In de middeleeuwen hoorde Schaijk, ook wel Herperschaijk genoemd, zowel bestuurlijk als kerkelijk bij het naburige dorp Herpen. Pas in het begin van de zeventiende eeuw was er sprake van een zelfstandige parochie Schaijk. De kapel werd toen parochiekerk. Toen deze in de negentiende eeuw te klein werd, kwam er een waterstaatskerk voor in de plaats, maar de oude toren bleef staan.
Ook de waterstaatskerk bleek geen duurzame oplossing te zijn. In 1894 werd begonnen aan de bouw van de huidige neogotische kerk, volgens het ontwerp van Petrus Stornebrink. Jammer genoeg was na twee jaar het geld op, terwijl alleen het nieuwe priesterkoor was voltooid. In 1901 kon het weer en onder leiding van de Bossche architect W. van Aalst vond toen de afbouw plaats. Onderdeel daarvan was de toren. Van Aalst handhaafde de oude toren, maar bouwde de nieuwe eromheen. Wanneer je de Schaijkse toren beklimt, kun je dus even terug naar 1500!
|
Het mannenkoor in de kerk, 1977 (foto: Collectie BHIC)
|
Maar wat weet je eigenlijk nog van degenen die de kerkgemeenschap in Schaijk onder hun hoede hadden? Eigenlijk is het nog niet zo lang geleden. In de jaren vijftig en zestig waren ze haast overal. Vooral in een behoorlijk katholieke provincie als Brabant. Pastoors moesten als ‘herders’ hun ‘kudde’ (de parochianen) een beetje in het gareel houden. Van de wieg tot het graf in de schoot van de moederkerk. Soms kregen ze daarbij hulp van een kapelaan. Over deze zielzorgers weet jij vast nog wel een verhaal te vertellen.
Denk aan pastoor Van Berkel en zijn kapelaan Van de Ven, die de parochie in de jaren vijftig onder hun hoede hadden. Of denk aan pastoor Meulemans, die in 1964 op het toneel verscheen.
Je kunt hieronder al je herinneringen met ons delen!
|
Pastoor P.A.F. Meulemans (Katholiek Documentatie Centrum, AFBK-2a19890) |
Wijwater voor bluswater. Pastoor Van Berkel uit Schaijk zegent de nieuwe jeep van Brandweer Reek in, onder toeziend oog van burgemeester Van de Ven, 1955. (BHIC, 1903-000405, Beeldcollectie Ton Cruijsen)
Reactie toevoegen