Dan is er het Sint Liobaklooster in Egmond-Binnen (voor mannen en vrouwen). In Noord-Brabant bevindt zich de enige Nederlandse abdij voor benedictinessen, de Onze-Lieve-Vrouweabdij in Oosterhout.
Benedictus van Nursia (circa 480-547) schreef een kloosterregel die tot de oudste van het West-Europese christendom behoort. Niet alleen stichtte hij verschillende mannenkloosters, hij gaf ook leiding aan een aantal godgewijde maagden, onder wie zijn (tweeling)zuster Scholastica. Zijn leefregel werd enigszins voor vrouwen aangepast, maar net als bij de mannen ligt er grote nadruk op het gemeenschappelijke koorgebed, met als hoogtepunt de dagelijkse eucharistieviering.
De benedictinessen in Oosterhout zijn vanuit Frankrijk naar Nederland gekomen. Begin twintigste eeuw leefden er sterk antiklerikale tendensen in Frankrijk. Toen dat antiklerikalisme in 1905 zelfs kracht van wet kreeg, weken vele communiteiten uit naar het buitenland. Zo kwamen de benedictijner monialen van de abdij van Wisques naar Oosterhout. Die van de abdij van Jouarre zochten een toevlucht in België en later – zij het tijdelijk - in Nieuw-Herlaer bij Sint-Michielsgestel. In 1924 werd de priorij van Oosterhout verheven tot de O.L. Vrouwe abdij.
In 1969 vormden de Nederlandse monniksabdijen van Egmond en Doetichem een zelfstandige Nederlandse congregatie OSB, waartoe ook de O.L. Vrouwe abdij van Oosterhout toetrad. Buiten Nederland is de orde wereldwijd op alle bewoonde continenten actief. De benedictinessen kennen we ook als Ordinis Sancti Benedicti.
Foto's:
Benedictinessen van Oosterhout aan het werk,1989. Fotograaf: Robin Lutz. Bron: Katholiek Documentatie Centrum, fotonr. AFBK-1a31668 (Abdijen in de Lage Landen. KRO-televisie 13 okt. 1989).
S.M. Veling, Benedictines van Oosterhout, z.j. Bron: Katholiek Documentatie Centrum, fotonr. AFBK-6a274.
Oosterhout, Kindercarnaval bij de zusters Benedictinessen, 1971. Fotograaf: Hans Chabot. Bron: Regionaal Archief Tilburg, fotonr. 101331.
Bron: J. Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant. Alphen a/d Maas, 2010.
Reactie toevoegen