In 1935 gaf de bisschop toestemming tot de oprichting van een parochie. Met veel moeite werd vervolgens het geld bijeengebracht voor een houten noodkerk, die in 1936 in gebruik werd genomen. Een houten kerk: passend voor een dorp van pioniers.
Pas in 1960 kon eindelijk begonnen worden met de bouw van een echte kerk, naar een ontwerp van Geenen-Oskam uit Eindhoven. Sint-Jozef is daar de patroonheilige van. Als beschermheilige van de arbeiders past hij voor de volle 100% bij Someren-Heide, dat immers altijd een dorp van noeste werkers is geweest.
Sinds 1 mei 2015 behoort de Jozefkerk tot de nieuwe fusieparochie H. Franciscus van Assisi, die de gemeenten Asten en Someren omvat. Voor het moment heeft dat nog geen gevolgen voor de kerk, maar in de fusieplannen is al wel rekening gehouden met een sluiting in de toekomst. Groot onderhoud aan het gebouw wordt alvast achterwege gelaten...
|
Foto: BHIC, Collectie Provincie Noord-Brabant |
Tot zover het verhaal van de kerk. Welke herinneringen heb je nog aan pastoors en kapelaans? Want de kerk stond centraal in het godsdienstige leven van vroeger. Maar de bezieling van een parochie moest natuurlijk komen van deze mannen Gods.
Wat weet je bijvoorbeeld nog van pastoor Bos, die de heilige missen voor zijn rekening nam in de jaren vijftig en zestig? Of misschien staat juist zijn kapelaan, de heer L. Speckens, je nog het helderst voor de geest. Beiden waren verbonden aan de Priestercongregatie van het Heilig Hart van Jezus. Hoe hebben deze zielzorgers zich van hun pastorale taken gekweten? We zijn benieuwd naar je verhalen. Reageren kun je hieronder!
|
Pastoor N.G. Bos (Katholiek Documentatie Centrum, AFBK-2a12199) |
Reactie toevoegen