In de jaren daarna kerkten de katholieken van Heeze in een schuilkerk, totdat ze in 1833 weer een ‘echte’ kerk kregen, in waterstaatsstijl. Precies honderd jaar later werd die vervangen door het huidige gebouw. Daar zijn nog steeds kunstvoorwerpen te zien uit de eerdere kerken. Zo zijn er de glas-in-loodramen uit 1873, de kruiswegstaties uit 1894 en ook de biechtstoelen die eveneens uit de oude kerk afkomstig zijn. Ouder zijn het beeld van Johannes de Doper (± 1800), een Piëta uit de zestiende eeuw en een beeld van Sint-Anna-te-Drieën dat uit de vijftiende of zestiende eeuw stamt. |
Foto: BHIC, Collectie Provincie Noord-Brabant, 1981 |
Ongeveer net zo oud was het beeld van Sint-Job, dat in een eigen kapel in de kerk stond. Heeze was eeuwenlang een bedevaartsoord voor deze heilige. Het huidige beeld vervangt het oorspronkelijke, dat in 1976 werd gestolen. Ook de bedevaarten naar Sint-Job zijn verdwenen, maar de kerk wordt nog dagelijks bezocht door mensen die er een kaarsje komen opsteken. Bij Sint-Job of bij Maria.
H.M.M. Schröder, kapelaan van de Martinuskerk in de jaren '50. Hier als neomist tijdens het opdragen van zijn eerste H. Mis. (Foto: collectie Katholiek Documentatie Centrum, id.nr. AFBK-3c5689) |
Welke herinneringen heb je nog aan de pastoors en kapelaans van de Martinuskerk? Aan pastoor C.F. Berkelmans bijvoorbeeld, die in de jaren vijftig en zestig de heilige missen verzorgde in de Martinuskerk. Of aan zijn kapelaans in die jaren, zoals Petrus Krijbolder, H. Schröder (hiernaast op de foto) of Th.J.F. Klomp Bueters. Je kunt hieronder reageren. |
Reactie toevoegen