Vanaf 1485 konden de Volkelnaren in deze kapel aan hun zondagsplicht voldoen. Om te trouwen, dopen en voor de Paascommunie moesten ze nog steeds naar de parochiekerk in Uden.
De kapel werd herbouwd, nadat zij in 1635 door een plunderende groep Kroaten in brand was gestoken. Dat herbouwen gebeurde ruim een eeuw later, in 1740, opnieuw. En weer een eeuw later, in 1836, werd de kapel vergroot. Vanaf toen mochten ook de sacramenten als huwelijk en doop in de Volkelse kapel toegediend worden.
Nog geen twintig jaar daarna, in 1855, werd de kapel tot volwaardige parochiekerk verheven, met Andreas van Kilsdonk als eerste pastoor.
De huidige parochiekerk van Volkel werd in 1938 gebouwd, naar ontwerp van architect van Halteren uit ’s-Hertogenbosch, in traditionalistische gotiserende baksteenstijl. Tijdens de Tweede Wereldoorlog haalden de Duitsers twee klokken uit de toren. Deze werden in 1947 vervangen door twee nieuwe klokken, gegoten bij gieterij Petit & Fritsen uit Aarle-Rixtel.
Als gevolg van de samenvoeging van parochies in het Bisdom ’s-Hertogenbosch zijn in
Uden en omgeving de Middeleeuwen weer een beetje terug: samen met Odiliapeel zijn de zelfstandige parochies van Boekel, Volkel en Zeeland weer onder de vleugels van de Udense moederkerk gekomen.
Al die parochianen moesten natuurlijk ook een beetje in het gareel gehouden worden. Hun zieleheil stond immers op het spel! Natuurlijk waren mijnheer pastoor en zijn kapelaans de aangewezen personen om dat allemaal in goede banen te leiden. Kun je je nog herinneren hoe dat toen ging in Volkel? Hoe waren deze mannen nou eigenlijk in de omgang?
Denk bijvoorbeeld aan pastoor P.J. de Bree. Hij kwam in 1943 naar de Antoniuskerk, en verzorgde daar ook halverwege de jaren vijftig nog de heilige mis. Zijn kapelaan was W.A. Janssen. En misschien herinner je je ook nog pastoor A.P.J. Damen, die de parochie bestierde in de jaren zestig? Ook over hem weet jij vast nog wel wat anekdotes. Je kunt ze hieronder met ons delen. We zijn benieuwd!
Reactie toevoegen