Mijn vader, Harry Gondrie, collecteerde nog voor de bouw van deze kerk. Het ging hem aan het hart dat hij moest meemaken dat de kerk werd afgebroken in de beginjaren 80.

Dat kan ik me voorstellen, Irma, zeker als je zelf één van de mensen was die aan de basis heeft gestaan.

Heeft je vader wel eens meer verteld over die collectie, bijvoorbeeld of het lang duurde voordat het geld bijeen was gebracht? (of juist helemaal niet?)

Ik kan me de H. Hartkerk aan de Veestraat nog wel herinneren, en vooral de sloop ervan. Ik was toen een klein meisje.
Mijn oma heeft vóór haar huwelijk gedurende 12 jaar op de erbij behorende pastorie gewerkt. Dat was van ca. 1903 t/m ca. 1914.
Die pastorie staat er nog. Daarin is nu Borrelbar de Haven gevestigd, aan de Havenweg 28.

Kan me de sloop van de monumentale H. Hartkerk in de Veestraat ook nog herinneren. Daarnaast lag de V&D en recht tegenover was toen de Kofa Van den Heuvel. Wat staat er nog van? Niets ...

Even het beeld terugdraaien naar vorige eeuw... Begin 20e eeuw kende Helmond slechts twee parochies: St Lambertus en H. Hart. Deze kerken op nog geen 150 meter van elkaar gelegen. Vraag me af hoe indertijd - eind 19e/ begin 20e eeuw dus - de splitsing gemaakt werd tussen de twee parochies? Wie ging er tot de St Lambertus behoren en wie tot de H. Hart? Zouden de parochianen daarin een keuze gehad hebben?

Mijn grootouders (met hun grote gezin) bleven bij de St Lambertus horen. Zij woonden buiten de stad, was een flink eind lopen. Mijn moeder vertelde wel eens dat het in haar jongere jaren op zondag bij het naar de kerk gaan altijd klompen / schoenen wisselen was op weg naar en van de kerk. Halverwege kwam men elkaar tegen en dan ging bij de kerkgaande groep kinderen de klompen uit en werd er gewisseld met degene die met schoenen aan net uit de kerk kwam en wel ongeveer dezelfe maat had. Ik zie het beeld voor me...

De andere parochies kwamen pas later. Mijn grootouders en hun gezin bleven onder de St Lambertus.

Wat een mooi verhaal van de klompen wisselen!
Dat doet me denken aan het verhaal van mensen die vroeger met z'n tweeën met één fiets moesten doen. De ene vertrok per fiets en de andere te voet. Ongeveer halverwege werd de fiets op een afgesproken plaats neergezet en ging de fietser te voet verder. De eerste voetganger nam de fiets later over en zo kwamen ze ongeveer tegelijk aan.

Wij woonden in het centrum van Helmond, maar ik weet niet eens in welke kerk ik ben gedoopt, waarschijnlijk in de H. Hartkerk. Daarna verhuisden we naar de andere kant van het kanaal en gingen we bij de kerk van O.L.V. ten Hemelopneming horen.

In het H.Hartkerk aan de bindersestraat ben ik gedoopt in 1964.
Jammer dat ze cultureel erfgoed afbreken.

Bedankt, M. Nooijen, voor het reageren. Heeft u nog veel mooie herinneringen aan deze kerk? Gelukkig zijn er op deze pagina nog parochianen van toen die hun verhalen willen delen, ook u bent welkom. Hartelijke groet,

Beste thijs,
Verder weet ik niets over deze kerk.

Hartelijke groet