De wereld waarin de leerlingen terechtkwamen was erg gesloten. Toch zijn er genoeg foto's bewaard gebleven die een indruk geven van hoe het er achter de schermen op zo'n opleiding aan toe ging: in de kloosterkerk van de paters, waar je vele uurtjes biddend en knielend doorbracht en werd ingewijd in de roomse liturgie, in het lokaal met de twee lange rijen houten schoolbanken, op de speelplaats...
Naast alle studie en godsvrucht was er ook ruimte voor vertier. Het seminarie had een voetbalclub en op een van de foto's zien we daarvan het eerste elftal. Ook is bekend dat de kapucijnen, die zich in Slikgat en omgeving met allerlei initiatieven verdienstelijk maakten, een toneelclub hadden.
In het najaar van 1944 werd het kapucijnenklooster door oorlogshandelingen verwoest. De kapucijnen en hun seminaristen vonden een nieuw onderkomen in Oosterhout. Daar stichtten zij Buurstede en het gymnasium Sint Oelbert.
Er zullen, vergeleken met andere internaten, nog maar weinig ouderen zijn die over het kostschoolleven bij de kapucijnen in Slikgat kunnen vertellen. Over de paters bijvoorbeeld, zoals de ziekenbroeder Amantius, over godsdienstige activiteiten als de retraites en misweken, hoe het was om zo lang weg te zijn van huis. En je vraagt je natuurlijk af hoe al die jongens de oorlog en de verhuizing hebben ervaren en wat dat bijvoorbeeld met hun roeping deed.
Hieronder vinden we enkele ingezonden foto's. Deze geven een indruk van het kostschoolleven op het Serafijns Seminarie, zoals in welke omstandigheden de leerlingen daar leefden. Hoe werden zij daar gehuisvest? Waar sliepen ze? Waar nuttigden ze samen de maaltijd? Hoe zag de kapel eruit, waar iedere dag met gebed begon? Hoe zagen de paters eruit?
Bekijk ook
Reageren
Heb jij nog op kostschool gezeten bij de paters? Reageer dan hieronder, deel je herinneringen en vul deze pagina aan! Ook zoekt het BHIC foto's van deze kostschool. Stuur ze naar info@bhic.nl, dan voegen wij ze hier toe.
Reactie toevoegen