De eerste Trudokerk moet in de dertiende eeuw zijn gebouwd. Aan het einde van de vijftiende eeuw werd die vervangen door een nieuwe. Deze kwam in 1648 in protestantse handen en werd in 1798 weer teruggegeven. In die tijd was het huidige België bij Frankrijk gevoegd en op last van de overheid werden er heel wat kerken en kloosters gesloten. Kerkmeubilair werd te koop aangeboden en de Trudokerk wist de hand te leggen op drie altaren, beelden, schilderijen en biechtstoelen.
|
Daarmee was de oude kerk wel ingericht, maar er moest nog veel achterstallig onderhoud worden verricht. De hele negentiende eeuw bleef Zundert zich met de bouwvallige kerk behelpen en het duurde tot 1927 vooraleer de eerste steen voor de huidige kerk kon worden gelegd. Die kwam naast de oude kerk te staan.
De oude kerk werd gesloopt en het puin afgevoerd tussen 1928 en 1930. De toren van de oude middeleeuwse kerk bleef nog staan tot 1937. Men twijfelde over restauratie. Monumentenzorg was er ook niet enthousiast over en zo werd voor de goedkoopste oplossing gekozen: sloop.
|
 De nieuwe kerk (links) en de oude kerk, 1927 (bron: Collectie Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed 9.279) |
De kerk was natuurlijk middelpunt van de parochie, maar als gelovige had je te maken met mijnheer pastoor en zijn kapelaans. Kun je ze nog voor de geest halen? Denk aan pastoor Rops, hieronder op de foto, of aan zijn kapelaans Nooijens en Van der Maade. Zij waakten in de jaren vijftig en zestig voor het zieleheil van de parochianen. De Piusalmanak geeft een indruk van zijn 'werklast' toen. Daaruit blijkt dat Zundert rond 1955 zo'n 4000 katholieke inwoners had. Over Rops en de andere geestelijken van de Trudokerk zijn vast wel wat verhalen te vertellen. Je kunt ze hieronder met ons delen.
 |
Installatie van burgemeester A.F.C.L. Kievits in 1967. Plechtigheden in gemeenschapshuis De Schroef; pastoor Rops aan het woord (West-Brabants Archief, RAW014029445, foto: Hans Chabot, Breda, © Stadsarchief Breda) |
Reactie toevoegen