Wonderlijk dat je tweeling-zijn moe was. Ik kan me dat gewoon niet voorstellen, een tweelingzus is een deel van jezelf. of waren jullie een twee-eiige tweeling.

Ik was daar ook als kleuter weet niet hoelang ik ben van1945 ik heb ooit thuis gezien een foto van mij in panorama

Ik heb hier 1n 19 58 gezeten rond april Mei

Bedankt allemaal voor jullie reacties. Mochten jullie nog meer willen vertellen over jullie verblijf op De Krabbebossen, dan kan dat hier of op deze pagina over dezelfde instelling: https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/de-krabbebossen-katholiek-kinder…

Heb ook zes weken in de Krabbenbossen gezeten.
Was vier jaar en heb daar in de zomer van 1955 zes weken
gezeten.
Heb er geen fijne herinneringen aan, moest voor mijn gevoel elke dag
Spinazie eten, maar voor mij leken het blaadjes die van de bomen geplukt waren.Weet wel dat ik overdag als enige op een slaapzaal smiddags naar bed moest
Maar het slapen in de avond , kan ik mij niet herinneren .
Na de zes weken opnamen was ik maar ruim een pond aangekomen.
Terwijl ik als schriel jongetje, juist was opgenomen om aan te sterken.
Dit mede door mijn grootouders, die bang waren dat ik anders dood zou gaan.Mijn moeder heeft er heel veel verdriet van gehad.
Zou het iedereen dan ook afraden beweerden zij daarna haar leven lang.
Maar eind goed al goed, op tweede Kerstdag word ik zeventig,
met een buikje ( helaas) maar met een gezonde geest en goed lijf.

Hartelijke groeten

Nog bedankt Bart voor het reageren. Misschien had je ook al deze pagina bekeken en de vele reacties daarop: https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/de-krabbebossen-katholiek-kinder… Dat je er zat om aan te sterken zal dus die eentonigheid van de voeding verklaren die je voorgeschoteld kreeg? En wat apart dat alleen jij dan overdag naar bed moest. Als je nog eens verder wilt vertellen, je bent hier welkom (of op die andere BHIC-pagina).

Ik ben ook in de Krabbebossen geweest, ik denk in 54 of 55. Ik wist van niks, werd er wakker en begreep er niks van, mocht mijn ouders of broer niet zien. Ik moest het broekplassen afleren denk ik. Ik vond het verschrikkelijk. Het hielp ook niet. Ik voelde me verraden en alleen, er was niemand lief voor mij. Het was een rottijd, dat is wat ik me herinner.

Toch bedankt Willem voor het reageren, ook al zijn het voor jou dus allesbehalve mooie herinneringen. Ik vermoed dat je ook deze pagina al hebt gezien, waar veel door oud-internen is gereageerd: https://bhic.nl/ontdekken/verhalen/de-krabbebossen-katholiek-kinderhuis…

@Thijs de Leeuw
Ik heb een boek geschreven met autobiografische elementen, daarin staat een stuk over de Krabbebossen, al heb ik het niet bij naam genoemd. Het boek heet Nihil Obstat, auteur Willem van Kruijsdijk. Het is zeer anti-religieus, dat wel.

Ah! Wat mij doet denken aan de boekenkeuring en censuur binnen de r.k. kerk. (imprimatur, evulgetur) Dank voor het reageren Willem, heb het boek online net opgezocht. Dank voor de tip.

Ook ik en toen ik 5 jaar was (1959) in de krabbenbossen geweest. Veel kan ik me er niet van herinneren, maar dat ik on geleen met nog 1 meisje op de trein werd gezet en ik niet wist wat met me ging gebeuren, daar heb ik nu nog altijd last van, ik heb er 6 maanden gezeten en niemand van mijn familie in die tijd gezien. Verschrikkelijk, toen ik weer naar huis mocht kon ik niemand meer en moest weer wennen aan deze mensen.
Ik weet wel nog dat er achter glad steeds mensen liepen, waarvan wij het vermoeden hadden dat dit mensen waren die naar ons op bezoek waren, maar wij konden hun niet zien zij ons wel.
Als ik denk hoe er toen met deze kinderen is omgegaan, moeten er velen zijn die achteraf een trauma hebben gekregen van dit verblijf.
Ik was er omdat ik bronchitis had en nog altijd heb..
Zou best nog eens willen zien hoe we daar verbleven.
Groet

Bedankt Cisca voor deze bijdrage! Dat is een tijd geleden, niet vreemd dat er dan nog maar weinig herinneringen zijn. Wat dan wel opvalt is die glazen wand, die kom je ook in andere reacties tegen. Zoiets blijft je dan toch na al die jaren bij, en dat zal wel voor méér gelde. Wat erg dat je jeugd er zo mee is 'opgebroken', die zes maanden en dan niemand meer kennen in je oude omgeving...

Stadsarchief Breda heeft stukken van de GGD tot 1951 dus voor diegene die geïnteresseerd zijn je moet wel langs gaan vertelden ze.

Ik ben van 12 februari 1961 t/m juni 1962 in de Krabbenbossen geweest. Ik kan er me nog heel veel van herinneren. De villa, de directrice, de aankomst door de lange gang, het dagritme, de kleuterschool, buiten spelen bij de ster enz. 4 maanden mijn ouders niet gezien. Heeft er iemand nog foto’s van deze periode, ik heb er namelijk geen foto’s van. Ik zou ze graag in mijn bezit krijgen.

Tonny Levolger je kan via stichting@erfgoedjutz.nl
Contact opnemen en vragen voor foto’s en afspraak maken.

Hoi Annet,

Bedankt voor je berichtje, ik heb daar al geïnformeerd, ook daar zijn bijna geen foto’s van die tijd. Misschien dat particulieren mijn berichtje lezen en misschien nog wat foto’s voor mij hebben.

Op internet kun je heel veel foto's vinden: BHIC, Stadsarchief Breda, West-Brabantarchief Bergen op Zoom en op de site van de Stichting archief jeugdzorg.
Ook in mijn boek over de krabbebossen dat vorige week verscheen bij Academische uitgeverij Eburon staan veel oude oude foto's.

Hoi Gerda,

Bedankt voor de info. Ik zal er eens kijken. Wat je boek betreft ik ben er al in begonnen. Dank dat je hier een boek van hebt gemaakt. Ik ben er blij mee.

Hallo Gerda,ben jij het die een boek heeft geschreven over de krabbenbossen. Zoja hoe kan ik daar aan komen.
mvg Frits

Dag Frits,

Het boek is te koop via uitgeverij Eburon Utrecht en via de lokale boekhandel. Groet, Gerda,

Met tranen in mijn ogen heb ik jullie reacties gelezen. Er kwamen direct veel herinneringen naar boven. Ik ben in 1962 3 maanden in de Krabbenbossen geweest. Dat was in de sinterklaas tijd en ik weet nog dat dat enorme indruk op mij gemaakt heeft. Ik was een meisje van 4 jaar!! Ook ik mocht mijn ouders niet zien en ook mijn ouders moesten achter glas kijken hoe t met hun dochter ging. Zij kregen regelmatig (voorgedrukte) kaarten van mij en daarin werd verteld hoeft met mij ging en wat ik gedaan had. Ondertussen was ik zo vervreemd van mijn ouders dat toen ik naar huis mocht (ik was 3 ons !!!!!! ) aangekomen ik bij de buurvrouw op schoot ging zitten. Mijn ouders hadden in die tijd geen auto en de buren wel. En nog als ik sommige dingen ruik of proef denk ik weer aan de Krabbenbossen.

Een oude foto van mij met nog enkele kinderen met achterop geschreven "Krabbebossen", bracht de herinnering weer boven.
In 1952 moet ik enige tijd in de Krabbebossen gezeten hebben. Ik was 7 of 8 jaar oud, had vele maanden met difterie thuis gelegen en was kennelijk uitgemergeld.
Ik werd afgeleverd in een soort woonhuis, dat leek op ons ouderlijk huis, maar niet aan de binnenkant. Er hing een speciale lucht waarbij ik nu nog denk aan ananas. Kennelijk was ik aan de oude kant waardoor ik niet in het hoofdgebouw geplaatst werd maar in een kleiner gebouwtje in de tuin. . Ik weet niet of ik er weken of zelfs maanden gezeten heb. Details weet ik niet meer, behalve dat ik het vreselijk vond.

Ik ben hier ook geweest in 1958 ik was 2.5 jaar. Om gezondheidsredenen. 6 weken en toen ben ik naar huis gehaald. Inderdaad mocht de fam achter een raam naar mij kijken.

Veel dank Rikie voor het reageren op Maria's verhaal. Ongeveer dezelfde jaren en ook bij jou dus herkenning bij het lezen. Bijzonder ook dat, hoewel zó jong, van die momenten als de ouders achter het raam zo'n grote indruk maken dat het je altijd bijblijft.