Het rijke roomse leven in brabant 1900-1970

Gerard Arninkhof gaat terug naar de broeders van Saint Louis in Oudenbosch

“Oudenbosch. Dat bescheiden dorp in West-Brabant dat mensen alleen maar kennen van de mini-uitvoering van de St.-Pieter die daar staat. Ook in die verkleinde uitvoering nog steeds een erg grote kerk voor dat dorp”, antwoordt Gerard Arninkhof als de oud-NOS journaal-presentator wordt gevraagd naar zijn meest bijzondere plek van vroeger.

foto: Gerard Arninkhof

foto: Gerard Arninkhof

Arninkhof heeft meerdere redenen om voor die plaats te kiezen. “Ik dacht aan Oudenbosch omdat ik daar van mijn 15e tot mijn 20ste op school zat. Bij de broeders van Saint Louis, op de kweekschool. Ik volgde daar de toenmalige opleiding tot onderwijzer. Dat was voor mij een bijzondere tijd.”

Dat heeft verschillende oorzaken, licht hij toe. “Het heeft om te beginnen met mijn leeftijd in die jaren te maken. Je wordt volwassen, gaat zelfstandig nadenken en probeert waarheid en waarachtigheid te onderscheiden van onzin en flauwekul. En dan heb je veel te doen in een tijd dat het Rijke Roomsche leven nog volop aanwezig was. Het was een school met een zeer officieel RK-stempel: de Bisschoppelijke Kweekschool St. Jean Baptiste de la Salle. Een vreemde naam waar we toen niks van begrepen, met broeders in lange wapperende gewaden. Die overigens wel oprecht hun best deden ons te vormen tot voorbeeldige leerkrachten. We kregen goed onderwijs.”

“Maar mijn verzet tegen de autoriteiten leidde ook tot veel discussie en onenigheid. Daar kwam nog bij dat ik toen ook mijn eerste schreden zette op het pad van de journalistiek: ik kwam in de redactie van de schoolkrant ‘Hoogspanning’. Werd later hoofdredacteur. We maakten nogal eens een stekelige krant, waarvoor we op het matje moesten komen. Eén keer werd de krant zelfs door de schooldirectie in beslag genomen voordat ie verspreid kon worden. Vergeet niet: het was ook de tijd van Provo en Mei ’68.”

Seks, religie en autoriteiten

Een spannende tijd, blikt Arninkhof terug. “Ook omdat we als een soort samenzweerders in cafeetjes bij elkaar kwamen. Nippend aan onze glaasjes cola beraamden we plannen voor weer een nieuw provocerend nummer van de schoolkrant. Met als vaste shockerende thema's sex, religie en de autoriteiten. Niet alleen de verhalen waren bedoeld om de lezer in het harnas te jagen, ook de cartoons. De Maagd Maria bijvoorbeeld met een duivel onder haar rokken. Nu glimlach je er om maar toen werd het allemaal heel heftig gevonden. En er werden natuurlijk plannen gemaakt om onze onderwijzersopleiding drastisch te democratiseren. Meer invloed voor de student! Desnoods via het bezetten van de school of het gijzelen van de directeur. Gelukkig bleef het bij plannen maken.”

instituut Saint Louis in OudenboschDe presentator van het journaal haalde daar wel z’n diploma. “Zo praktisch was ik wel. Met zo’n diploma kon je je brood verdienen. Maar ik ging er steeds meer tegenop zien om in het onderwijs aan de slag te gaan. Tijdens de praktijklessen – ‘hospiteren’ –  kwam ik ook veel in lerarenkamers. De sfeer die ik daar doorgaans aantrof vond ik niet erg inspirerend dus tegen het eind van de opleiding solliciteerde ik bij enkele regionale kranten. Waarbij ik als mijn kwaliteiten aanvoerde dat ik een puntig stuk wist te schrijven en een prima pot koffie kon zetten. Volgens mij waren dat toen de voornaamste eisen die aan een journalist gesteld moesten worden. Ik heb een paar weken voor de klas gestaan tot De Stem, toen nog een zelfstandige krant in Breda, liet weten dat ik als leerling-journalist in dienst kon komen. Ik was opgetogen. Een droom ging in vervulling.” Oudenbosch verdwijnt daarmee even uit zijn leven, maar niet voor lang.

(Wil je weten hoe Gerard Arninkhof Oudenbosch weer tegenkomt, nota bene tijdens vakanties in Italië? Lees dan hier verder)


Peter Everaars reageert: "Op de tekening (rechts) van Toine Moerbeek van november 1965. Gemaakt voor de verkiezingen van de Studentenraad.

Ik was toen erg onder de indruk van zijn tekentalent.

Er zijn ook nog veel foto's. Ik was toen namelijk een tijd voorzitter van de Fotoclub en had onbeperkt toegang tot de donkere kamer. Deze was gevestigd op Saint-Louis in de oude kweekschool (waar ook het internaat gevestigd was) in het voormalige tekenlokaal van Broeder Donatianus; om daar binnen te komen moest je een tamelijk steile trap op en met een sleutel de deur openen."

 

Peter Everaers stuurde ons verder enkele voorbeelden van de schoolkrant Hoogspanning (met dank, Peter!):



   

 

Lees meer verhalen van Bekende Brabanders

Lees meer over:

Meer Bekende Brabanders:

2

Reacties (2)

Peter Everaers zei op 10 oktober 2020 om 21:48 uur

In een van mijn vorige berichten heb ik het nog zijdelings over broeder Donatianus gehad; hij gaf tekenles. Af en toe kon hij erg narrig zijn en kortaangebonden. Maar vaak was hij wel te doen. In vierde klas gaf hij een aantal leerlingen (of mogelijk wel allemaal) een door hem geproduceerd kunstwerk. Sommige waren goed geslaagd en andere minder. Hij was duidelijk met een opruimactie bezig. Talent had hij zeker en hij had ook verschillende technieken uitgeprobeerd. Hoe het kwam weet ik niet meer, misschien omdat ik een paar markante werkjes had ingeleverd, maar hij gaf me nog een extra kunstwerk van zijn hand. En ik moest toegeven dat ik dat wel geslaagd vond. Op een rechthoekig stuk hardboard had hij een expressieve kop geschilderd en hij was royaal geweest met de verf. Dus die zat er behoorlijk dik op. Helaas was het geen vrolijke kop. Toen ik later mijn kantoor in Ter Hole in Zeeuws-Vlaanderen inrichtte, heeft het jaren aan de muur achter me gehangen. Maar soms kreeg ik het gevoel of er iemand naar me keek en uiteindelijk is het op zolder beland. Donatianus heeft er zo wel voor gezorgd dat ik hem nooit vergeten ben. Als bewijs zal ik de twee werken van zijn hand hier tonen.










Marilou NillesenBHIC zei op 12 oktober 2020 om 11:22 uur

En inmiddels gevonden en bij je reactie geplaatst, Peter. Bedankt voor het toesturen van deze indrukwekkende kunstwerken!

Reactie toevoegen

Je e-mailadres is privé en zal niet openbaar worden gemaakt.

Platte tekst

  • Geen HTML toegestaan.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.
  • Web- en e-mailadressen worden automatisch naar links omgezet.