Het grote, tweelaagse huis met grote tuin werd na 40 jaar bewoning, in 1944, verwoest als gevolg van oorlogshandelingen. De Schijndelse architect Ch. van Liempd herbouwde het in 1952 in de stijl van de Delftse School. De nieuwbouw werd op 8 december 1953 ingewijd door Mgr. Mutsaerts.
Het klooster werd in 1961 erkend als verpleeghuis voor religieuzen. Het fungeerde tot 1996 onder de naam Stichting Verpleeghuis Sint Barbara. In 1997 namen de Verenigde Zorgcentra Schijndel de zorg over, waarna het huis in 1998 is gerestaureerd en verbouwd. Het staat sindsdien ook open voor niet-religieuze bewoners. Er woont nog steeds een groep religieuzen in een aparte kleinschalige leefgroep "Kapelstraat".
Het klooster is een langgerekt bakstenen gebouw. In het pand is een gevelsteen aangebracht. Verder is er een negentiende-eeuws houten beeld van de H. Barbara met toren en zwaard. Opvallend zijn de grote kloosterkerk en de forse vierkante toren. Het kerkhof, met witte kruisen voor de eigen zusters en daarachter zwart granieten kruisen voor zusters van andere kloosters, heeft een Calvarieberg en is met een taxushaag omheind.
Bron: Jan Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant. Alphen a/d Maas, 2010
Reactie toevoegen