Beste Paul Huismans,even nog een kleine verbetering.In het koetshuis zaten ook kinderen,heb ik ook nog gezeten.

Hartelijk dank voor deze waardevolle aanvulling, mevrouw Keepers. We hebben de informatie inmiddels verwerkt in het bovenstaande verhaal.

Beste mevrouw Keepers,
Dank voor de aanvulling. Als u meer over uw ervaringen in het internaat wilt vertellen, of over de dagelijkse gang van zaken daar, dan is dit daar een prima plek voor!

Ik heb er ook gewoond Maar toen waren er huizen.Met de namen als:Lima, Montrael en zo waren er volgens mij nog zes huizen.We hadden ook een zwembad,voetbal veld een kerk die voor verschillende doeleinde werd gebruikt en ook een winkeltje.Ik heb er een fijne tijd gehad. 1975 t/m 1977

reactie op berichtje van R.van de Moosdijk,meneer of mevrouw!Maria Rabboni heb ik vanaf het begin meegemaakt.Ik weet er dus alles van.Van 1948 t/m 1954.verhuizen van Breda naar Teteringen was een hele ervaring.Ik was er dus ver voor Uw tijd.

Bedankt voor jullie reacties! Mooi dat je er een fijne tijd hebt gehad, R. van de Moosdijk. Kregen jullie veel tijd om je te vermaken in het zwembad en op het voetbalveld? En hoe was dat eind jaren veertig en begin jaren vijftig, Jo?

Op zondag middag kon er bezoek komen.Maar het gebeurde regelmatig dat de leiding ging zwemmen met diegene die geen bezoek kregen.Ik heb ook zwemles gekregen zodat ik mijn diploma A kon halen. daar naast was er nog veel te doen.
Knutselen, voetballen , muziek maken, huiswerk begeleiding. Er was ook nog een winkeltje waar we wat konden kopen. Nogmaals een fijne tijd gehad ik kijk met een goed gevoel naar deze tijd terug

even een reactie,je moet Maria Rabboni niet gaan zien alsof het een vakantieoord was.Je zat er toch niet voor je plezier!! Ik tenminste niet.Wij moesten iedere dag na school aardappelen schillen en groente schoonmaken voor de volgende dag.In de hoofdkeuken grote kook ketels schoonmaken.De keukenvloer schrobben.Dat was toch wel heel zwaar werk voor elfjarige en 12jarige kinderen.Wij hadden helemaal geen geld dus konden ook helemaal niets kopen.Ik kan nog veel meer vertellen.

In jou tijd was het anders.Ik heb niet hoeven te koken enz. Het weinige wat wij moesten doen was afwassen,afdrogen en schoenen poetsen U was er in een andere tijd als ik. Wij kregen per week wat zakgeld en per maand kleedgeld.En nee het is geen vakantie oord.Maar er was wel regelmatigheid en ik kreeg rust.

Ik heb helemaal niet over zelf koken gehad.Wij moesten als schillen voor de volgende dag.

even een correctie aanbrengen.ALS- ALLES

Er was blijkbaar veel veranderd in enkele decennia bij Maria Rabboni. Het is goed dat we dankzij jullie allebei meer inzicht krijgen in het dagelijks leven op dit jeugddorp en hoe dit door de tijd heen veranderd is.

Die werkzaamheden lijken mij inderdaad erg zwaar voor kinderen van elf en twaalf jaar oud, Jo. Mocht je nog meer herinneringen met ons willen delen, dan zijn die hier zeker welkom!

Fijn dat jij met een goed gevoel terugkijkt op je tijd bij Maria Rabboni, Rita! Mooi dat er voor jullie ook rust was en gelegenheid om, naast je werk, ook aan vrijetijdsbesteding te doen. Ook voor jou geldt natuurlijk dat alle herinneringen hier welkom zijn!

Even een correctie aanbrengen op bericht van 20.11.2018.
Het was niet het Koetshuis,maar huize Cadillac waar wij zaten .Het koetshuis was daar niet ver vandaan./Is mijn nieuw email-adres.

Duidelijk hoor, Jo, dat is dan bij deze rechtgezet! Bedankt voor je aanvulling.

Ik heb van 1971 t/m 1972 als kind in gebouw Lima gezeten. Was zeker geen vakantie oord maar de begeleiding, incl de nonnen waren zeer vriendelijk. Zijn er mensen, ook begeleiders die in 1971 en 1972 in gebouw Lima hebben gewoond/gewerkt? In herinner me alleen nog meneer Charles.

Dank voor je berichtje, Peter. Hopelijk reageren hier mensen die in die periode hebben gewoond of gewerkt in gebouw Lima. Mogelijk haalt dat weer veel gezamenlijke herinneringen naar boven...

De genoemde jaren in mijm vorige bericht moeten zijn, 1976 en 1977.

Ik ben in1977.er komen wonen in Lima ik heb eerst in montreal gewoond.

Ah bijzonder, Rita! Wat zijn jouw herinneringen aan die periode? Hoe kijk je er op terug?

Zoals ik al eerder schreef een fijne tijd. Ik denk dat ik met Peter in de.groep gezetten heb.Ik heb nog verschillende foto's van die tijd
Ik was een heel klein meisje in de groep zo klein dat ze nog in de box zat. De leeftijd.iding deed.inderdaad.erg hun best.
Ik denk dat ik met Peter in de groep gezetten heb.Volgens mij staat hij op een groeps.foto.alleen wordt er iets voor zijn gezicht gehouden

Sorry foutje ik was niet dat kleine meisje er was.een klein meisje in de box

Hoi Rita, dat kan ik me ook herinneren. Ik heb wel interesse in die groepsfoto. Zou je die met mij willen delen?

Als je wil, Rita, mag je de foto ook mailen naar info@bhic.nl ovv Klooster Maria Rabboni in Teteringen. Dan plaatsen we 'em hier graag bij!

Hallo Marilou. Mag ik weten wat jou rol is in dezen, doe je een onderzoek? Vraag dit puur uit belangstelling.

Goedemorgen Peter, ik werk bij het BHIC en reageer vanuit die rol (en omdat ik nieuwsgierig ben natuurlijk ;)

Aan het blauwe kadertje om mijn foto (en het blokje achter mijn naam) kun je zien dat ik 'van het BHIC' ben.

Dit zijn allemaal berichten ver na mijn tijd.

Oke Marilou. Duidelijk.

woonde van1959 tot 1986 daar in Nettuno bij zuster Patricia. moeder oversten was Zuster dolerosa later zuster Rosa had een herdershond heette Kazan

In de jaren 1977 1979 zat in Lima een zuster Jeannetta en zuster Maria.
Zuster Rosa die naam zegt mij wel wat . Ik weet ook nog dat er een zuster Goudelieve was. Deze is op een gegeven moment uit het klooster gegaan Toen hete ze Juffrouw Megens of zo iets

Yvonne, lijkt me wel heel veel,27 jaar.

sorrie bedoel tot 1968

kunnen jullie zuster Bernadetta nog had een dikke hand?

1968 klinkt beter.

Beste r van de moosdijk Zuster godelieve was van Lima onderdirektrice en zuster Rosa ( moeder doleroada) was er directrice .

Hallo allemaal, Ik lees hier boven aan aantal berichten en het is één en al herkenning. Ik heb als ik mij goed kan herinneren in de groep Nettuno gewoond. Ik kwam ongeveer in het jaar 1969 met mijn twee oudere broers en mijn jongste broertje. Ik was toen 7 jaar en ik heb er tot mijn achtste gewoond. Het was een korte mooie tijd. Voor mij was het net het paradijs. Ik kwam uit een nachtmerrie net als mijn broers. Maria Rabboni voelde als een warm bad. Al was het wreed dat mijn broers en ik uitelkaar werden gehaald en ieder in een andere groep werden gezet. Gelukkig bleef mijn oudste broer mij. Het was wennen de eerste periode. Ik was niet gewend dat iemand aardig tegen mij was. alleen zuster Patricia was streng. Niet zeuren maar doen. De andere leidsters waren erg aardig en als ik loog of niet luisterde bleven ze begrijpelijk en aardig wat ik prettig vreemd vond.. Zondag was inderdaad bezoekdag en dan kwam een enkele keer mijn moeder met haar vriend of een oom en tante. Weinig bezoek voelde voor mij niet als een tekort. Ik leefde de hele tijd op een roze wolk en leerde dat ook al maakte je fouten dat ik niet gestraft werd met klappen maar met woorden en als ik erg stout was moest ik in de hoek. Verder moest Iedereen helpen in de groep, groot en klein. De grote jongens moesten zware karweitjes doen zoals kolen uit het hok halen met de kolenkit en ik dacht de boodschappen( kratten appels enz.opruimen. De kleintjes tafeldekken met elke morgen pillen op de ontbijtbordjes leggen( verschrikkelijk vies, jakkie!! :-) boodschappen ophalen uit het winkeltje met de bolderkar. Het was een mooie locatie bebost dus een ritje met de bolderkar was geen straf. Onze groep zat tegen het dierenparkje aan en ernaast waren hokken voor je eigen konijn of ander dier die je daar mocht houden maar wel zelf moest verzorgen. We deden ook als ik het mij goed herinner 1 keer in het jaar naar geweien zoeken vd herten. Verder zat ik op de wandelclub tegen mijn zin in maar je moest als kind ergens aan meedoen en de wandelclub werd door zuster Patricia beslist. Ook het zwemmen was een verplichting waar ik niet graag aan mee deed omdat ik helemaal niet kon zwemmen en in mijn herinnering ging ik ook regelmatig kopje onder en dreven de drollen in het zwembad...brrrr... vlakbij was het winkeltje waar ik regelmatig kwam als we "25 cent"zakgeld hadden gekregen. Ik kocht dan meestal een zakje salmiak. Trouwens ik herinner me volgens mij de naam van de leider vd wandelclub. Volgens mij hete hij Harry maar zeker weten doe ik het niet. Zondagochtend gingen we naar de kerkgebouw en onder in de kelder was de timmerclub waar mijn broers op zaten. De mis was volgens mij een jeugd-mis met een band. Ik vond het in ieder geval niet vervelend om naar de kerk te gaan. Je naam werd ook genoemd als je die dag of week jarig was. Ik was dan zo trots als een pauw dat ik werd vernoemd. Tja, ik had een mooie tijd op Maria Rabonni. Het was mijn mooiste tijd in mijn jeugd na mijn 5de jaar. Mijn ouders scheiden toen ik 5 jaar was en vanaf toen zoals zoveel kinderen in die tijd waarvan de ouders gingen scheiden of met wat voor een reden ouderloos werd)veranderde mijn veilig leventje in een harde liefdeloze leven waarin ik elke dag moest vechten voor geluk.
Het is uiteindelijk goed gekomen met mij en heb mijn verleden goed los kunnen laten.
Paar bijzondere herinneringen: In mijn groep was een grote ruimte voor de voorraad waar ook de verwarmingsketel stond daarnaast en ruimte voor de oudste vanaf ik dacht 14 jaar. Zij mochten daar muziek draaien en plezier maken. Waarschijnlijk te veel plezier...iets klopte er niet maar tot nu toe weet ik nog steeds niet wat er niet klopte. Wel weet ik dat ik na een dag bramen plukken met zijn allen, Paula moest roepen die als enige thuis was gebleven om met allen iets te gaan drinken en we kregen zakgeld. Paula was boven( de oudste mochten een eigen slaapkamer) ik riep al traplopend "Paula". Maar geen antwoord ik werd ongeduldig want wilde graag mijn zakgeld en het bij behorende drinken en snoepje. Ik duwde haar slaapkamerdeur open en vond Paula met blauwe lippen op haar bed met ogen dicht wat ik raar vond want zij kon niet vd geplukte bramen hebben gegeten die stonden in een emmer in de keuken om gewassen te worden. Ik riep naar beneden dat Paula niet wakker werd, groepleidtser kwam kijken en toen ging alles als een sneltrein...Paula was overleden werd geconstateerd op ik dacht op 18 jarige leeftijd haar zus heet Ans waar ik later een goede band mee kreeg. Het was verschrikkelijk maar dat besefte ik jaren later toen de herinneringen weer boven kamen.
Tot zover mijn herinneringen van Maria Rabonni.

Jee Evelien, wat heb je je herinneringen prachtig verwoord. En wat is het aangrijpend om te lezen. Bijna een achtbaan van emoties, wat een heftige start van je leven. Wat goed dat je er zo door bent gekomen, en wat krachtig dat je dat hier deelt.

Oprecht veel dank daarvoor.

Hallo Evelien Herken ook veel in jou verhaal de wandelclub heette IVO inspanning voor ontspanning en ja de pillen smorgens samen met een lepel levertraan. Heb wel goede herinneringen aan Zuster Patricia heb daar 8 jaar bij in de groep gezeten en inderdaad mijn broers en zusjes zat en ook in andere groepen
Heb trouwens nog een foto van de wandelclub. En ja bramen plukken bij het cadettenkamp

Hallo Marilou, bedankt voor je compliment. Het verhaal is langer geworden dan ik had gewild. Maar mijn vingers vlogen over de toetsen en mijn herinneringen vlogen door mijn hoofd. Het was een korte heftige tijd op Maria Rabonnie waar vreugde voor mijn vrijheid en verdriet elkaar afwisselde. Ik had nog meer herinneringen kunnen neer typen maar mijn wekkertje zou de volgende dag voor dag en douw wakker maken:-)

Hallo uvonr, fijn om hier herinneringen te delen. Ieder beleefd het natuurlijk anders en daardoor geeft dat voor mij meer duidelijkheid en dat geld voor mij uit eigen ervaring ook dat ik het verleden eerder los kan laten. Ik koester alleen de mooie herinneringen en de vervelende bijna traumatische probeer ik los te laten. Dat gaat me steeds beter af... Bedankt voor je verder informatie over de wandelclub en de locatie waar we bramen plukten.

Hallo Evelien Er is een boekje over Maria Raboni staan foto's in en veel herinneringen misschien iets voor jou? Kosten 5 euro kun je bestellen via erfgoed jutz.

Yvonne,vanaf welk jaar is het boekje over Maria Rabboni ?Ik behoor tot de 1ste bewoners van Maria Rabboni.Ik heb het verhuizen van Breda naar Teteringen meegemaakt.

Bedankt Yvonne! Ga ik het bestellen. :-)

Hallo Jo het boekje heet 50 jaar maria raboni 1953 2003 Heb geprobeerd je op te zoeken op fb maar niet gelukt anders had ik jou foto's kúnnen sturen
Die gene die over het boekje gaat is nu 3 weken op vakantie dus kan wel even duren voor je iets hoort.

Hallo Jo misschien dat Marilou onze email kan uitwisselen dan kan ik nog meer vertellen over teteringen zou ook leuk zijn voor Evelien ps dit is niet mijn meisjesnaam .

Bedankt Yvonne.Waarschijnlijk sta ik ook in dat boekje.In Augustus 1954,einde schooljaar van de zesde klas,ben ik verplaatst naar Mook.Heel wat jaren geleden,heb ik naar Teteringen gevraagd of er fotoboeken bewaard gebleven zijn.Die zuster zei dat alles weggegooid was. In Breda zijn heel veel foto s gemaakt waar ik op sta .

Dat kan geen toeval zijn heb ook in mook gezeten

Jammer dat we alleen zo contakt kunnen maken want er zijn wel foto's bewaard gebleven. Ben zelf op fb en daar zijn site van kindertehuizen en ook van de zuster van bethanie staan veel foto's bij

Ik wil niet op facebook.In Mook heb ik 9 maanden gezeten .Een Heel bewogen leven,

Natuurlijk hoef je niet op fb was alleen maar een tip en denk dat het hier niet bedoeld is voor deze berichten vandaar .En ja we hebben allemaal een bewogen leven achter de rug.Zuster Rosa en Zuster godelieve hebben het daar een klein stukje over in dat boek maar konden toen niet anders volgens hun.Verder wens ik jou en Evelien nog een fijne toekomst.

Bedankt Yvonne, wens jou ook een fijne toekomst in alle gezondheid en geluk.

even een correctie .Ik heb 11 maanden in Mook gezeten.

alle berichten worden dus niet geplaatst.Willen alleen maar prettige verhalen horen.Minder leuke berichten zijn ook belangrijk.

Dag Jo, Evelien, Yvonne en anderen, we kunnen inderdaad - met wederzijdse toestemming - achter de schermen mensen met elkaar in contact brengen door mailadressen uit te wisselen. Dus zeg maar wie met wie met elkaar in contact wil komen, en dan regelen we dat.

En Jo, ik ben even in verwarring; wat bedoel je dat niet alle berichten worden geplaatst? Onze site biedt een podium voor iedereen en staat open voor alle verhalen: de positieve én zeker ook de negatieve kanten, da's - ben ik bang - onlosmakelijk verbonden aan dit onderwerp. Mis je een berichtje? Is er iets anders mis gegaan? Ik hoor het graag, en dan proberen we dat ook recht te zetten.

En dank allemaal voor jullie reacties. Fijne avond!

@Yvonne: ook via deze weg nog bedankt voor de foto's. Ze zijn toegevoegd.

Graag gedaan misschien herkent iemand zich zou toch een leuke herinnering zijn aan die tijd

tijd

Dag Marilou.even een reactie .Ik had een bericht geschreven over dat ik aangifte had gedaan in verband met fysiek en psychisch geweld.In Breda,Teteringen en Mook.Ik heb daar een genoegdoening voor gekregen.Op dit moment zijn we nog over de Goede Herder tehuizen bezig.

Hallo Jo, bedankt voor je berichtje. Wat zal dat ongelooflijk intensief voor je zijn, om daar zo opnieuw mee bezig te zijn. Maar getuigt van veel kracht en doorzettingsvermogen. Heel veel sterkte en succes met alles.

Hallo Jo, bedankt voor je berichtje. Wat zal dat ongelooflijk intensief voor je zijn, om daar zo opnieuw mee bezig te zijn. Maar getuigt van veel kracht en doorzettingsvermogen. Heel veel sterkte en succes met alles.

Yvonne. Wij hebben samen in Nettuno gezeten bij zuster Patricia. Van 1959 tot 1969 ben ik daar geweest. Ik ben toch wel heel benieuwd naar dat boekje waar je het in een eerder bericht over hebt.

Och wat leuk herinner jou nog goed herinner me wel meer namen en dat boekje kan je bestellen bij de stichting jutz. Heel erg leuk José

José heb je boven die foto's gezien sta jij ook op bij de wandelclub zal Marilou vragen om mijn emailadres naar jou toe te sturen kun je contact opnemen .

Beste Marilou wil jij mijn emailadres naar José Schuurmans sturen? BEDANKT

Dank je wel Yvonne voor het delen van de foto's. Ik denk dat ik op elke foto sta.
Ik ga ook eens op zoek. Heb ook nog wel een aantal foto's van die tijd. Je schrijft dat dit niet je echte naam is. Ben benieuwd wie jij bent. Maar fijn als we elkaars email adres kunnen uitwisselen.

José mijn meisjesnaam is SCHARIS heb ook een fb account Yvonne van der Scheer kun je ook toevoegen herwinnen nog dat je uit Deurne kwam

Tuurlijk Yvonne, ik ga achter de schermen het mailtje met gegevens verzenden. Wat leuk dat jullie elkaar hier weer treffen. Een prettige voortzetting ;)

Ik heb met mij jongste broertje In groep Lima gezeten omstreeks 1973 met peter en nog een aantal maar was erg blij dat het er was want thuis was het voor ons ook niets.Het vervelend was de verplichte levertraan en het vasten maar het mooie was het zwembad met de kikkers erin hahaha.Ben er vandaag nog langs ge reden maar herkende er weinig meer van maar voelde nog wel de pijn Toen ik van de melkwagen werd afgeduwd voelde nog steeds mijn wound op mijn boofd

Ik heb er gezetten in1 977 tot 1979 die bolderkar hieronder ik mij ook nog.wij moesten dan de boodschappen bij het hoofd gebouw ophalen
Het zijn twee goede jaren geweest ik zat er niet voor mij lol.
Toch zijn het goede herinderingen.

Hee hallo, hier het broertje van Margot .
Mijn zus is abuis omtrent de data, want in die periode zaten wij in Den Bosch op jeugdcentrum de Vliert.
De periode moet zo rond 1974-1975 zijn geweest, want ik ging toen naar groep 1 in Teteringen naar school.
Ik herriner mij de levertraan ook, en levr(vlees) wat ik altijd onder de rand van de tafel legde, omdat ik het niet lustte
De sinterklaasavond , het baby'tje, wat naast de trap op de 1e verdieping sliep.
Mijn groeispurt,omdat ik ontzettend last van mijn knieen had,jankte alles bij elkaar.
De diertjes in het park, de wandeling in de duinen, het zzwembad en natuurlijk het snoepwinkeltje.
en de grote toegangspoort, waarbij je in het grote gebouw eerst moest melden.
heb er 3 zware en 4 lichte hersenschuddingen achter gelaten, want ik moest en zou leren fietsen.
En dat mijn zus, wekenlang op bed moest blijven liggen, omdat ze van de melkwagen(die hun naar begin van de weg zou brengen om naar school te gaan), afgeduwd werd.
Zuster namen weet ik niet meer, voor mij waren ze allen lief.

Ik zie nu dat ik abuis ben, indd 1973-1975 is de periode geweest

https://www.juzt.nl/actueel/nieuws/van-pupil-naar-rolmodel/

https://stadsarchief.breda.nl/collectie/beeld/films-en-foto-s/detail/47…

@Margot: dank voor je bericht en leuk om te zien dat ook je broer heeft gereageerd. Wat een verhaal zeg over die melkwagen,ik lees het ook bij je broers verhaal... Gelukkig overheersen bij jou wel heel duidelijk de positieve herinneringen en komen die óók weer terug wanneer je er eens langs rijdt.

@Rita: bedankt voor je reactie. Mooi om te horen dat je goede herinneringen hebt aan je verblijf. Ook al zat je er dus zeker niet voor je lol, zoals je aangeeft. Hoe was het eigenlijk om dat jeugddorp na twee jaar weer te verlaten? Heb je het nadien nog gemist?

@Leo: fijn dat je die links hier deelt. Mooi hoe in dat artikel het jeugddorp wordt beschreven als veilige haven, een plek van rust en routine voor jongeren. En ook die foto's zijn een mooie vondst. Tik je "Rabboni" in dan verschijnt er een hele collectie. Dank!

8k vond het jammer om er weg te gaan.Maar ik was15 dus had ik de leeftijd berijkt om weg te gaan.Maar je mag best weten dat ik huilend weg ben gegaan.en zeker heb ik het gemist.Ik kwam in een pleeggezin waar ik erg moest wennen.

Ach wat triest zeg, Ria.. om dan al na twee jaar (dat stelt toch eigenlijk niets voor als je je ergens zo goed voelt) weer uit zo'n vertrouwde omgeving weg te moeten. Zo jong nog en dan al tweemaal compleet opnieuw begonnen. En je hebt het allemaal doorstaan. En ook nu weer vind ik het alleen maar getuigen van kracht dat je je ondanks alles richt op de goede herinneringen. Die worden nooit meer afgenomen. Als je nog meer wilt delen dan kun je hier terecht. Veel dank nog voor je bericht.

Aan wie kan helpen.
Als Belgische historicus ben ik op zoek naar de juiste locaties in Teteringen waar in 1917 en 1918 Belgische (wees-) kinderen werden opgevangen door de organisatie "Sante a l'Enfance". Die had kantoor op de Hoolstraat E 60 (Villa Marie-Jose, nu nr 86) en hadden van begin 43 meisjes ondergebracht in Villa Louisa. Bestaat dat gebouw nog en waar staat/stond het? Vanaf begin 1918 werden 40 jongens ondergebracht in Villa Jose.... Ik vermoed dat dit het huis is op Hoolstraat 86, maar de naam klopt niet helemaal. Wie kan helpen?
Dank bij voorbaat.

Mogelijk bij www.stadsarchief.breda.nl
De plaats Teteringen valt hieronder.
Mvg.

Ik woonde Op Nettuno tussen 1970 en 1974, ook ik herinner me zuster Patricia goed, ik vond haar lief weet ik nog. Ik kreeg van haar een oud horloge.
Ook ik vond het er fijn, zwemmen, wandelclubje, hobbyclub, en bij warm weer een ijsje na de kerkdienst. Ik mocht er de Xylofoon spelen. vond ik heel bijzonder. Voor het eerst het gevoel dat ik gezien werd. hebben jullie nog fotos uit die tijd? ik was een donker meisje Anita hete ik. Later heb ik mijn naam veranderd in Kim. Ik zie dat er een boekje van is? Maar waar is het te verkrijgen? bij Bol.com is het uitverkocht.!
Groet Kim/ Anita ;)

Het boekje is te bestellen via j.jacobs@jutz.nl

Hallo

Kan iemand mij helpen? Wij ontvangen sinds enkele dagen enveloppen op het adres waar ons bedrijf zit maar voorheen het adres van Maria Robbini zat vol met postkaarten gericht aan iemand (wij denken een kind “Nino de Man”

Nino de Man , komt maar 1 x voor op NL Facebook , sinds 2012 ( gokspellen) niet meer gebruikt.. of iets op geplaatst , Wie kent Nino??

U zou de dagstempel is kunnen bekijken , afzender ( ook hier plaatsen) en als stempel ouder is dan 25 jaar , dan kijken wat er in de enveloppe zit. is dagstempel van na 1990 , dan retour posterijen, want is het “ “kind“ niet van Maria Raboni

Maria Robini is iets heel anders dan Rabboni.Ik heb op Google gekeken.Daar komt deze naam veel voor.Afstamming Argentinie.Misschien wil iemand een grap uithalen!!Je kan ook naar POST.NL. vragen.Post moet dan terug.Veel succes ermee.Jo Keepers

Onze tante Zr. Heleen van Heugten was in de jaren vijftig overste van Maria Rabboni . Destijds heette ze Zr Guilelma, maar dat heeft ze later veranderd omdat sommige kinderen moeite hadden dit uit te spreken.
Op 31 juli 2020 is ze op 102 jarige leeftijd overleden.
Misschien kennen enkelen haar en kunnen zich nog wat herinneren wat ik graag zou horen.
Verder heb ik uit haar nalatenschap ook enkele foto's uit die tijd. Die wil ik wel opsturen bij interesse.
Vriendelijke groet, Louis Verbeek

Beste Louis.je tante was geen overste maar directrice over de kinderen.Ik kan haar heel goed herinneren.Ze was al directrice in Breda.Wij zijn toen met heel de inboedel en kinderen naar Teteringen verhuisd.Donderdags ging ze altijd op cursus.Je tante is volgens horen uitgetreden.

Beste Jo, Bedankt voor de reactie. Directrice of overste zal bij zo'n kleine gemeenschap wel dezelfde zijn denk ik. Tante Heleen is echter nooit uitgetreden. Ik weet niet waar dat bericht vandaan komt. Tot haar dood afgelopen juli was ze kloosterzuster/ Dominicanes van Bethanië.
Bijzonder verder dat je je nog herinnert dat ze "donderdag op cursus ging". Tussen haar papieren vond ik inderdaad een schrift met notities vanaf 1953 over psychologie, psychiatrie etc.
Gr. Louis

Beste Louis.Het maakte wel degelijk verschil overste of directrice. Priorin was het hoofd van de hele bevolking van het tehuis.Naamfeest van de Priorin werd altijd heel groot gevierd.In mijn tijd in Teteringen was dat op 8 december.Priorin heette Maria.De feesten waren altijd heel goed.Ik was vanaf 17 september 1948 tot Augustus 1954 in Breda/Teteringen.Ik denk dat ik de enige ben die zich alles goed kan herinneren.Ik heb daar een heel bewogen leven meegemaakt.Ik kon me niet voorstellen dat je tante uitgetreden zou zijn.Het doet goed dat te horen.Zo ik gelezen heb zijn er nog foto s van vroeger.Jaren geleden heb ik naar de zusters in Teteringen gevraagd of er nog fotos van vroeger waren.Ik kreeg als antwoord dat alles weggegooid was.Vond ik jammer.Ik weet dat er veel foto s gemaakt zijn waar ik ook opstond.Het gaat over de tijd zoals ik boven aangegeven heb.Misschien sta ik er op .Hier weet je weer iets meer.Als je wat wil weten mag je gerust vragen stellen.Met vriendelijke groeten Jo.

Beste Jo Er schijnen foto's te zijn bij de stichting judz misschien dat je daar contact mee kan opnemen .Die hebben ook dat boekje van teteringen

IHallo Jo
Ik heb nog een foto van zuster Jeannetta
Deze Zuster werkte in Lima en een Foto van zuster Maria en een foto van zuster Goudeliefe deze is op een gegeven moment uit getreden.

Hallo Rita,Aardig van je.Maar ik was lang voor jouw tijd daar.Groetjes Jo

Beste Yvonne bedankt voor de tip.Ik zal het nog een keer proberen.Vorige keer waren ze met vakantie.Groetjes Jo

hallo
wie heb daar gezeten tussen 1966 en 1976 ik heb ook in maria rabboni gewoon in die tijd

groetjes
peter moederscheim

Hoi , lees zo hier de verhalen van maria rabboni.
Mijn vader heeft er bijna 30 jaar gewerkt . Een heel lange tijd heeft hij handenarbeid en sport en spel verzorgt daar. Het gebouwtje had volgens mij de Tortel. Ben daar veel geweest met mijn vader om te helpen in de weekenden en vakanties. Ook verzorgde mijn vader de jaarlijkse kampen in Mook. Wij gingen daar als gezin mee naar toe. Mijn moeder verzorgde dan altijd het eten. Op latere leeftijd gingen wij dan ook mee als leiding om te helpen. Veel leuke herinneringen aan die kampen. Vaak ook wel trieste verhalen gehoord van kinderen wat ze allemaal hebben meegemaakt. Op zo'n kamp kwamen ze dan los en begonnen ze te vertellen.

Ik kan het mij nog herinneren dat we op 1 avond in de week handenarbeid hadden. Ik heb er een kasje gemaakt en ik heb daar macramé gedaan.
Ik vond het erg leuk. maar er was gewoon veel te doen zwemmen muziek maken. ieder avond kon je wel wat doen als je wilde,

@Rita, dat is inderdaad wat mijn vader deed.
het zwembad was tegenover het gebouw waar hij die handenarbeid deed.
Was zo'n kunstof gebouw die ze in de zomer konden openschuiven zodat het dak open was.

Beste Jo lees nu pas dat je aangifte hebt gedaan het was inderdaad geen rozengeur en maneschijn .
Nu 50 jaar later nog trauma's.

Beste Yvonne,Al die belevenissen vergeet je je hele leven niet.Ik was altijd het pispaaltje.Met mij konden ze niet doen wat ze wilden.Dus ik heb me nooit klein laten krijgen.Veel straf gehad.

Beste Jo zal hier maar niet over uitwijken want negatieve reackties worden niet geplaats .
En inderdaad vergeet je nooit probeer je te verdringen .

hoi toe ik daar zat in jaren 70 kende ik wel een emiel ken iemand hem?

beste allemaal,
ik en mijn zus hebben er gezeten in het jaar '80/81
ik heb er zeker een mooie tijd gehad in de bossen met het voetbalveld.
ook de speeltuin met de grote wipwap staat nog duidelijk in mn geheugen.
ook hadden we een een soort speelkelder beneden.
elke dag met het busje naar school toe.
voor we een boterham met zoet mochten moesten we eerst beleg eten.

Hallo Ger
Dan is er veel veranderd, wij moesten lopend naar school,en wij hadden een kolenkelder verwarmingskelder en was kelder

Hoi yvonne
Welk jaar was dat dan?

Dag Ger,toen ik er zat moesten we allemaal lopend naar school.Een heel drukke weg oversteken.Het was in 1952,1953.Jij hebt daar dus een luxe leven gehad!
groetjes Jo.

Net zoals Ger heb ik goede herinneringen aan de tijd dat ik in Raboni woonde
Ik heb hier al eerder over geschreven .Ik zat tussen 1977 en 1979 .
Dus net voor de tijd van Ger. Er was altijd wat te doen. zwemmen. handenarbeid,
Muziek maken. de leiding was ook goed. Dus ik denk met warme gevoelens terug aan die tijd. Ik zat er niet voor mijn lol maar had het prima naar mijn zin.

dag Rita,ik heb er alles bij elkaar 6 jaren doorgebracht.Zoals je heb kunnen lezen heb ik vanaf het begin Maria Rabboni meegemaakt.Ik was 1 van de eerste bewoners.Dat tijdperk kun je niet met jouw tijd vergelijken.2 jaren daar verblijven,of 6 jaar ,is wel een groot verschil.Ik was ook al vanaf september 1948 bij die nonnen.Verhuizing van Breda naar Teteringen.

Hallo Jo
Dan moet jij in campina gezeten hebben als eerste bewoner

Campina was het eerste gebouw waar kinderen werden opgenomen ,later waren de groepen pas klaar die bij ons aale bekend zijn zoals Nettuno Montreal Lima enz

Dag Yvonne.Ik heb in de Villa gezeten.Er zaten 2 groepen in.Later in huize Cadillac..In het bos aan de rechterkant.Daarna zijn ze begonnen met bouwen.1 huis aan de linkerkant.Heb ik allemaal meegemaakt,

klopt cadillac was er ook in het begin en ja jij was een van de eerste bewoners Er is wel veel veranderd na die tijd

gelukkig wel.

ongregatie van de zusters houdt zich bezig met de opvang, verzorging en opvoeding van minderjarigen. In 1953 verhuisden de Zusters van Bethanië naar landgoed Laanzicht in Teteringen met het voogdijinternaat dat na de oorlog tijdelijk in het oude weeshuis te Breda was ondergebracht. Aangezien vanaf 1950 de kinderen werden opgevangen in groepen met een verticale leeftijdsopbouw, lag het voor de hand bij het bouwen van een nieuw tehuis te kiezen voor paviljoens waar groepen kinderen konden wonen in een gezinsvervangende situatie. In 1955 ontwierp Frans Mol een totaalplan waarbij acht paviljoens verspreid in het bos zouden worden gebouwd. Deze paviljoens zijn inderdaad gebouwd. Elk huis had een patroonheilige en kreeg de naam van de geboorteplaats van deze heilige. In 1956 zijn de eerste twee paviljoens (patiomodel) klaar: Montreal en Nettuno. In 1959 de overige zes paviljoens (ander model): Fiesole, Riese, Lima, Nevers, Becchi, Val de Piëtro. Ook is er in 1957 een multifunctionele aula gebouwd en een bedrijfsgebouw. Vanaf het begin werd de oude boerderij op het terrein ingericht voor bewoning door de kinderen, en Cadillac genoemd. In 1960 wordt dit huis gebruikt voor directie, administratie en winkeltje. Later weer als woning in gebruik. Voor zover bekend zijn alle gebouwen en verbouwingen onder architectuur van Frans Mol gerealiseerd. In 2002 wordt het jeugddorp overgenomen door de stichting Zuidwester. De meeste gebouwen worden gesloopt en nieuwe gezinswoningen gebouwd. In 2006 was de nieuwbouw klaar. Twee oude paviljoens zijn opgeknapt en bewaard gebleven. In 2008 staan de vervallen aula en een administratief gebouwtje er nog.

Hallo Jo vergis me met campina was inderdaad cadillac

Hallo Jo vergis me met campina was inderdaad cadillac

Ik (Natalie) heb er samen met nog 3 zussen en een broer gezeten... Ik vanaf baby tot ongeveer 9 jaar... In neverse samen met me zusje ilona en me andere zus Wilma en broer Corne in lima.. Ik weet niet veel meer maar in neverse waren Charles en Maria en die zijn toen ook getrouwd samen.. Me zusje ilona en ik waren daarbij toen

Ik woonde van 1997 tot 2000 daar.
Bechhi en later Val de P.
Pittige, maar ook geweldige tijd.
Veel geleerd, voelde me veilig.
Fijne vakanties, eerste ( gay) liefdes . Zwemmen in de zomer bij de warande. De zandvlakte erachter.
Handenarbeid van Ton van de Biggelaar , heb tot op dag van vandaag de prachtige metalen kandelaar die ik daar maakte.
Veel te danken ook aan Peter van de Sanden, Charlotte en Els Heestermans. Kamertraining in Breda later.
Bijzondere herinneringen

Hallo Eduardo, leuk om ook een reactie te lezen van iemand die hier in het meer recente verleden heeft gewoond. Heken je veel van wat de andere bezoekers hier hebben gedeeld?

Héé zus , ik denk dat we een match hebben met deze Peter [hallo
wie heb daar gezeten tussen 1966 en 1976 ik heb ook in maria rabboni gewoon in die tijd

groetjes
peter moederscheim ]

Hoi Eduardo,

Ton vd Biggelaar is mijn vader.
Helaas in 2007 overleden. Gaf inderdaad handenarbeid in de Tortel. Wij zijn ook vaak mee op kamp geweest in Mook.

Gr, Rob

Hallo Rob
Ik heb onder leiding van je vader een klein kastje gemaakt voor op mijn kamertje ook heb ik markamee gedaan bij hem.ik kijk met veel.plezier terug aan de handerarbeid.Ik heb van 1977 tot 1979 in Rabonni gewoond

Hoi Thijs
Ik herken minder omdat ik, zoals je al opmerkte, van meer recent ben.
De namen nog wel hier en daar van de groepen. Of medewerkers.
Maar wie weet, reageert er een groepsgenoot.

Dag Rob.
Zonde om te horen van je vader.
Ik heb enorm leuke en goede herinneringen aan hem.
Veel geduld met ons altijd. We waren egt lastig.
Kamp kan ik me ook nog herinneren, was dat niet in een manege ofzo¿

Dag Rita,
Leuk om te horen. Begreep altijd dat het een leuke bezigheid was bij hem. Even weg uit de dagelijkse sleur en wat leuks doen. Bij hem mocht altijd net iets meer dan in de groepen. :-)

Eduardo,
Goed te horen dat je leuke herinneringen hebt aan mijn vader. De kampen waren altijd in Mook en later ook in Bosch en Duin en weer later in Meerssen bij een boer. Misschien is het dat wat je herinnert.

Gr, Rob

Geachte mensen ik vindt het alleen wel jammer dat men met het uitbrengen van het boek Jeugddorp Maria Rabonni 1953 - 2003 geen toestemming heeft gevraagd aan de personen van wie er foto"s zijn geplaatst in het boek hier zijn 2 foto"s geplaatst van mij op pagina 32 en 38 zonder mijn toestemming en als aller jongste ooit geplaatst op Maria Rabboni vind ik het toch jammer dat de privacy niet is gewaarborgd .

Hallo Renee

Van mijn zus en broer staan er ook foto's in ,zij vinden het geen probleem en er is ook geen toestemming voor gevraagd.
Zijn denk ik foto's uit de oude schoenendoos

Hallo allemaal , met interesse heb ik al deze berichten gelezen. Zelf heb ik van 1959 tot 1962 in Maria Raboni gewoond in groep Fiesole.
Ik herinner mij verschillende dingen b.v. dat we op zaterdagavond een traktatie kregen 2 Maria koekjes op elkaar geplakt met chocolade boter. En dagelijks naar school lopen in het dorp tussen de middag ook.
Ik zat op de handbalclub IVO we trainde op de militaire kazerne in
Breda. We kregen ook zakgeld en dan mochten we in het winkeltje snoep kopen.
Ik kwam ook nog in het ziekenhuis terecht voor een operatie aan mijn voeten.Kreeg allerlei vragen waarom ik geen bezoek kreeg ik durfde niet te zeggen dat ik in een kindertehuis woonde .
Ook Moeder Dolorosa herinner ik mij met haar herders hond daar was ik heel bang van , moeder Dolorasa vond ik niet leuk ik kon niks goed doen bij haar. We mochten soms een tv programma kijken ergens in een zaaltje dan mochten de oudere van alle groepen naar een zaaltje stoelen op een rij achter elkaar ik zat een keer op de eerste rij en ze keek naar mijn handen en vond mijn nagels te lang, wat ze absoluut niet waren ze nam mij als voorbeeld en zei tegen een volle zaal hoe ordinaire ik was met van die lange nagels ik moest de hele avond met mijn handen in de lucht blijven zitten zodat iedereen kon zien hoe ordinair ik was. Ik heb heel mijn leven nog geen lange nagels gehad want iedere keer als ze maar iets van lang worden moeten ze eraf.
We mochten ook wel eens ergens naar toe dat werd gespongerd door de militaire. Een x naar het circus geweest.
Voor de rest heb ik er wel een paar leuke jaren gehad .Voor ik naar Teteringen ging was ik een half jaar in Mook. Dat was minder leuk moest daar veel werken op het land en in de grote klooster keuken was net 12 jaar toen, ben ook een keer opgesloten in de isoleer cel verschrikkelijk was dat ik ben nog steeds bang in afgesloten ruimtes en ben inmiddels 73 jaar.

https://www.wierookwijwaterenworstenbrood.nl/ontdekken/verhalen/klooste…

Hallo Betsie
Ja herkenbaar war je schrijft heb je je eigen al aangemeld bij het schadefonds ivm met je trauma's? Je hebt recht op een schadevergoeding van 5000euro

Waar kan ik dat doen yvonne

kijk even schadefonds jeugdzorg daar staat alles beschreven

Bestsie het is een erkenning van fouten in jeugdzorg

Hallo Betsie, nog bedankt voor jouw verhaal. En ook voor de prachtige foto's. Deze zijn aan de pagina toegevoegd. Ik zou ze ook willen voorleggen voor opname in onze BHIC fotocollectie. Als je dit om wat voor reden dan ook liever niet wilt, geen enkel probleem dan horen wij het graag. Hartelijke groet,

Ik ben blij dat het is gelukt om de foto’s door te sturen en dat ze geplaatst zijn .
Je mag ze gebruiken hoor

Foto nr 13 hoort niet bij mijn foto’s van 1959- 1962

Ik heb ook nog wat foto's.
Van.een meisjes lamp in Mook en een vakantie in Zeist ook een groeps foto.
Ik weet alleen niet of diegene die er op staan ook willen dat ik ze doorgeef.Het gaat om.de periode 1977/1979
Met vriendelijke groet Rita

@Betsie: dank voor het doorgeven het is aangepast : )

@Rita: tja dat is inderdaad een lastige... Maar wat leuk dat je zo'n foto nog hebt! Je zou ons de foto's alvast kunnen sturen naar info@bhic.nl o.v.v. Maria Rabboni Teteringen. Dan kijken we even welke we wel en niet plaatsen. Als er mensen bezwaar hebben dan kunnen we altijd weer foto's offline halen. Namen hoeven er ook niet bij.

Ik heb in 1976 en 1977 in gebouw Lima gewoond.
Ik herinner me een zeer aardige 'leider', zijn naam is Charles Coulet. Ik ben zeer benieuwd hoe het met hem gaat. Kan iemand mij hierbij helpen?

Hallo Peter
Ik heb jaren geleden een bezoek gebracht bij hem.
Hij woonde toen in Teteringen is getrouwd met volgens mij Maria die werkte in de groep naast Lima. maar daarna ben ik ook het contact verloren.
Ik heb ook heel goed herinneringen aan hem.
groetjes Rita

Jeetje Echte leuk om deze verhalen te lezen. ik ben de eerste vier jaar van mijn leven opgevoed door de nonnen zelf in het nonnenhuis. daarna ging ik het dorp in. als je langs het zwembad naar het dorp liep. zat ik in de rechts woning naast de speeltuin. ik kan er een boek over schrijven. heb er ongeveer 12/13 jaar gewoond
Ik was het lievelingetje van juf mini, zij zat in de laagbouw bij zuster Rosa (was hoofd van het dorp) en zuster godelieve. ik heb een prachtige jeugd gehad, heel veel broertje en zussen natuurlijk :) .
1964 tot 1975 meneer Rinus en Rob dat waren de mannen die ons altijd op sleeptouw namen als we iets leuks gingen doen. ook reden s`morgens achter ons aan op de fiets zodat we op tijd op school kwamen ( Don Helder Camara school) heb in een aantal groepen gezeten groep Never bij zuster Rebecca, juf Jolanda. ik kan uren hierover praten. ben ook nog op een reünie geweest. kan er wel uren over babbelen.

Bedankt Jos voor je bijdrage. Wees welkom om nog meer te vertellen, daar is deze pagina voor. Maar bij het begin beginnen? Wat herinner je je nog van die eerste jaren bij de nonnen? Was dat dan in 1964 of...?

Even een kort berichtje.Ik ben toch wel blij dat ik op 20.11.2018 als eerste ben begonnen met te berichten over Maria Rabboni.Er schijnt toch veel behoefte aan te zijn. groetjes Jo Keepers.

Hallo ik heb daar ook gewoond in het jeugdfoto,van 1994-1998
Wie nog meer .
Gr Sebastiaan maaskant

Hoi Thijs,
Ik ben in 1962 aangekomen in Maria Raboni,
ik zal binnenkort een volledig stuk hier op de site zetten
Het jongentje op de foto`s sportdag met E2 op zijn shirt dat ben ik.
Gr Jos

Waar kan ik het boek bestellen over Maria Raboni

Dit boek is niet meer in de handel, Betsie. Je kunt het ook aanvragen bij je eigen bibliotheek.

Charlotte Nijrolder & Karin Fleur. Jeugddorp Maria Rabboni, 1953-2003.
ISBN 9090169776

Mvg.

Hoi Jos, benieuwd naar je verhaal! Heel mooi dat je zo'n bijdrage wilt leveren. Ik heb je helaas nog niet gespot op de foto's hierboven. Ik heb zitten zoeken op "E2' maar volgens mij kijk ik er volledig overheen. Help me eens? : )

En als je zelf nog foto's hebt, ze zijn welkom. Kun je mailen naar info@bhic.nl o.v.v. Maria Rabboni en t.a.v. van mij. Dan voeg ik ze hier toe, bovenin bij de andere foto's of straks aan jouw bijdrage. Hartelijke groet,

hoi ik heb er gewoond van 1970 tot 1975 in fiesole . leuke tijd gehad . 3 zusters waar ik kontakt mee had zijn nog bij mij op kraamvisite geweest in 2001.helaas alle drie overleden . ik heb nog wel kontakt met marianne ,werkte in fiesole maar ook in lima en montreal .groet john

Dank voor het reageren John, wat mooi dat dit contact met de zusters altijd is gebleven!

Heb er ook gewoond in de jaren zeventig.
Weet niet precies meer wanneer maar ik was een jaar of 6. Dus rond 1972/73.
Ik zat samen met m’n jongste zusje Petra in een groep. En m’n andere zusje Karin in een andere groep. Geen idee waarom dat was. Hebben er zeker ruim een jaar gewoond. We zijn daar wel weer wat opgebloeid. Alleen daarna weer terug naar ouders gegaan.Waar helaas de ellende weer van voor af aan begon.
Snap na al die jaren die beslissing nog niet. Heb niet heel veel herinneringen van daar, alleen dat ik onafscheidelijk was van ene Harold Smit. Die zat ook bij ons in de groep. Volgens mij met z’n zusje Lucille.
Kan me nog goed voor de geest halen dat Harold en ik samen een dansje deden op het liedje “Kung fu fighting”.
Als ik daar aan denk moet ik automatisch glimlachen ☺️. Wat ik niet leuk vond was de manier waarop m’n zusje werd gedwongen om te eten.
Blijkbaar lustte ze iets niet en ik zie nog zo voor me hoe de leiding haar neus dichtkneep. En ja, uiteraard doe je dan je mond wel open. En werd het erin geduwd.
Evengoed viel het daar wel mee, was beter als thuis in ieder geval. Kreeg wel eens bezoek van mijn gezinsvoogd maar verder eigenlijk niemand.In die tijd had ik nog de achternaam Martin. Die is jaren later veranderd naar meisjesnaam van moeder. Dus toen was het Lisette Martin.

Bedankt Lisette voor het reageren. Als ik het zo lees, dan is dit toch een periode waar je met gemengde gevoelens aan terugdenkt. Misschien dat bij het lezen van de andere reacties hier nog meer herinneringen naar boven komen. Graag tot ziens op de site en als je nog eens wat meer wilt vertellen, wees welkom.

Wie kan hier helpen?




Theo Jongedijk benaderde ons in het kader van zijn onderzoek naar de naam en herkomst van het op 25 december 1990 in het Teteringse Cadettenkamp vermoord gevonden meisje van Teteringen. Ze moet toen ongeveer 16 jaar oud zijn geweest.




In zijn onderzoek is Theo gestuit op een ander meisje uit Teteringen, voormalig bewoonster van Maria Rabboni, dat op 13 september 1996 vermoord is in Papendrecht. Het gaat om Gina Vreedzaam, geboren in Suriname op 2 april 1974. Zij werd 22 jaar en was in 1990 dus (ongeveer) net zo oud als het meisje van Teteringen. Gina was prostituée en werd gewurgd. Haar doodsoorzaak, hoewel ook gewelddadig was dus anders dan die van het meisje van Teteringen, dat weken, mogelijk maanden vastgebonden heeft gezeten in een kleine omgeving, werd gefolterd en stierf van ontbering doordat haar ook voedsel werd onthouden.




Theo onderzoekt of er tussen deze twee meisje mogelijk een verband is. Hebben zij elkaar gekend? Werden zij door dezelfde persoon/personen het verkeerde circuit ingelokt om uitgebuit te worden?




Hoewel een verband op basis van een drietal overeenkomsten (Teteringen, zelfde leeftijd en donkere huidskleur ) gering is, wil hij trachten vast te stellen of hier sprake is van toeval. Blijkt dat niet zo te zijn dan hebben we een eerste stap op weg naar de identiteit van het meisje van Teteringen, inmiddels ruim 31 jaar naamloos gegraven, nog altijd niet gemist door iemand waar dan ook ter wereld. Of wel, maar we weten het (nog) niet, of de angst voert nog altijd de boventoon.




Oud-bewoonsters en oud-personeel van Maria Rabboni hebben Gina Vreedzaam gekend, weten wellicht nog waar we familie van haar kunnen bereiken. Met wie ze in 1990 omging, zowel meisjes als jongens? In zijn onderzoek is Theo vaak gestuit op 'zuster Patricia' die in MR zo heette, maar bij de burgerlijke stand anders staat ingeschreven en nu in een klooster in Limburg woont,. Hoe kan hij in contact met deze zuster komen, om essentiële vragen stellen?




Theo geeft aan dat de tijd dringt. Hij is zeventiger. En de dader, als deze nog leeft, zal niet veel jonger zijn. Over tien jaar kan het dossier echt worden gesloten, want dan is deze generatie er niet meer, of zijn de geheugens ontoereikend.




Alle hulp zou zeer welkom zijn,




Hartelijke groet, ook namens Theo Jongedijk,




www.hetmeisjevanteteringen.nl
(klik op de bladmuziek om lied en 4 minuten reconstructiefilm te zien)




Aanvulling Theo Jongedijk via de mail: "Essentieel is erachter te komen of Gina Vreedzaam rond 1989/1990 een vriendin gehad heeft die onverwacht uit haar leven is verdwenen en die mogelijk nu dus al 31 jaar als anonieme dode op het kerkhof van Teteringen ligt. Gina en het meisje van Teteringen waren beiden donker (hoe donker het meisje van T was, is moeilijk aan te geven, ze was mogelijk al dagen dood toen ze op 25 dec 1990 werd gevonden), ze waren in 1990 allebei ongeveer even oud en vielen door hun kwetsbaarheid in verkeerde handen, plus dat ze allebei een relatie hebben met Teteringen. Is dit allemaal toeval? Zou kunnen, maar toch de moeite waard dit te onderzoeken."









Gina Vreedzaam op een klassenfoto uit 1986-1987

Heel mooi dat de heer Th. Jongedijk onderzoek naar dit mysterie doet!
Maar is er ook al geïnformeerd bij de orde van de -Dominicanessen van Bethanië- naar deze zuster Patricia of ze nog leeft, en waar zij precies woont?

Dank voor de tip. Er is al een bericht onderweg.

Graag gedaan. Heel veel succes gewenst, sowieso na al die jaren van grote betrokkenheid met deze trieste geschiedenis!
Mvg.

Wie kent er Patrick van helvoirt

Ben hier 2x geweest, 1e keer van 5 maanden tot mijn 9e jaar (Lima) en daarna van mijn 12e jaar tot mij 16e jaar (Val de Piëtro). Ik wilde toen ik in Overschie - Huis ter Schie woonde zélf terug naar Rabboni. Ik heb het er altijd naar mijn zin gehad en heb nog steeds contact met Zr. Godelieve, nu Tante Leny. Zij woont al een hele tijd in Oosterhout. Zij trok veel op met Zr. Rosa, toen de directrice van Maria Rabboni en zij leeft niet meer. Wereldwijze vrouw Rosa! Heb ook nog foto's. Kan ik die ergens naar toe sturen via de mail oid?

Hallo Lenneke, dank voor deze leuke reactie. De foto's kun je sturen naar info@bhic.nl o.v.v. klooster Maria Rabboni. Ik zorg dan dat ze hier aan je reactie worden toegevoegd.

Hoi ik zoek de Leidsers van de groep val de petro van toen ze heten toen ans Jansen en Ria bitter weet iemand waar ze wonen

Hallo Sander en Lenneke,
Werd toevallig door iemand geattendeerd op deze site.
Na alle berichtjes gelezen te hebben kwam ik tenslotte bij jullie uit. Jullie moeten elkaar kennen van Val de Pietro.
Als jullie willen kunnen we e-mailadressen uitwisselen via de contactpersoon van BHIC.

Hallo Rianne, ik zal Sander en Lenneke per mail hierop attenderen. Aan hen dan, uiteraard, of ze contact willen opnemen. Maar dit kunnen we dus achter de schermen regelen indien gewenst. Dank voor het reageren ook.

Hoi Rianne, jou ken ik nog wel :-) Hebben nog lang contact met elkaar gehouden! Van mij mag bhic mijn e-mail adres wel doorgeven. Ik heb zojuist per mail wat foto's verzonden. En Sander heb jij nog contact met jouw broertje Gerben? Staat ook nog ergens op de foto's en jij zelf ook met de groepsfoto. Rianne en Ans Emmen ook.

1

2

3

4

5

6

7

8

9

De foto's zijn toegevoegd Lenneke. Veel dank nog voor het sturen!

hoi, ik heb hier gewoond van 1976 tot 1979 denk ik. ....wat een tijd. Wel heel gezellig gehad. Ik zat bij valdipetrdo of zo iets hahha. Ik kan me nog veel namen herinneren van kinderen. het was een aparte tijd . Ik ben 20 jaar later nog een keer terug gaan kijken maar toen was het meer voor jeugd toen. Ik was nog maar 6 jaar ofzo toen die tijd.

Ik heb rond dezelfde tijd in Lima gezeten.
Ik vond het ook een fijne tijd

Hallo allemaal
Mijn Tante Tiny Vorstenbosch heeft jaren gewerkt bij Maria Rabboni
Helaas is ze overleden en nu hebben we het huis leeggehaald en heb ik 2 dikke boeken met foto's en tekstjes met namen van kinderen ,geboortekaarten en huwelijkskaarten.
Wij kunnen hier niets mee maar dacht misschien wat voor jullie?
Waar kan ik deze bezorgen zodat ze bij jullie terecht komen.
Nicht van Tiny Vorstenbosch

Dag Rian, dank voor je reactie en het mooie aanbod om ons deze boeken te overhandigen. Op zich zouden we daar als BHIC maar wat graag op in gaan, echter omdat het hier om Teteringen gaat, kun je (in ieder geval voor de fysieke boeken/foto's) terecht bij het Stadsarchief Breda: https://stadsarchief.breda.nl/contact Digitale exemplaren van de foto's kun je ons sturen naar info@bhic.nl , o.v.v. klooster Maria Rabboni in Teteringen, dan kunnen we er hier enkele toevoegen. Ook kunnen we ze een, digitaal, een plek geven in onze fotocollectie. Want ze passen natuurlijk wel prachtig bij onze aandacht voor de internaten van toen.

Hoi allemaal, mijn moeder heeft 21 jaar in de waskeuken gewerkt. Heeft iemand daar toevallig foto's van en/of de tortel?

Dag Kathy, dank voor je mail en vraag. Je zou eens kunnen informeren bij https://www.erfgoedjuzt.nl/index.html Stichting Erfgoed Juzt , daar is ook veel informatie te vinden over dit jeugddorp.

hallo rian van loon,zou je mij kunnen bellen ivm de foto's van maria rabboni .ik heb namelijk in fiesole gezeten .tiny (rosari) was 1 van de zusters .ben ook bij haar op visite ooit geweest in belgie en ook op haar begrafenis . groetjes john bothof 06-52716901

Waargebeurde kerstsong: vermoord gevonden op Eerste Kerstdag:

wie is zij?

Nog zes weken om er een hit van te maken en haar naam te vinden.

https://youtu.be/pKQb8NFFah8?si=3TfIgw0fIu3G-Ymc

Heerlijk al die herkenbare verhalen. Ook ik heb daar gewoond. Eerst op Lima bij zuster martini ( de liefste en geloofigste van alle nonne) en daarna naar Riese. Ik kwam in 1970 daar op 9 jarige leeftijd samen met mijn broertje Dikkie en zus metha. Ik heb daar een heerlijke tijd gehad. De ene non is de ander niet. Maar in mijn tijd waren het de meest liefdevolle mensen die er waren. Maar zuster Rosa en zuster Martini draag ik nog steeds in mijn hart. Wat heb ik daar een sterke basis in mijn leven meegekregen.

wat leuk al deze herinneringen en foto's. samen met mijn 2 broers en 1 zus zaten wij er van 1965 tot 1969/1970 in Nettuno en al snel werden wij verdeeld onder Lima en Frisose. wij zaten eerst op school naast de kerk en het kerkhof op de Helder Camaraschool en daarna in de nieuwbouw die inmiddels ook al weg is .Wat ik me heel goed kan herinneren is dat het een heel eind lopen was , zeker tussen de middag , We hadden ook warm eten tussen de middag en als je het niet lusten dan kreeg je het die avond weer, En ja vreselijk die witte, gele en rode pillen. Ik weet het nog heel goed dat er een beatkelder was en het overlijden van Paula en haar uitvaart. Er was ook een knutselruimte onderin de kapel waar je via het altaar naar beneden kon. de missen waar gezongen werd en dat daarna de muzikanten bij een van de paviljoens gingen eten . Wat mij ook is bijgebleven is het ongeluk van een jongen onderweg naar school bij het oversteken van de oosterhoudseweg , Volgens mij was zijn naam Roy en daarbij brak hij zijn been .Ik heb ook mensen herkend op de vele foto's waaronder mijn jongste broer. Ik weet ook nog heel goed dat er een afgedankte trein naast het hoofdgebouw stond en dat meneer Anton net buiten het terrein woonde bij uitgang 2 om zo te voorkomen dat er kinderen weg liepen want dat gebeurde ook regelmatig. Er was inderdaad een heel klein winkeltje, speeltuin, zwembad en een wandelclub IVO ,witte plooirok en blauw rokje waar we veel tochtjes mee hebben gelopen door heel het land en wekelijks moesten oefenen. Maar ik weet ook nog alle beukennootjes , het stelen van hosties het doorsluizen van kleding naar iemand die kleiner was dan jij en de vele gesprekjes met de psycholoog net naast het winkeltje . Het staren naar de eekhoorns tijdens de missen , het maken van muziek tijdens de missen en de straffen slapen in de verwarmingskelder . Ik loop nog wel een door het park en haal daar allerlei herinneringen op, goede en slechten, kleine en grote die gaan over het brengen van de leesmap naar een andere groep of het kado wat je kreeg met sinterklaas waar je niets aan had of het voederen van de herten wat vooral vanuit Nettuno werd gedaan . Wat mij vooral is bijgebleven is uit die tijd is dat als de vakantieperiode was aangebroken en je voor de zoveelste keer weer naar vakantieouders moest omdat er thuis geen veilige situatie was er tijdens die ritten geen woord gesproken werd omdat niemand dat wilde . Ik heb de verhalen hierboven met plezier gelezen en gezien dat er heel veel verschillende belevingen zijn. Ook fijn te lezen dat er veel goede herinneringen zijn want die heb ik ook.

Goededag!
Mijn naam is Richard en zat op Montreal omstreeks 1994-1996 mijn broertje Albert zat op fisole.
Ton was een geweldige vent en op kamp in limburg echt heel leuk! Hier wat namen...Mark, Roxanne, Appolonius, Patricia...Gaby zei zat op lima dacht ik...ben heel benieuwd hoe het haar vergaan is..mn vriendinneke namelijk ;) naja leuk om dit allemaal te lezen Groet rieske

Nog bedankt Franky, Elly en Richard voor jullie bijdragen! Het blijft echt heel bijzonder om te zien hoeveel herinneringen dit klooster Maria Rabboni nog oproept getuige de vele reacties. Ook voor iedereen die er niet heeft gewoond allemaal interessant om te lezen, hoe het er in zo'n instelling vroeger aan toeging. En dat is hier en daar ook echt nog best recente geschiedenis. Mooi ook om te zien dat de kinderen van toen elkaar zo weer terugvinden hier. Allemaal graag tot ziens hier op de site. En foto's die je hier wilt delen, kunnen naar info@bhic.nl o.v.v. klooster Maria Rabboni, dan voegen we ze hier aan je reactie toe als je wilt. hartelijke groet,

Hallo, ik heb met veel belangstelling de berichtjes gelezen. Ik ben daar in 1963 geboren, en er tot mijn derde jaar gebleven. Kan iemand zich mij nog herinneren en vertellen hoe er met babies werd omgegaan? Ik heb ook nog enkele foto's, met oudere kinderen er op. Iemand belangstelling?
Ik hoor het graag!

Dag Corina, over de foto's, die zou je kunnen sturen naar info@bhic.nl o.v.v. klooster Maria Rabboni in Teteringen. In verband met de privacy zal dan een beoordeling moeten volgen welke we wel en niet kunnen plaatsen. Er zijn hier eerder groepsfoto's geplaatst en ik weet niet of het daarom gaat? Die zouden we dan hier aan je reactie toe kunnen voegen. Daar zal ook zeker interesse in zijn bij andere oud-bewoners om die terug te zien. Benieuwd! Hartelijke groet,

Goedendag,
Mijn moeder Lenie van Hassel verhuisde in 1953 van kindertehuis st Anna in Breda naar Maria Rabboni. Een moeilijke tijd voor haar. Er waren 2 zusters die wel lief voor haar waren. Gulielma werd mijn 2e doopnaam, vernoemd naar zr Heleen.
Het verblijf in het kindertehuis heeft haar te korte leven getekend.
groet, Yvonne

Beste Yvonne,
Fijn om horen dat Zr. Guilielma (later Zr Heleen genoemd voor het gemak, haar doopnaam) een van de lieve zusters was.Zij was een tante van mij. Ze is 4 jaar geleden op 102 jarige leeftijd overleden. Laat maar weten als je meer informatie over haar wil of foto's
Groet, Louis

Beste Louis,


Fijn wat te horen, dit is zo al meer dan verwacht hoor! Mijn moeder zag jouw tante, zr Heleen en ook ene zuster Leonie als haar surrogaat moeders nadat ze op 4 jarige leeftijd uit huis was geplaatst (oa samen met haar zus Corry) Ondanks dat het geen makkelijk leven was, ze heeft me nare verhalen verteld, keek ze ook wel met goede gevoelens terug op die tijd. Mijn moeder Lenie is op 56-jarige leeftijd onverwacht overleden. Ik schreef een brief aan zr Heleen om haar te informeren, en kreeg een lieve brief terug, die ik nog steeds bewaard heb. Ik ben nu zelf 56, en besef nu meer dan toen hoe eea impact op mijn moeders leven heeft gehad en daarmee ook de opvoeding van haar vier kinderen. Fijn om het hier even te kunnen delen. Groetjes Yvonne

1. Brief zr Heleen

2. Maria Rabboni

3. Maria Rabboni

4. Maria Rabboni

Dag Yvonne,hierbij wil ik even reageren .Ik heb ook de verhuis van St.Anna te Breda naar Teteringen meegemaakt.Je tante Cor kan ik me goed herinneren.Je moeder Lenie zegt mij ook wat.Jammer dat ze zo vroeg overleden is.Ik was op 17 september 1948 in St.Anna gekomen.Zover ik weet is je tante Cor daar voor haar Mulo diploma geslaagd.Dit is dus een korte reactie.Ik woon in Roosendaal.Groetjes Jo

Goeden avond, ik wil hierbij laten weten dat Zr. Godelive 9 juli jl. is overgegaan. As. woensdag kerkdienst en crematie beiden in Oosterhout. Lenneke

Goeden avond, ik wil hierbij laten weten dat Zr. Godelive 9 juli jl. is overgegaan. As. woensdag kerkdienst en crematie beiden in Oosterhout. Lenneke

Veel dank Lenneke voor het delen hiervan.

Hallo mijn naam is Norman Smith, ben op zoek naar mijn eerste jeugd liefde. Annie Smit of Smid ?Leerde haar kennen in 1981 in een Soos disco in Teteringen, ze had blond haar. En had een Surinaamse hindoestaanse vriendin dacht ik. Ben benieuwd hoe ze eruit ziet en hoe het met haar gaat. Met vriendelijke groeten Norman