijn!

Ad Broos zei op 31 december 2022 om 10:25 uur

Nee, ik wil hier niet op reageren.

Bert Cornelisse zei op 2 januari 2023 om 19:34 uur

Het zal erg lastig worden om nu nog de ervaringen te delen van vroeger.
Ik ben zelf ook slachtoffer van misbruik door een pater,als kind dacht ik dat hij dat nooit kon gebeuren omdat paters vrome mensen waren.
Dit was dus een groot misverstand in de tijd dat ik misdienaar was is het gebeurd.

Bert Cornelisse zei op 2 januari 2023 om 19:34 uur

Het zal erg lastig worden om nu nog de ervaringen te delen van vroeger.
Ik ben zelf ook slachtoffer van misbruik door een pater,als kind dacht ik dat hij dat nooit kon gebeuren omdat paters vrome mensen waren.
Dit was dus een groot misverstand in de tijd dat ik misdienaar was is het gebeurd.

Frans(73) zei op 3 januari 2023 om 07:44 uur

Beste meneer Cornelisse ,
ik herken uw frustratie hierover bedenk dat er diverse instellingen zijn die u kunnen helpen.
Natuurlijk wil ieder zijn verhaal kwijt als hij of zij met misbruik te maken heeft gehad maar dan is dit de verkeerde website.

Fried van Kemenade zei op 3 januari 2023 om 08:16 uur

Ik heb het al eerder aangegeven dat op Eikenburg broeders werkzaam waren. In voorafgaande berichten wordt steeds gesproken over paters. Die waren er niet op Eikenburg. Een broeder mocht ook geen H.Mis leiden. Een pater mag dat wel. Wellicht is er dus een pater geweest die de missen leidde. Dat is mogelijk. Elk misbruik is verwerpelijk. En we kunnen dat niet ontkennen. Neemt niet weg , dat er op Eikenburg ook veel goede omstandigheden waren voor de leerlingen. We kunnen niet iedereen over een kam scheren en ook oog hebben voor de goede kanten van Eikenburg zoals die al aan bod zijn gekomen in vorige reacties.

Gert van Gerven zei op 3 januari 2023 om 14:08 uur

Beste Fried v. Kemenade,helaas kan ik jou mening niet bevestigen daar ik zelfs als misdienaar vroeger misbruikt ben er is geen celebrant bij betrokken geweest maar een pater,vergeet niet dat veel paters en of broeders koster waren op deze manier konden ze met jongens bezig zijn in de sacristie.
Dus dat paters vrijuit zijn gegaan is een utopie.
Iedere 60 plusser die misdienaar is geweest kan zich vast nog de toog herinneren met rij knoopjes soms kreeg je hulp als je alleen was met een pater dan zat hij meer in je onderbroek dan dat hij de toog sloot met die knoopjes.

Gert van Gerven zei op 3 januari 2023 om 14:08 uur

Beste Fried v. Kemenade,helaas kan ik jou mening niet bevestigen daar ik zelfs als misdienaar vroeger misbruikt ben er is geen celebrant bij betrokken geweest maar een pater,vergeet niet dat veel paters en of broeders koster waren op deze manier konden ze met jongens bezig zijn in de sacristie.
Dus dat paters vrijuit zijn gegaan is een utopie.
Iedere 60 plusser die misdienaar is geweest kan zich vast nog de toog herinneren met rij knoopjes soms kreeg je hulp als je alleen was met een pater dan zat hij meer in je onderbroek dan dat hij de toog sloot met die knoopjes.

Ronald Hartman zei op 4 januari 2023 om 11:29 uur

Kan goed zijn wat ik hierboven lees dat paters ook vaak koster waren,ik ben van 1960 tot ongeveer 1965 ook misdienaar geweest bij een instelling met paters.
Wat ik mij er nog van kan herinneren is dat we een wit bloesje voor het kraagje aan deden zo stond je even met een ontbloot bovenlijf en achter ons stond dan een pater zogenaamd te wachten voor een toog aan te doen als je dan nog maar net jong volwassen ben sta je daar niet bij stil.

Ako Wisse zei op 5 januari 2023 om 14:43 uur

Beste Fried, ik ben het volkomen eens met jouw reactie. Wij waren één van de eersten en jij sowieso, die bijna vier jaar geleden reageerden op deze site om herinneringen te vertellen over ons verblijf in Pensionaat Eikenburg.

Daarna volgden nog een paar hele leuke reacties, mede door Ad Broos, vroeger groepsleider uit mijn tijd op Eikenburg van 1969-1972.

Ook ik heb proberen om aan te geven dat andere, maar vooral leuke en positieve reacties zeer welkom zouden zijn, omdat die periode in ons leven niet alleen maar kommer en kwel was. Helaas heeft dat jammer genoeg niet geholpen... Integendeel!!

Alle verhalen gaan nagenoeg maar over vermeende of daadwerkelijke misbruik door geestelijken, wat nú niet meer te achterhalen is.

Wat mij hierover het meeste stoort is dat vele reacties van mensen komen die NÓÓIT op Eikenburg gezeten hebben en dus er dan ook helemaal niet aan toe doet, ondanks HUN leed ten spijt, wat er op ons Pensionaat gebeurde.

Want nogmaals er waren daar véél méér leukere gebeurtenissen dan kwaaie.

Nico van Loon zei op 6 januari 2023 om 20:41 uur

Ondanks dat veel zaken verjaard zijn zit het mij niet lekker dat er bijna niets van misbruik boven water is gekomen van destijds.

Ad Broos zei op 7 januari 2023 om 09:51 uur

Ako, helemaal met je eens! Wanneer je in het leven alles negatief benaderd, dan word je daar niet positief van. Nogmaals verschrikkelijk wat er allemaal gebeurd is bij de slachtoffers, maar blijf er niet in hangen als het kan. Je mag je leven niet laten vergallen door het verleden. Slachtoffers: nogmaals heel veel sterkte en hopelijk hebben jullie het een plaatsje kunnen geven, probeer positief te blijven!
Het gaat jullie allen goed! Van Harte!

Ako Wisse zei op 7 januari 2023 om 10:36 uur

Beste Ad,
Dit betreft mij niet, al heb ik op twee verschillende pensionaten (broeders) en een internaat (fraters) gezeten van januari 1963 tot juni 1972. Respectievelijk in Amersfoort, Nijmegen en Eindhoven.
En weliswaar dat ik ook bij de eerste twee misdienaar ben geweest, heb ik er nooit over zulke misstanden gehoord, laat staan meegemaakt!!!
Dus ik kan het me nauwelijks voorstellen dat misbruik op zo'n grote schaal plaatsvond zoals sommigen het willen doen voorkomen.

Bert Cornelisse zei op 7 januari 2023 om 11:26 uur

Goedemorgen,

Wil reageren op de heren Broos en Wisse met goedvinden.
Misschien te overvloede maar hoe is het mogelijk dat ik hetzelfde slachtoffer ben wat ik lees op zaaknummer misdienaar 2011 T 376 (5) ik ben naakt aangekleed met een toog met superplie en moest ook (paardrijden) op schoot bij een pater dus ga nu niet beweren dat het allemaal onzin was.

Ako Wisse zei op 7 januari 2023 om 12:06 uur

Heb het misbruik door geestelijken nóóit willen ontkennen, maar schreef alleen dat ik in de 9 en half jaar kostschooltijd nooit iets over gehoord of gemerkt heb.

Er zou heus wel iets voorgevallen zijn, maar vermoed niet meer of vaker dat dat bij een sportclub óf wat véél méér verwerpelijk is binnen de eigen familie (een oom met losse handjes) of door een goede vriend/kennis in eigen kring.

Ad Broos zei op 7 januari 2023 om 14:28 uur

Dat het gebeurd is, daar ben ik van overtuigd, en ik herhaal het maar; ik heb er als groepsleider gewerkt, op Schoonbeek van 1969 - 1974 en er totaal niets van gemerkt. Ook niet, dat jongens op Schoonbeek mij daarover hebben aangesproken of dat mij iets is opgevallen. Ik heb met een oud-collega uit die tijd hierover gesproken, nadat ik in 1998 hiervan voor het eerst hoorde en ook hij was zeer verbaasd. We hebben beiden heel prettig op Eikenburg gewerkt, maar door wat er gebeurd is, is onze stemming over Eikenburg behoorlijk geschaad, maar dat neemt niet weg, dat wij het werken als heel prettig hebben ervaren.
Als ik het had geweten destijds, dan zou ik ook hebben ingegrepen. In een andere situatie heb ik dat later ook gedaan. Het blijven hangen in het negatieve, heeft allesbehalve mijn voorkeur. Met de juiste therapie is de geestelijke wond redelijk herstelbaar. Ik heb zelf EMDR therapie gehad voor een andere oorzaak en nu is het draagbaar. Hopelijk gaat dit ook op voor de slachtoffers!

Gertjan Van Riel. zei op 8 januari 2023 om 05:46 uur

Beste Bert,wist niet van deze aangiftes van enkele oud-misdienaren ongeveer ditzelfde heb ik ook ondervonden waar ik na ruim zestig jaar nog misselijk van kan worden bij wijze van spreken.
Als jongen van amper twaalf jaar toen wist ik niet wat ik moest doen omdat ik bang was dat ik geen misdienaar meer mocht blijven wat ik vanwege de opvoeding mee kreeg van mijn ouders , pas later drong het tot mij door dat het verkeerd was om min of meer verkapt misbruikt te worden.
Ik bedoel hiermee te zeggen dat vanuit machtsmisbruik veel mogelijk was voor hen zoals jongens verkeerd voorlichten omwille hun lusten daar zij in rang hoger waren.

Herman Ditters zei op 9 januari 2023 om 15:35 uur

Mijn laatste reactie was op 27-12 van vorig jaar.
Zo heb ik met aandacht alle ervaringen gelezen en moet toegeven hoe dapper het is dat je zo over je verleden op deze manier kan praten.
Hoe ze het verborgen hielden zegt al genoeg over sommige broeders helaas waren jongens die misdienaar waren een doelgroep ervan zij mochten zogenaamd wat klusjes doen maar de werkelijkheid deed anders voorkomen.

Henk Jonkman zei op 12 januari 2023 om 09:44 uur

Als ex misdienaar kan ik Nog veel meer verhalen opsommen wat ik niet ga doen hier.

Jan bax zei op 30 januari 2023 om 07:11 uur

ik weet dat er op Eikenburg misstanden zijn geweest ook ik ben de dans niet ontsprongen destijds als misdienaar heb veel tegenslag gehad na het verlaten van het internaat met psychische gevolgen

Thijs de LeeuwBHIC zei op 30 januari 2023 om 07:43 uur

Wederom dank iedereen voor het reageren. Om me aan te sluiten bij wat Herman zegt: heel goed dat jullie de moed, het lef tonen om juist ook deze ervaringen hier te delen. Voor mij en veel anderen is het niet voor te stellen wat jullie hebben moeten verduren, zo jong al. Dit is al veel te lang onzichtbaar geweest. Het BHIC stelt deze en andere internaatpagina's juist open voor iedereen, ongeacht hoe iemand op zijn of haar kostschooltijd terugkijkt.

Gerard v.d. Heijden zei op 31 januari 2023 om 04:38 uur

Ik ben geboren in Best en kom vanuit een groot katholiek gezin.Gisteren maakte een kennis mij attent van deze website na wat doorgelezen te hebben bracht het weer veel teweeg voor mij daar ik zelf ook met misbruik te maken heb gehad bij een r.k.jongensinternaat waarvan ik de maal liever niet noem.Vooropgesteld dat ik niet expliciet wil overkomen en dit nog steeds lastig vind om uit te leggen hoe ik tegen mijn wil in op de kamer van een broeder tot op mijn ondergoed werd uitgekleed en daarna ben aangekleed door hem met een toog en de superplie omwille zijn genoegdoening wilde hij dat ik voor hem bleef staan zo terwijl hij zichzelf stond te bevredigen.Kan niet anders dan toegeven dat het grote indruk op mij heeft gemaakt in mijn verdere leven

Jan van der Horst zei op 31 januari 2023 om 12:27 uur

Wellicht is dit meer voorgekomen dat je ergens misdienaar was en exorbitante dingen voorkwamen.

Ako Wisse zei op 31 januari 2023 om 13:14 uur

Het is natuurlijk heel erg en zeer spijtig hetgeen óók u is overkomen, maar ik begrijp niet helemaal waarom u dit op deze site moet mededelen.
Uw ervaring en ook dat van nog een paar anderen heeft namelijk helemaal niets met PENSIONAAT EIKENBURG te maken.
Ik meende dat deze site de bedoeling had om op of over gebeurtenissen, leuke en slechte, aldaar te berichten. Nu begint het alleen maar nog een meldpunt van sexuele misstanden te worden van meer dan een halve eeuw geleden. Zo lijkt het wel of alle inter-en pensionaten een pedofielen-bordeel zouden zijn geweest.
Héél erg jammer, want dat waren ze zeer zeker niet.

Fried van Kemenade zei op 31 januari 2023 om 14:50 uur

Ik onderschrijf het verhaal van Ako Wisse. Ook ik leef mee met alle slachtoffers. Echter, er ontstaat nu een diffuus beeld over Eikenburg. Gebeurtenissen die elders hebben plaats gevonden worden op deze site aan Eikenburg gekoppeld. Dat kan volgens mij niet de bedoeling zijn en zorgt voor zeer veel onhelderheid. Zoals in vorige berichten er steeds wordt gesproken over misbruik door paters terwijl op Eikenburg toch echt broeders werkzaam waren. Ik heb zelf 6 jaar intern gezeten op Eikenburg en nooit iets in die richting meegemaakt waarmee ik uiteraard het bestaan van deze verhalen niet ontken. Laten we deze site gebruiken voor onze ervaringen op Eikenburg om zo de helderheid te bevorderen.

Klaas W. zei op 1 februari 2023 om 07:29 uur

Beste Fried en Ako,ik ontken ook niet dat vroeger jongens gebruik zijn misschien beter dat iemand hierover een ander topic van bhic hiervan begint!

Ad Broos zei op 1 februari 2023 om 07:47 uur

Ja, ik stop met reageren op dit item. Met alle respect voor de slachtoffers, maar nu lijkt alle shit op Eikenburg neer te komen en dat is volgens mij niet terecht. Zoals o.a. Ako reageert, daar kan ik me helemaal in vinden. Er zijn ook heel veel mooie dingen gebeurd. Kortom: dit was het laatste wat ik hierover wil zeggen.
Ik heb o.a. droppings georganiseerd, sportwedstrijden tegen teams buiten Eikenburg en alles wat er mogelijk was. Daar hebben volgens mij veel jongens van genoten. Het was nieuw voor Eikenburg. Ik liet mijn haar groeien, deed een spijkerbroek aan, dingen die eigenlijk verboden waren, maar soms moet je op een leuke wijze dingen doen, die na verloop van tijd werden overgenomen door leerlingen en dat is toch mooi!
Kom op mannen; even een ommezwaai maken.
( ziekenhuis en politie ) daar hebben toch ook veel jongens van genoten.

Ako Wisse zei op 2 februari 2023 om 11:11 uur

Beste Fried en Ad,
Bedankt voor jullie reacties, ondersteuning en eensgezindheid over mijn laatste bijdrage.

Klaas W. heeft naar mijn inziens inderdaad het beste idee geopperd over de steeds terugkerende reacties van Jan en Alleman.
Dus van mensen die HELEMAAL NIETS met ONZE Eikenburg te maken hadden,maar wél over de gebeurde misstanden door enkelingen ELDERS, maar steeds bleven berichtten.
Namelijk dat ze bij het BHIC een aparte site zouden moeten openen voor al diegenen die met dit probleem te maken hadden en nog steeds problemen van ervaren.

Dús Thijs ga je gang en daarna hoop ik van harte dat er óók weer leuke verhalen loskomen hoe het leven op Eikenburg eigenlijk wél was.

Ad Broos zei op 2 februari 2023 om 11:57 uur

Ako: zo is het maar net!
Bedankt!

ad

Klaas W. zei op 2 februari 2023 om 12:06 uur

@Ako +Ad.

Ik heb ruime interesse hiervoor omdat ik zelf acoliet ben dus beter is om iemand door te verwijzen naar een ander topic welke hiervoor bestemd is.

Thijs de LeeuwBHIC zei op 2 februari 2023 om 14:24 uur

@Ako, Ad en Klaas: dit is lastig omdat het nu eenmaal het format is waarin we de hele internatenkaart en de overkoepelende themasite "Wierook, wijwater en worstenbrood" hebben ingericht jaren geleden. Het staat bezoekers natuurlijk vrij om zelf een verhaal aan te maken over dit of welk internaat dan ook, waarin de nadruk ligt op de positieve herinneringen (zie https://bhic.nl/page/1 ). Als dat betekent dat er nog meer over dit internaat gedeeld gaat worden, dan is dat alleen maar prachtig. Ook dat past in onze lijn dat we ruimte bieden aan zowel alle positieve als negatieve herinneringen. Wij kunnen en willen als BHIC echter niet op voorhand deze scheiding gaan maken, ik hoop op jullie begrip daarvoor! : ) Als jullie trouwens zelf een verhaal/pagina aanmaken over Eikenburg, dan kunnen wij wel helpen met bijvoorbeeld het linken van die pagina met deze, indien gewenst.

Ako Wisse zei op 2 februari 2023 om 18:50 uur

Thijs bedankt voor je reactie.
Begrijp jullie insteek van BHIC en de redenen om deze site het op zo'n manier te gebruiken en in te vullen.
Desalniettemin vind ik het heel erg jammer dat vooral vreemden, die niets met Eikenburg te maken hadden, óók hun verhalen erop kwijt kunnen.
Ad merkt het heel terecht op, dat zó inderdaad alle shit over Eikenburg wordt uitgestrooid, waardoor het Pensionaat in een zeer kwalijk daglicht wordt geplaatst/gesteld, wat het zeer zeker niet verdiend!!!
Vandaar dan ook mijn frustratie hierover, omdat dit niet eerlijk is én de gebeurtenissen daar absoluut niet dekt.
Nogmaals, het gebeurde mag zeker niet verzwegen worden, maar dat is meer relevant voor diegenen die er daar intern gezeten hebben.
Wens jullie verder heel veel succes met de site en ik hoop van harte dat wij binnenkort óók leuke en positieve verhalen kunnen lezen uit onze jeugdjaren.

Rob Ballings zei op 2 februari 2023 om 21:32 uur

Ook ik heb op Eikenburg gezetten van 1966 - 1972. Zesde klas bij broeder de Kort en zo alle groepen doorlopen. Ten aanzien van misbruik heb ik het volgende meegemaakt. In de eerste weken van het schooljaar 1966, hadden veel kinderen last van heimwee, uiteraard was snel in slaap vallen er dan ook niet bij. Sommige kinderen huilde dan zachtjes en ik vond het destijds zeer sympathiek dat er een broeder was die persoonlijk bij de huiler ging liggen om deze te troosten, dat gaf een geruststellend gevoel waardoor vrijwel meteen in slaap viel. Jaren later kwam in er pas achter wat zich daar had afgespeeld. De betreffende werd tot mijn grote teleurstelling tijdens de kerstvakantie ovegeplaatst

Rob Ballings zei op 2 februari 2023 om 21:32 uur

Ook ik heb op Eikenburg gezetten van 1966 - 1972. Zesde klas bij broeder de Kort en zo alle groepen doorlopen. Ten aanzien van misbruik heb ik het volgende meegemaakt. In de eerste weken van het schooljaar 1966, hadden veel kinderen last van heimwee, uiteraard was snel in slaap vallen er dan ook niet bij. Sommige kinderen huilde dan zachtjes en ik vond het destijds zeer sympathiek dat er een broeder was die persoonlijk bij de huiler ging liggen om deze te troosten, dat gaf een geruststellend gevoel waardoor vrijwel meteen in slaap viel. Jaren later kwam in er pas achter wat zich daar had afgespeeld. De betreffende werd tot mijn grote teleurstelling tijdens de kerstvakantie ovegeplaatst

Rob Ballings zei op 2 februari 2023 om 22:46 uur

Ook ik heb op Eikenburg gezetten van 1966 - 1972. Zesde klas bij broeder de Kort en zo alle groepen doorlopen. Ten aanzien van misbruik heb ik het volgende meegemaakt. In de eerste weken van het schooljaar 1966, hadden veel kinderen last van heimwee, uiteraard was snel in slaap vallen er dan ook niet bij. Sommige kinderen huilde dan zachtjes en ik vond het destijds zeer sympathiek dat er een broeder was die persoonlijk bij de huiler ging liggen om deze te troosten, dat gaf een geruststellend gevoel waardoor vrijwel meteen in slaap viel. Jaren later kwam in er pas achter wat zich daar had afgespeeld. De betreffende broeder werd tot mijn grote teleurstelling tijdens de kerstvakantie overgeplaatst.

Ako Wisse zei op 4 februari 2023 om 20:35 uur

Beste Rob,
Volgens mij hebben wij samen vanaf 1970 of 1971 tot 1972 bij Broeder van Heugten op Bijbeek in dezelfde groep gezeten.
In ieder geval komt jouw naam mij nog bekend voor.
Neem aan dat je Ad Broos groepsleider op Schoonebeek die ook veel reacties op deze site heeft gegeven, nog uit die tijd óók moet kennen of herinneren.
Als ik me nog goed herinner dan was jij relatief lang en mager en zat op de mavo op Eikenburg zelf.
Én was je vader niet ergens burgemeester?
Ikzelf zat toendertijd op de havo op het St. Joris Lyceum in de stad aan de Elzentlaan.
Nota bene met een nicht van jou, Joyce Balk.
Geen idee hoe haar carrière is verlopen, want ze deed toen al modellenwerk en was zeer zeker een opvallende verschijning voor die tijd.
Klopt dit allemaal????
Ja Rob, en dat allemaal ruim een half eeuw geleden....pfffff!!!
Hoop dat je leven tot nu toe voorspoedig is verlopen en dat je ook nog lang van een fijne oud dag mag genieten.
Ben wel benieuwd of jij dat bent uit mijn herinnering en of jij mij of Ad nog kent.

Dolf Cloosterman zei op 6 maart 2023 om 09:28 uur

Bijzonder is wel dat het gevoel van onmacht bijblijft zelfs na ruim vijftig

Tja,als je in de jeugd vervelende dingen meemaakt is vijftig jaar teruggezien echt niet zoveel,ik zat hier in de zestiger jaren dus dit is nog veel langer geleden.

Gertjan Nicola zei op 7 maart 2023 om 14:39 uur

Ik heb hier ook gezeten midden zestiger jaren wat ik er van weet is dat er ruim voor deze periode pedofilie voorkwam waarschijnlijk is dit altijd al geweest,ik zelf heb daar nooit wat van gezien!

ton jonkman zei op 8 maart 2023 om 10:48 uur

Ondanks dat ik ruim in de zeventig jaar zit wil ik toch heel positief zijn wat dit internaat aangaat.
heb van 1956 tot 1962 op eikenburg gezeten en herinner mij hoe goed de broeders waren zij hebben ons immers gevormd waarmee we de maatschappij ingingen en heb er nooit spijt van gehad ook al waren de broeders vaak streng maar rechtvaardig.
Enige smet heb ik wel ervaren waar ook mede leerlingen bijwaren dat is maar een enkele keer geweest het meest wat indruk heeft gemaakt is geweest dat de zoon van een welgestelde veehouder door een broeder is misbruikt op de slaapzaal deze jongen zag er nogal slungelachtig uit en was laag assertief voor mij is het nog veel langer geleden dan vijftig jaar.

Aart van der Slot zei op 11 maart 2023 om 11:10 uur

Ik kan alleen maar beamen dat ik hier op eikenburg een fijne tijd heb gehad,kan niet anders zeggen dat de broeders uitstekend hun werk deden in de zes jaar dat ik hier zat.
Natuurlijk leven we nu in een totaal andere wereld dus zie het in deze tegenwoordige tijd,ook ik heb leuke maar ook leuke dingen meegemaakt alles is m.i. correct gegaan.
Natuurlijk zijn er ook minpuntjes voor wat betreft mishandeling en of seksueel misbruik dit is NOOIT! goed te praten.
Ook ik als 76 jarige man weet en beaam hoe moeilijk het is geweest voor mij dat ik betrokken ben geweest bij een geval van misbruik op de slaapzaal ik mocht daar nooit over praten dat een jongen daar wilde armbewegingen maakte met zijn pijama nog aan waarmee een broeder bezig was het enigste wat ik zag dat de penis uit de gulp van zijn pijamabroek stak en die broeder de penis heen en weer bewoog als toen twaalfjarige had ik nooit seks gezien en ben hevig geschrokken daarvan.

Thea Bartels zei op 12 maart 2023 om 07:33 uur

Regelmatig bezoekt mijn man dit forum hij zou willen dat het expliciete achterwege blijft,immers alles is verjaard en iedereen heeft de tijd gekregen om hulp in te schakelen.
Wij weten er goed mee om te gaan en mijn man heeft dankzij zijn openheid er nimmer een geheim van gemaakt dat ook hij vroeger misbruikt is door een pater hij heeft (denk ik)het wel verwerkt lees geen latente gevoelens meer!

Norah zei op 12 maart 2023 om 11:36 uur

Ik sluit me helemaal bij mevrouw Bartels aan, dit kan zo niet langer!

Dirk J. zei op 13 maart 2023 om 09:40 uur

In pricipe sluit ik mij ook bij mevrouw Bartels aan,eenerzijds geeft zij het juiste beeld van wat haar man is overkomen,anderzijds levert het ook weer emotie op voor mannen.

Gerben van den Bosch zei op 18 maart 2023 om 07:50 uur

Per toeval stuitte ik op deze site.Wil als het mag refereren aan degene welke met misstanden te maken heeft gehad,ik heb hier midden de zestiger jaren ulo doorlopen en ben door één van de broeders in deze periode dat ik er zat slechts één maal misbruikt beter omschreven gebruikt.

Jan van der Linden zei op 5 april 2023 om 10:25 uur

Ik lees hierboven dat er op dit internaat misstanden zijn geweest en dit kan ik helaas Bevestigen.ik zat hier halverwege zestiger jaren en heb van de periode dat ik hier zat ook enige vormen van misbruik meegekregen.

Thea zei op 17 april 2023 om 06:41 uur

Ik reageerde op 12 maart van dit jaar.Toch borrelde weer bij mijn man weer het een en ander op gisteren dus nog best wat in zijn geheugen wat bij hem in de weg zat waarschijnlijk echt te gek voor woorden!

Frans H. zei op 21 april 2023 om 10:10 uur

Wat een verhalen wat ik hier lees.Ik heb hier eind vijftig begin zestiger jaren gezeten en er alleen maar geïnspireerd geraakt om verder in de maatschappij te ontwikkelen alleen maar met veel plezier.
Enige tegenslag is voor mij geweest hoe iemand is vernederd door één van de broeders,als ik hieraan terugdenk met enige regelmaat toch wel omdat ik recht in de ogen van dit slachtoffer keek met zijn pyjama nog aan zie ik nog de schaamte van hem toen die broeder hem stond “te bevredigen” zal nooit kunnen vergeten dat hij enorm ging schokken daarna daar ik nog nooit seks met hetzelfde geslacht heb gezien.

Chris Veldkamp zei op 21 april 2023 om 11:36 uur

Wil reageren op de heer H.
Natuurlijk is dit verschrikkelijk dat je dit waarneemt maar vergeet er niet bij te vermelden dat het tweezijdig is waarschijnlijk heeft deze jongen het (deels)ook zelf gewild.
Zelf ben ik ook met iets dergelijks geconfronteerd geweest vroeger,in ruil voor enkele voordelen voor de interne gebeurde dit net zo goed.
Ikzelf heb in de periode dat ik op internaat zat ook jongens gezien ook van gegoede afkomst die naar de kamer van broeders gingen om iets maar dit was niet om te bidden durf ik te zeggen!

Norah zei op 21 april 2023 om 12:17 uur

Er mag voor mij wel een spamfilter op sommige reacties, maar dat zal wel weer niet gebeuren.

Ad Broos zei op 21 april 2023 om 12:19 uur

Norah: helemaal gelijk!

Ako Wisse zei op 21 april 2023 om 13:36 uur

Sluit me helemaal aan bij Norah en Ad.
Het lijkt wel of er niets anders gebeurd is op het inter- of pensionaat uit de vele reacties. Alléén maar naar de misstanden te verwijzen, door enkelingen begaan, is wel een heel erg eenzijdige belichting. Zo lijkt het net of alles daar een pedofielen paradijs zou zijn geweest....
Het tegendeel is waar, namelijk:
Er werd goed onderricht gegeven, discipline bijgebracht, mogelijkheden geboden om je eigen te ontwikkelen, veel sportgelegenheid gecreëerd, je gedrag in een groep leren aanpassen, enz, enz, enz.
Je werd dus aardig voorbereid op een leven na zo'n besloten omgeving.

Ad Broos zei op 21 april 2023 om 17:50 uur

Hallo Ako,

Ja, ik heb mijn best als groepsleider gedaan destijds, (1969 - 1974,) om het voor iedereen zo aangenaam mogelijk te maken en opbouwend naar de toekomst te begeleiden.
Ik heb het al eerder gezegd: ik heb er fijn gewerkt in die jaren en kijk er nu nog steeds in volle tevredenheid op terug.
Wat gebeurd is, is gebeurd, had niet mogen gebeuren, maar je moet er niet in blijven hangen. Positief de toekomst in en er samen iets moois van maken!

Frans zei op 22 april 2023 om 07:11 uur

Ik lees zo ongeveer iedere dag wel de belevenissen op het forum van B.H.I.C. maar wat ik mis is de realiteit ervan dit wordt weggewuifd als zijnde onzin.
Natuurlijk weet ik ook wel dat het soms erg impliciet overkomt en dit is lastig soms,maar de realiteit is helaas niet anders.

Ako Wisse zei op 22 april 2023 om 15:03 uur

Hoi Ad,
Ja dát klopt helemaal! Ik heb je in je eerste drie jaren mee mogen maken, al was dat voornamelijk als je weekend dienst had. Jouw vaste groep zat op Schoonbeek en ik op Bijbeek, qua leeftijd de oudste groep.
Bijna iedereen ging in het weekend naar huis, maar een groepje, waaronder ikzelf, moest de weekenden meestal wel daar doorbrengen omdat onze ouders in het buitenland woonden/werkten en niet altijd mogelijk was om naar familie of vrienden te gaan.
Maar voorzover ik het me nog kan herinneren probeerde je ons wel naar de zin te maken door soms iets te organiseren.
Eerlijk is braaf, ik heb me eigenlijk nooit verveeld in zo'n weekend.
Daarom vind ik het nogmaals enorm vervelend en jammer dat alleen maar negatieve verhalen over Eikenburg geplaatst worden over incidenten,welke waarschijnlijk helaas echt wel gebeurd zijn, maar nogmaals dit waren niet meer én niet minder dan incidenten!!!
Het daaglijks gebeuren had véél meer inhoud en waarden!!!
Ad jij was een fijne groepsleider en snapte óók de problemen van onze jeugd toendertijd, omdat jijzelf óók maar een jaar of zes zeven ouder was dan wij.

Antoine Plasier zei op 22 april 2023 om 15:30 uur

Beste lezers,

Ook ik heb het genoegen gehad om van 1971 tot 1973 op Eikenburg te mogen verblijven, paviljoen Schoonbeek bij broeder Chrysolius (Jan van de Ven) en Ad Broos. Ik heb er een geweldige tijd beleefd en zou het zo weer overdoen.
Onder de jongens werd er wel eens gesproken dat je niet te close moest worden met een enkele broeder ("die van Pannerhoef"), maar zelf nooit enige toenadering ervaren.
Nu, na 50 jaar ben ik nog steeds in nauw contact met Ad Broos, bezoek hem nog elk jaar en dan kijken we steeds met genoegen terug op onze tijd op Eikenburg.
Zelfs vorig jaar er nog een bezoek gebracht en oude herinneringen opgehaald.

Zoals Ako Wisse schrijft, ook ik moest menig weekend overblijven en dan werden er voor de achterblijvers allerlei activiteiten georganiseerd.
Vooral Rikken (een kaartspel) was populair en broeder Chrysolius was hierin zeer fanatiek. De man was goud-eerlijk, maar ik verdenk hem er nog steeds van dat hij een aantal trucjes beheerste, hij was onverslaanbaar en won steeds (haha).
Ook door de week werd er buiten de studie uren om van alles georganiseerd, van voetbal, handbal, tafeltennis, biljart en andere tournooien, droppings (in de vrachtauto naar Bergeijk en te voet weer terug), kennis-quizzen, zwem wedstrijden en wat al niet meer. Ad Broos was de grote animator en ik een braaf deelnemer.

Al met al fijn om ook deze kant van Eikenburg te belichten en zeker, alle respect voor iedereen die ook over de onaangename ervaringen schrijft, maar mannen (en vrouwen), blijf niet te zeer hangen in het verleden.
Bedenk dat je toekomst nog maar relatief kort is. Je hoeft je verleden niet te vergeten, maar geniet van de huidige tijd en de tijd die nog voor ons ligt.
Kortom, bekijk het ook eens van de positieve kant en schrijf ook daar eens over.

Ako Wisse zei op 22 april 2023 om 15:53 uur

Antoine dit heb je perfect verwoord en de vele activiteiten goed weergegeven.
Het was zeker een leuke en fijne tijd op Eikenburg met heel veel vrijheden voor die tijd.
Zou óók geen moeite mee hebben om het over te doen.

Ad Broos zei op 22 april 2023 om 17:21 uur

Ako en Antoine,

Bedankt!

ad broos

Fried van Kemenade zei op 22 april 2023 om 19:12 uur

Sluit me aan bij Ako, Ad en Antoine. Ik zelf heb op Eikenburg gezeten van 1961 tot 1967. Dus 6 jaren lang. En ik heb zeer goede herinneringen aan die tijd. Ik ontken zeer zeker niet de misstanden die hebben plaats gevonden. En leef mee met de slachtoffers. Maar zoals in mijn eerdere berichten ook aal aangegeven : wij werden zeer goed voorbereid op de maatschappij. Goed onderwijs, goede voorzieningen op gebied van sport , recreatie en zoals ook mooi verwoord op het gebied van samenwerking. Samen ergens voor staan en gaan. Dus alleen maar mooie en goede herinneringen aan mijn Eikenburgtijd. En ja...als je dan steeds weer de nare ervaringen leest dan is dit de ene kant van het verhaal maar er was ook een andere positieve kant die we niet onderbelicht mogen laten. En samen maken deze verhalen het gehele en eerlijke verhaal over Eikenburg.

Ako Wisse zei op 25 april 2023 om 07:37 uur

Hoi Ad,
Ja dát klopt helemaal! Ik heb je in je eerste drie jaren mee mogen maken, al was dat voornamelijk als je weekenddienst had. Jouw vaste groep zat op Schoonbeek en ik op Bijbeek, qua leeftijd de oudste groep.
Bijna iedereen ging in het weekend naar huis, maar een groepje, waaronder ikzelf, moest de weekenden meestal wel ook daar doorbrengen omdat onze ouders in het buitenland woonden/werkten en niet altijd mogelijk was om naar familie of vrienden te gaan.
Maar voorzover ik het me nog kan herinneren probeerde je ons wel naar de zin te maken door
soms iets te organiseren.
Eerlijk is braaf, ik heb me eigenlijk nooit verveeld in zo'n weekend. Daarom vind ik het nogmaals
enorm vervelend en jammer dat alleen maar negatieve verhalen over Eikenburg geplaatst worden over incidenten, welke waarschijnlijk helaas echt wel gebeurd zijn, maar nogmaals dit waren niet meer én niet minder dan incidenten!!!
Het dagelijks gebeuren had véél meer inhoud en waarden!!!
Ad jij was een fijne groepsleider en snapte ook de problemen van onze jeugd, omdat jezelf ook
maar een jaar of zes zeven ouder was als wij toen.

Ad Broos zei op 25 april 2023 om 07:54 uur

Hoi Ako,

Ja, ik was 10 jaar ouder en toen ik er net was, zeiden de jongens dat ik geen spijkerbroek mocht dragen. Heb ik gewoon gedaan en geleidelijk droeg iedereen een spijkerbroek. Men mocht geen lang haar hebben en ik liet dus mijn haar groeien. Ik had nog nooit lang haar gehad en nu, anno 2023 ben ik blij, dat ik er nog een paar heb. Wanneer men zijn haar netjes bij hield, wat kon er dan voor
bezwaar zijn.
Door te laten zien dat dingen wel konden en ik alle medewerking kreeg van mijn collega Broeder Chrysolius, kwamen er wat veranderingen op gang.
Ik vind het vreselijk wat er heeft plaats gevonden, maar ik ben bijna 80 en zou zo weer groepsleider willen zijn en weekend-diensten willen draaien.
Het leven zit soms mee en regelmatig tegen in mijn geval, maar knokken om er wat van te maken, heeft ook zijn positieve kanten. Vallen en opstaan en elke dag is nieuw en maak van elke dag iets moois. Niets forceren, maar SAMEN zijn we sterk. Is dat geen PSV slogan?!
Doe je voordeel ermee!

Frans H. zei op 6 mei 2023 om 10:33 uur

Ik reageerde op 21 april jongstsleden!
Als je eenmaal misbruik van derden heb gezien zoals iemand van je eigen leeftijd zorgt dit alleen maar voor een bron van pijn en schaamte.

Dirk ten Have zei op 6 mei 2023 om 20:00 uur

Als ik ook maar iets van misbruik lees heb ik na tientallen jaren geleden weer dat gevoel van onmacht

Dirk zei op 31 mei 2023 om 06:55 uur

Ook ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat hier op eikenburg misstanden zijn geweest,heb de angst gezien in de ogen van iemand die betast werd,niemand die zich later hierboven bekommerde m.a.w.afgedaan als zijnde leugens en onzin.

Theo Eerdmans zei op 2 juni 2023 om 06:09 uur

Ik heb met veel verhalen van enkele oud internen moeite,zo heb ik met heel veel plezier en toewijding mijn studie mogen verrichten.Wil niet beweren dat het altijd kommer en kwel is geweest op Eikenburg en natuurlijk weet ik ook dat er dingen gebeurd die het daglicht niet kon verdragen.Wat mij van het hart moet is dat iedereen tijd heeft gekregen om zijn verhaal te kunnen doen!

Ad Merts zei op 30 juni 2023 om 14:23 uur

Mijn, inmiddels overleden, oudste broer heeft enige tijd intern op Eikenburg gezeten; dat moet zijn geweest rond 195x.
Ik weet alleen dat we er ooit per stoomtrein op bezoek zijn geweest. Graag zou ik meer willen weten over zijn verblijf aldaar. Mogelijk zijn er zelfs klassenfoto's gemaakt die iemand nog heeft. Hij had destijds opvallend veel/lange krullen-haar.
Wij, en hij dus ook, woonden in die periode in het centrum van Haarlem boven de smederij in de Morinnesteeg.
Wie weet er meer ?

Egbert zei op 30 juni 2023 om 16:22 uur

U kunt het beste contact opnemen met het secretariaat van de Broeders. U vindt de contactgegevens op:

https://brothersofcharity.org/nederland/

Henk kok. zei op 15 juli 2023 om 11:37 uur

Dat er vroeger enige sprake was van pedofolie op Eikenburg kan ik als inmiddels 72 jarige oud bewoner van het internaat ook helaas bevestigen alhoewel ik zelf buiten schot ben gebleven,had altijd vraagtekens van een leeftijdsgenoot toen 15 jaar van gefortuneerde ouders waarvoor hij enkele keren van de slaapzaal is gehaald door een broeder ik denk dat dit niet was om te bidden.Wat indruk maakte is dat deze jongen zich onderscheidde van andere omdat hij de enigste was met een luxe pyama en kamerjas van satijn of zijde want het glansde nogal en dat viel natuurlijk op.

Wim zei op 24 juli 2023 om 07:24 uur

De insteek van dit internaat is altijd geweest om jongens netjes in de maatschappij te zetten met name jongens van welgestelde ouders vielen weleens op door hun kleding,ik heb er van 1954 tot 1960 in grote mate een goede opleiding genoten.

J.v.d.Berg zei op 12 augustus 2023 om 14:51 uur

Ik denk zelf dat er zolang mensen op aarde zijn seksueel misbruik voorkomt.
Ben nu 69 jaar en in 1966 toen 12 jaar moest ik het ook ontgelden als misdienaar. heb er toen nooit over gepraat dat ik in de sacristie na gediend te hebben bij een acoliet op zijn schoot heb gezeten en van hem moest gaan (paardrijden),dat ik destijds 12 was en hij in de 20 was zegt al genoeg,nota bene met mijn toog en superplie nog aan.

Gijs zei op 2 oktober 2023 om 10:13 uur

Met verbazing lees ik opnieuw hier alle verhalen. Enkele jaren geleden heb ik een verhaal geschreven over iemand. Zijn naam laat ik vandaag voor het gemak maar weg. Het ging over iemand die zo ongeveer idolaat was over zijn tijd op Eikenburg. Na het lezen van zijn verhaal wist ik genoeg. Zijn verdere levensloop sprak voor zich. Gegarandeerd dat hij ook zo was. Ik heb mijn verhaal destijds voorgelegd aan enkele mij bekende paragnosten en pendelaars. Mijn intuïtie had mij niet bedrogen. Meer zeg ik niet. Mijn verhaal c.q. mijn analyse? Dat is destijds onmiddellijk af geserveerd door de redactie. Censuur nog voor de Corona p(l)andemie. Goed nieuws of geen nieuws zeker? Vandaag besef ik maar al te goed dat ik destijds goed ben weggekomen. Maar zo leuk was het er niet. De hel op aarde noem ik het tot op de dag van vandaag. Een klasgenoot van mij uit Eindhoven verliet Eikenburg als een stil bang jongetje. Enkele jaren later pleegde hij zelfmoord. Harrie was zijn naam. Zonder Eikenburg had hij vandaag wellicht ook van zijn AOW kunnen genieten. Natuurlijk werkten er geen pedofielen op Pensionaat Eindhoven. En natuurlijk is de erepenning die door de gemeente Eindhoven werd uitgereikt in 2007 aan broeder/ overste Ton van Heugten later niet door hen ingetrokken. Maar wat mij betreft niets negatiefs over laatstgenoemde. Hij is werkelijk de laatste over wie ik iets negatiefs zou kunnen zeggen. De zwarte Piet moest worden toegespeeld. En dat is heel gemakkelijk wanneer iemand inmiddels is overleden. Hij kon zich tenminste niet meer verdedigen.

Dirk liever geen achternaam. zei op 12 oktober 2023 om 10:25 uur

nou nou het is nogal was,dan wil ik ook niet langer alles maar onder stoelen en banken wegmoffelen dat ik destijds door een pater helemaal naakt voor een spiegel moest staan met nota bene op de achtergrond een afbeelding van de heilige tarcisius want het is in de sacristie geweest en dit alles voor de eucharistie in de naam van de vader enzovoort enzovoort.

Ralph zei op 15 oktober 2023 om 10:57 uur

Toeval bestaat nooit helemaal en zo kwam ik terecht op deze site. Enik ben even blijven hangen en heb het een en ander ‘diagonaal’ gelzezen. En nu schrijf ik dus iets, u leest het.

Dat ik de behoefte heb hier iets te schrijven heeft ook te maken met het feit dat hier in België de TV-documentaire ‘Godvergeten’ de misstanden binnen de kerk heeft belicht. De schokgolf en verontwaardiging is dusdanig dat er later deze oktobermaand (2023) een parlementaire enquetecommissie van start gaat om de misstanden te onderzoeken en erkenning te geven. Tot de dag van vandaag zijn de Broeders van Liefde volop aktief in omgevingen van kwetsbare mensen: o. a. in de psychiatrie en in het missiewerk. Zonder structureel toezicht of structurele begeleiding vanuit een leken-insteek.

Ik kan alleen maar voor mijzelf spreken, mijn eigen subjectieve gevoelens en observaties. En daar voeg ik dan ook wat objectieve feiten bij in de vorm van jaartallen en namen van begeleiders & broeders.

Zelf heb ik 7 jaar op Eikenburg gezeten, van augustus 1976 tot het afronden van mijn middelbare school in mei/juni 1983. Dit vanuit de achtergrond dat mijn ouders in het verre buitenland woonden waar geen middelbare school beschikbaar was. En zo ging ik augustus 1976 naar Eindhoven, als 11-jarige (geboren November 1964).

Vanuit mijn veilige ouderlijke huis werd ik op Eikenburg in de Leemerhoef direct met onveiligheid geconfronteerd met name in de persoon van Broeder Andreas die samen met Broeder Harrie in het schooljaar 1976-1977 verantwoordelijk was voor die Leemerhoef. Broeder Andreas typeer ik best als een ferme sadist die regelmatig zijn zelfbeheersing verloor en dan gewelddadig of fysiek werd. Zelf ben ik die “dans” grotendeels ontsprongen, wat niet wil zeggen dat hij mij niet ook met een soeplepel en/of pollepel vol en vanuit het niets op mijn schedel heeft geslagen tijdens een maaltijd in de eetzaal. En die streek haalde hij met zekere regelmaat uit.

In het schooljaar 1977 – 1978 verhuisde ik naar de Pannenhoef met Broeder Andreas en een leken-begeleider van der Schoot als verantwoordelijke. Broeder Johannes was een ongezonde kettingroker die op zeker moment al rokend in slaap is gevallen waardoor een deel van de Pannenhoef afbrandde, zo ook mijn kamer. Ik was al mijn bezittingen daar kwijt. En natuurlijk heeft dit op die jonge en kwestbare leeftijd een gevoel van onveiligheid en angst achter gelaten. Wij maakten dat schooljaar verder af in de Heihoef.

Het derde jaar stroomde er ook de eerste meisjes in en was het niet langer een jongenspensionaat. Deze vrouwelijke energie bracht een andere energie, mildheid en een zekere verwarring bij de broeders, die uit een ander vaatje moesten tappen.

De laatste vijf jaar heb ik mij niet onveilig gevoeld. Of dat voor anderen ook het geval is kan ik niet beoordelen. Wél herinner ik mijn ongemak toen in een lagere groep (Leemerhioef of Pannenhoef) Broeder Selten duidelijk amoureuze gevoelens kreeg voor een veel jongere Jeanine, die rond de 12 à 15 jaar oud moet zijn geweest. Ik durf zlefs te zeggen dat zij een relatie kregen die grenzen overschreed. En over Ton van Heugten gesproken, ik herinner mij de knulligheid waarmee Broeder van Heugten hiermee omging. Hij vluchtte liever in ontkenning en het onder de mat vegen dan het tonen van vereiste daadkracht. Dat ontkennen en onder-het-tapijt-vegen is een kwaliteit die mij doet vermoeden dat hij veel misstanden voor het daglicht heeft weten te verbergen.

Ook ben ik terugkijkend verwonderd over het feit dat een begeleider transcedente meditatie bracht (mocht brengen), op een tamelijk gedreven manier. Enkele leerlingen gingen hier helemaal in op.

Neen, ik was liever nooit op Eikenbrug terecht gekomen en heb dit mijn eigen ouders ook lang verweten. Met de jaren ben ik daarin milder geworden, maar ik had mijn prille tienerjaren graag in een veilige omgeving doorgebracht. Dat was Eikenburg voor mij in de jaren 1976 – 1978 zeker niet.

Tot zover mijn relaas, naar eer een geweten neergeschreven op 15 oktober 2023.

Ralph Claessens

Hans Verbrugge zei op 15 oktober 2023 om 14:18 uur

Beste Ralph,vergeet ook niet dat het tij plusminus eind zestig en begin zeventiger jaren gekeerd is wat misbruik bij jongens en meisjes betreft.
Als toen misdienaar zijnde van amper twaalf jaar werd ik gedwongen om een misdienaar toog met de knoopjes te sluiten van een jongen ook deze leeftijd die kort tevoren naakt ermee werd gekleed door een zwartrok de reden hiervan is toen geweest dat hij straf had omdat hij onder het superplie had gezeten.
Hoe vertel je dit thuis en elders met in het achterhoofd om niet geloofd te worden daarom is het zoveel verdoezeld geweest,alleen degene die betrokkenheid ermee hadden weten wel wat hier bedoeld word.

Vincent de Wolf zei op 8 januari 2024 om 16:18 uur

Ik heb in de tijd dat ik misdienaar ben geweest erg teleurstellende dingen wat met machtsmisbruik te maken heeft gezien dan werd er iemand in de ruimte voor de misdienaars door een pater na hij zich ontkleed had met een toog van een desbetreffende pater aangekleed met het doel die jongen seksueel te prikkelen.
Vaak van de spanning gebeurde er niets tot teleurstelling van een pater .het is ook voorgekomen dat een misdeelde amylnitiet onder de neus kreeg pas toen in de jaren zestig en zeventig de beerput openging is erover gepraat,met excuses voor het expliciete hiervan maar de werkelijkheid is hard.

Bart Janssen zei op 11 januari 2024 om 14:31 uur

Goede middag,ik heb vroeger op juvenaat gezeten en ben nooit serieus genomen als ik kenbaar wilde maken hoe de paters daar met bepaalde jongens omgingen de voorkeur van hen waren jongens die wel netjes waren maar niet weerbaar genoeg om voor zichzelf op te komen, seksueel misbruik is er wel degelijk geweest maar niemand durfde vanwege machtsmisbruik erover te praten.
Om hunzelf te plezieren op seksueel vlak.

Frits zei op 20 januari 2024 om 23:06 uur

Goed om reacties op dit forum te lezen. Ik heb er gezeten van 68 tot 72. Vanuit het dorp Gilze bij Tilburg. Kwam er als 10 jarige! binnen. Klas 5 , Eerste jaar slaapzaal, het tussengebouw wat daarna gesloopt werd, daarna Leemerhoef dacht ik.
Broeders die ik me herinner zijn Selten, Andreas, Harry en een toen zeer jonge broeder (Deen?) die met meneer Brauckmann een groep deed. Deze 2 met Selten samen vormden dus een jonge groep.
Ik heb op Eikenburg een passie voor sport opgedaan. Toen ik binnenkwam werd ik het laatst gekozen bij voetbalpartijtjes. Een jaar later was dat anders. Terugkijkend denk ik toch dat status in een groep met enkel jongens wel een rol speelde. Het moet toch overleven zijn geweest voor een 10 jarig jochie. Ik heb er met mijn moeder later nog vaak over gesproken. Vooral na de uitzending van ‘andere tijden’ . Die uitzending maakte wel indruk omdat ik toen pas echt iets meekreeg over misbruik. Bovendien kom ik in de uitzending voor op een klassenfoto…
Meteen vanaf het begin werd ik om de 2 weken opgehaald. Met name dit heeft mijn moeder later wel dwars gezeten. Het zegt wel heel veel over het tijdsbeeld en vooral ook dat het moeilijk oordelen is over het opvoeden ruim 50 jaar geleden.
Nog wat herinneringen;
Met de bus naar het sportfondsenbad, 1x per week
Met de fiets naar PSV
De bouw van de sporthal waarbij een dakdeel van 15 ton naar beneden kwam…….
Veel flessen melk halen in de keuken en dan de hele middag voetballen op de velden
Bij een begrafenis lieten ze een kist uit de handen vallen die vervolgens open sprong
Een feestje onder begeleiding van de jonge broeders waar ‘see me, feel me’ werd gedraaid. Maakte enorm veel indruk.
Soms op vrijdagavond in de zomer een ouder kind wedstrijd voetbal waar mijn vader niet meer bij kon zijn ( verongelukt in 69) en iedereen al s’avonds mee mocht naar huis en ik het weekend overbleef….brrr…
Terugkijkend pakte het bij mij goed uit maar ik kan me voorstellen dat dat niet voor iedereen heeft gegolden. Als het misbruik zou zijn geweest is dat verschrikkelijk.
Alleen school was niet super het werd Mavo aldaar en na 2 jaar moest ik er af met 5 onvoldoendes. Nog wel goed gekomen.

Ad Broos zei op 21 januari 2024 om 08:46 uur

Frits e.a.
Waarschijnlijk ken je ook van toen broeder Pax en groepsleider Paul Janssen. Mogelijk wordt de achternaam geschreven met 1 S of met nog een S achteraan de naam. Ik ben in 1969 als groepsleider gekomen op Schoonbeek, dus weet minder van de paviljoens Heihoef en Oase.
Groepsleider Frans Poos is in 1970 op de Oase gekomen, dacht ik.
Mogelijk ben je hiermee weer wat geholpen.
Gegroet.

Reactie toevoegen

Je e-mailadres is privé en zal niet openbaar worden gemaakt.

Platte tekst

  • Geen HTML toegestaan.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.
  • Web- en e-mailadressen worden automatisch naar links omgezet.