Een hele klus om datgene dat wij in het dagelijkse leven onkruid noemen van de juiste naam te voorzien en ook nog te herkennen. Ergens op een maandag in de laatste maand van het schooljaar vond dit 'evenement' plaats. Het totale lesrooster stond op z’n kop en alle leerlingen verschenen in groepjes van 10 à 15 man voor Bernardus. Hier kregen ze een 15-tal plantjes of andere zaken voorgeschoteld waar je enkele minuten naar kon kijken en dan de naam kon opschrijven. Dat was dan het proefwerk dat ook nog erg bepalend was voor het eindcijfer op het laatste rapport. Elkaar informeren had geen zin want elke groep kreeg iets anders voorgeschoteld.
Determineerboek
In de aanloop naar dit festijn was het in de weekenden op het internaat een drukte van je welste, want de internen begonnen op zaterdagmiddag (na de lessen) met het verzamelen van plantjes, takken en dergelijke. Deze werden zorgvuldig uitgestald en voorzien van de juiste naam. Een onmisbaar object hierbij was het determineerboek waarin je alles zorgvuldig kon opzoeken. Dit gebeuren herhaalde zich op de volgende weekenden tot dat de maandag van het “plantenfeest” was geweest.
'Alwetende'
Omdat niet bij alles de juiste kon worden gevonden of er twijfels bleven bestaan werd dan (meestal op zondagmorgen) de hulp ingeroepen van, jawel, de “alwetende” zelf, broeder Bernardus. Normaal een norse grote stille man beter bekend onder de naam Den Bok.
Maar hij kwam graag zijn hulp aanbieden en ontpopte zich dan tot een zeer aangename en spraakzame man die ruim de tijd nam om uit te leggen hoe hij tot zijn besluit kwam. Hij genoot zichtbaar van het werk van de internen en op deze wijze konden wij ons goed voorbereiden op het laatste proefwerk. Onze externe medeleerlingen moesten dit ontberen of toch maar proberen om een paar weekenden naar de school te komen.
Op zondagavond was alles weer keurig opgeruimd zodat de leslokalen op maandag weer gebruiksklaar waren. In elk geval een gebeurtenis die mij die tijd helder is bijgebleven.
Reactie toevoegen