Lourdeskerk en pastorie. Collectie Regionaal Archief Tilburg, nr. 000718.

De huidige Koningshaven was nog een schaars bebouwde buitenwijk van Tilburg, die destijds ‘Koningshoeven’ werd genoemd. Bij de officiële opening van het Wilhelminakanaal in 1923 lagen er links en rechts daarvan nog weilanden, akkerlanden en een enkele boerderij. Tot 1920 waren de bewoners parochianen van de Heuvelse kerk, maar door de toenemende bevolking in Tilburg was er behoefte aan uitbreiding van het aantal kerken. Vanaf 29 november 1920 scheidde een nieuwe parochie zich af tot die van O.L. Vrouw van Lourdes. Daartoe behoorde ‘alles wat gezien vanaf de Moederkerk (Heuvel) aan ‘geene’ zijde van het Wilhelminakanaal en ‘geene’ zijde van de haven van Tilburg lag.’

Bouwpastoor

Omdat de katholieke parochies zich manifesteerden met moederkerk, pastorieën, scholen en patronaten, werden de pastoors vaak ‘bouwpastoor’ genoemd. Ook de Lourdesparochie kreeg er een in de persoon van Albertus Aelen en samen met het kerkbestuur ging hij voortvarend te werk. Het leegstaande gebouw van de N.V. Tilburgsche Verzinkerij van de firma Van der Schoot werd aangekocht en er kwam extra geld beschikbaar voor de ombouw van den zinkfabriek naar een kerk, én voor de nieuwbouw van een pastorie. De evenzo nieuwe parochianen ondersteunden de bouw niet alleen met financiële middelen, maar hielpen zelfs met het vervoer van grote hoeveelheden zand.

Snuivende paarden en een zware kar

Aan de buitenkant van de voormalige zinkfabriek bracht architect Jos. Donders nauwelijks wijzigingen aan. Wel bekroonde hij de ingang van de kerk met een hardstenen kruis op de puntgevel. Het gebouw kreeg glas-in-loodramen met afbeeldingen van de H. Albertus, O.L. Vrouw van Lourdes, de H. Jozef en de H. Dinoysius. Op 8 december 1921 vond de eerste H. Mis in de ‘nieuwe’ Lourdeskerk plaats. Bijna een jaar later consacreerde Monseigneur A.F. Diepen de kerk, waarvoor heel de Hoeven uitliep om deze bijzondere gebeurtenis mee te maken. Het was een feestelijke stoet van jongens die wuifden met palmtakken en bruidjes die met bloemkroontjes waren getooid. Voorop liepen de kerkbestuurders in vol ornaat. De rij werd gesloten met snuivende paarden die een zware kar trokken met daarop een heuse Lourdesgrot. Want geheel in de traditie van de Franse bedevaartplaats in de Pyreneeën, mocht een grot met de H. Maria rechtsboven in een nis, en een knielende Bernadette links daarvan, niet ontbreken.

Lourdesgrot in de gelijknamige kerk. Foto: Regionaal Archief Tilburg, nr. 049463.

Een nieuwe Lourdeskerk

Hoewel er vanaf 1949 al sprake was van een nieuw te bouwen kerk, zou het nog meer dan vijftien jaar gaan duren. Via onder andere inzamelingsacties kwamen de benodigde gelden bijeen en in het vroege voorjaar van 1965 was de nieuwe Lourdeskerk een feit. Zowel Maria als de vier glas-in-loodramen verhuisden mee naar de nieuwe locatie. De oude kerk werd overbodig en bood onder andere huisvesting aan diverse supermarkten. De pastorie bleef staan, behield zelfs haar naam bij de ingebruikname van een Bed & Breakfast. Of de Lourdesgrot mee naar de nieuwe kerk verhuisde, is de vraag. In ieder geval niet meer op een kar met paarden.