Het rivierduin waarop de neogotische kerk staat, is als cultusplaats veel ouder dan die kerk. In de Romeinse tijd stond er een tempel en daar vlakbij lag er een brug over de Maas. Eeuwen daarna bouwden de Cuijkenaren er een klein romaans kerkje, dat later vervangen werd door een grotere kerk in gotische stijl.
De toren van die kerk mocht als enige overeind blijven, toen in 1913 de huidige neogotische kerk werd gebouwd, naar een ontwerp van C. Franssen.
Tot zover “de stenen”. De kerk was natuurlijk middelpunt van de parochie, maar als gelovige had je te maken met mijnheer pastoor en zijn kapelaans. Daaronder waren roemruchte personen. Wat valt er bijvoorbeeld te vertellen over pastoor P. van den Acker, geboren in 1894, die in 1939 in de parochie werd ingehaald en deze in de jaren zestig nog steeds bediende? Of denk aan zijn kapelaans C. Hoendervangers en J. Thüring. Reageer hieronder en deel je herinneringen.
Reactie toevoegen