

De meisjes van MMS St. Ursula vielen in twee groepen uiteen. Om te beginnen had je de ‘internen’. Die zaten op het internaat en kregen naast onderwijs ook kost en inwoning. Als het even kon, keerden zij in de vakanties terug naar hun ouderlijk huis, maar zij brachten hun jaren vooral door bij de zusters Ursulinen, de ‘mères’ die hen een gedegen christelijke opvoeding gaven. De ‘externen’ waren leerlingen die bij hun ouders bleven wonen.
Het leven op het internaat stond in het teken van een strikte discipline, routine en hiërarchie. De zusters stonden in hoog aanzien en alle meisjes gingen na hun pauze op het speelveld weer ordelijk in de rij staan zodra de schoolbel ging. En klas voor klas weer terug naar het lokaal. De schooldag werd begonnen en afgesloten met een gebed.

Je moest natuurlijk goed opletten tijdens de les en je huiswerk netjes doen, zoals op elke school. Maar op een katholiek internaat kregen kuisheid, soberheid en gehoorzaamheid ook voortdurend aandacht – eigenlijk alle dingen die de zusters ook bij zichzelf in de gaten moesten houden.
De leerlingen van toen kijken heel verschillend terug op hun verblijf bij de zusters. Achteraf waarderen sommigen bijvoorbeeld de ordelijkheid van het kostschoolleven; je voelde een zekere rust en veiligheid omdat je altijd wist waar je aan toe was. Een ander herinnert zich juist de strenge straffen als ze kattekwaad uithaalde. Of denkt terug aan het terrein waar ze door haar ouders werd afgezet, begrensd door de rij lindenbomen, met de nabije pastorie van de H. Hartkerk, de vele verdiepingen en de torens van het imposante gebouw...

Reageer hieronder, deel je herinneringen en vul deze pagina aan! Foto's zijn ook welkom. Mail ze naar internaten@bhic.nl en dan voegen wij ze hier toe.
Reactie toevoegen