Het rijke roomse leven in brabant 1900-1970

Het Sint-Antoniusgesticht in Volkel

Kloosters

Het klooster werd 9 maart 1914 op initiatief van pastoor Antonius van de Ven gesticht aan de rand van het dorp. De pastoor legde de eerste steen op 10 mei 1913, toen de eerste vijf Franciscanessen van Veghel er zich vestigden. De zusters zetten zich in voor onderwijs en bejaardenzorg.

Volkel, het Sint-Antoniusgesticht, 1925. Foto: coll. BHIC, fotonr. UDE1132
Volkel, het Sint-Antoniusgesticht, 1925. Foto: coll. BHIC

Architect J. Heijkants ontwierp het klooster en aannemer C. Lammers uit Someren voerde de plannen uit. In 1925 nam de congregatie het huis van de parochie over en werden het klooster en de school door een uitbreiding tweemaal zo groot.

Volkel, Sint-Antoniusgesticht, 1975. Foto: coll. BHIC, fotonr.1672-005226
Volkel, Sint-Antoniusgesticht, 1975. Foto: coll. BHIC

Het klooster is opgeheven op 1 november 1987. Twee dagen later verhuisden de laatste vijf zusters naar Uden. De Mariaschool werd afgebroken en het bejaardentehuis verplaatst naar de Capellerhof.

Achter het oude klooster bouwde architect Jac. Louwers uit Uden in 1988 een nieuw Antoniushuis, waarbij het oude huis werd afgebroken. De gemeente Uden heeft in 1995 de tuin van de zusters gekocht voor de aanleg van een dorpspark.

Het gebouw van 1913 kreeg – als typische Heijkantsbouw – twee vooruitgeschoven zijvleugels onder mansardedak. Heijkants paste hier wat soberdere vormen toe dan in de meeste andere van zijn neogotische kloosters.

Bron: Jan Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant. Alphen a/d Maas, 2010.

11

Reacties (11)

Maria van der Wijst zei op 13 november 2018 om 01:33 uur

Als ik deze foto zie komen onmiddellijk herinneringen boven van de tijd dat ik in het meisjeskoortje o.l.v. zuster Veneranda zong gedurende mijn lagere schooltijd in Volkel, ik denk zo'n beetje vanaf de derde klas (1959) t/m de zesde. Wij leerden Gregoriaanse missen die we bij tijd en wijle uitvoerden in het klooster van de foto. Dat was erg spannend, want een wereld van een totaal andere orde dan die ik kende. Vooraan in de kapel zaten de nonnen en verder woonden nog een flink aantal bejaarden, die ook in het klooster hun intrek hadden, de mis bij. Met o.a. kerst en pasen hadden de zusters koekjes gebakken: rond met een gat in het midden waarin een kerstboompje of paashaasje (als ik het me goed herinner, het is al zo lang geleden) ook van koek, paste. De eerste keer dat ons koortje daar de mis zong gingen bij een bepaalde passage in die liturgie, ik weet niet meer welke, de armen van alle nonnen omhoog. Ik was zo onder de indruk en in de ban van de gewijde sfeer dat als vanzelf ook mijn nog kleine armen de lucht ingingen, maar dat bleek niet de bedoeling! Met het schaamrood op de kaken kon ik een paar Gregoriaanse regels niet uit mijn stootje krijgen... Maar nog steeds vind ik Gregoriaanse gezangen heel fijn om te horen!

Rini de Groot zei op 13 november 2018 om 23:43 uur

Maria, waarom niet voor jullie ook met de handjes omhoog het verhoogde toch de sfeer. Ik vraag me af bij welk moment onder de H. Mis. Ik vind wat jammer dat schaamrood het was toch een kinderstem meer geweest. En vooral dat Gregoriaans met orgel begeleiding, geen, Alla capella en met alle kerkgangers.
Aan het nieuwe gebouw Capellerhof breng ik regelmatig een bezoek aan m'n zus. Moet nog steeds terug denken aan je geplaatste reactie over de getekende kip met 3 of 4 poten.
Wat een toevalstreffer onlangs bij de open dag van de Peelrandbreuk in Uden nu zag ik je in beeld. Je naam, der Wijst, van de Wijst ons Moeke schreef, Verwijst en dan ons geschepte flesje Wijstwater van de: Wijstgronden,
een vreemde denkt aan Wijwater, dit was toch een beetje bruiner.

Lisette KuijperBHIC zei op 15 november 2018 om 15:43 uur

Bedankt voor jullie reacties, Maria en Rini. Wat mooi dat je met een goed gevoel terugkijkt op jouw tijd bij het meisjeskoor, Maria. Ik kan me voorstellen dat je ervan schrok toen jouw enthousiasme een halt toe werd geroepen in die mis. Maar gelukkig kun je nog steeds genieten van Gregoriaanse gezangen (ik vind ze ook prachtig)!

Maria van der Wijst zei op 15 november 2018 om 22:38 uur

Eerlijk gezegd was er niemand die me een halt toeriep, dat deed ik zelf toen ik merkte dat ik de enige was, buiten de zusters. Ik was denk ik een jaar of negen... Dan wil je in zekere zin nog in de pas lopen. Dat is later in mijn leven wel veranderd!

Peter van den Berg zei op 16 november 2018 om 14:38 uur

Vreemd. Rond dezelfde tijd was ik lid van het jongenskoor vanuit de sint Jozefschool o.l.v. schoolhoofd Dekkers. Wij oefenden om in de hoogmis op zondag te zingen. Ik was onbekend met het meisjeskoor. De jongens en meisjes werden keurig gescheiden gehouden. Een keer heb ik meegedaan met Repelsteeltje. Dat was toen wel gemengd onder leiding van ik dacht ook zuster Veneranda. Dat gezelschap bestond uit heel veel meisjes en wij waren met drie jongens dacht ik. We bereiden ons voor op een of ander feest. Zoveel jaar parochie of zoiets. Met later een optreden in zaal van Hees in het kader daarvan. Ik besef nu weer die scheidslijn tussen jongens en meisjes. Wat we toen vanzelfsprekend vonden.

Rini de Groot zei op 16 november 2018 om 22:19 uur

Peter, "zoveel jaar Parochie." Daarvoor heb ik even naar m,n agenda uit 1955 gezocht want herinnerde het bezoek vanuit Uden aan jullie dorp. En vermelde op zondag 16 october 1955. Volkel herdacht 100 jaar Parochie met om 15.00 uur de opening van de Feestweek met een Historische optocht en vermeld, 'zeer mooi.'
Dus je herinneringen staan net als de mijne, 'nog steeds op de harde schijf opgeslagen.' Bedankt voor het delen ervan.

Peter van den Berg zei op 17 november 2018 om 10:31 uur

Dag Rini
Het feest wat jij bedoelt ken ik ook. Die optocht daar heb ik wel eens filmbeelden van gezien. Hier zijn ze: https://www.youtube.com/watch?v=xvwjvnv7lm8&list=PLFCMfq_bMj6OyvGXhjYy8…
Het feest wat ik bedoel moet rond ik schat 1961/1962 zijn geweest. Maar ik heb geen idee meer wat dat was.

Maria van der Wijst zei op 19 november 2018 om 09:47 uur


Naar aanleiding van mijn eerdere reactie over het meisjeskoortje o.l.v. zr. Veneranda waarmee we weleens de mis zongen, hierbij een foto van een repetitie. De 'grote dames' op de foto ken ik niet van naam, wel van gezicht, maar helemaal rechts staat mijn klasgenootje Corrie van Duinhoven (ik weet niet zeker of ik dit goed schrijf, haar vader had een schoenenwinkel en was bevriend met mijn vader, ik geloof dat ook hij op het seminarie heeft gezeten), dan twee grotere meisjes en de twee kleinere zijn eerst Maria van Hees (mijn vriendinnetje, haar ouders hadden een café en feestzaal thuis) en dan ikzelf. Van zr. Veneranda is alleen de achterkant te zien, maar zij is het absoluut!
Hartelijk groet,

Lisette KuijperBHIC zei op 20 november 2018 om 13:49 uur

Bedankt allemaal voor jullie leuke en interessante reacties! Wat mooi dat je een foto hebt gevonden waar jijzelf op staat, Maria, en ook zuster Veneranda. Als ik het goed zie, zingen er op deze foto geen jongetjes mee. Dat is die duidelijke scheidslijn waar jij het over hebt, Peter! Wel erg leuk dat jullie allebei herinneringen hebben aan zuster Veneranda en het zingen in het koor.

Wat fijn dat jij ook met ons meedenkt, Rini! En die filmbeelden zijn geweldig, Peter! We zijn natuurlijk nog wel benieuwd over welk parochiefeest er begin jaren zestig in Volkel gevierd is...

Anne-Marie Verbeeten van Duijnhoven zei op 8 augustus 2020 om 00:24 uur

Ik ben van 1963 en heb ook in het koortje gezongen van Zuster Veneranda. Heerlijke tijd was dat. Onder schooltijd oefenen in de kerk en we werden begeleid op accordeon door de zusjes (tweeling) Mooren uit de Aert Willemstraat, van de friettent.

Marilou NillesenBHIC zei op 11 augustus 2020 om 12:21 uur

Wat leuk, Anne-Marie, wat zong jij zelf het liefste? En ben je ook later bij een koor gebleven?

Reactie toevoegen

Je e-mailadres is privé en zal niet openbaar worden gemaakt.

Platte tekst

  • Geen HTML toegestaan.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.
  • Web- en e-mailadressen worden automatisch naar links omgezet.