|
De Stephanuskerk was nog niet zo oud. In 1944 werd de kerk van Moerdijk verwoest en de huidige werd in 1957 in gebruik genomen. In die tijd was Moerdijk een Mariabedevaartsoord. Twee jaar daarvoor had de bisschop van Breda een beeld van O.L. Vrouw van Fatima een tocht laten maken door heel zijn bisdom. Aan het einde van de tocht moest het een definitieve plaats krijgen en de bisschop besloot dat dit Moerdijk moest worden, omdat de inwoners al lang een bijzondere devotie voor Maria hadden. Enkele jaren lang was Moerdijk het centrum van de verering van Maria in het bisdom Breda, maar de tijden dat pelgrims met bussen tegelijk naar Moerdijk kwamen, zijn voorbij.
|
 Foto: BHIC / Frans van de Pol, 2012 |
 Foto: © Sebastiaan van de Pol, 2012 |
Voor het kleine groepje kerkgangers was de kerk veel te groot geworden en niet meer te onderhouden. Het heeft heel wat overleg gekost, maar het leek erop alsof iedereen vrede had met het afscheid van de Stephanuskerk. Maar toen kwam de monumentenwereld in het geweer: de Stephanuskerk was een uniek voorbeeld van wederopbouwarchitectuur en bovendien was het orgel dat zich in de kerk bevond vervaardigd door de vermaarde Deense orgelbouwer Marcussen. Als Bach nog geleefd had, zou hij maar wat graag organist zijn geworden in Moerdijk, aldus de kenners. Het orgel heeft in 2011 een nieuwe stek gekregen in de Johannes de Doperkerk in Klundert en plannen voor een alternatieve bestemming van de kerk zijn inmiddels ook ontwikkeld. Ondanks de protesten van de bevolking en het Cuypersgenootschap gaf de gemeenteraad van Moerdijk in 2013 groen licht voor de sloop. Alleen de markante toren, die het dorp vanaf de A16 zichtbaar maakt, met op de achtergrond de petrochemische industrie van het industrieterrein Moerdijk, zal mogelijk behouden blijven. |
Maar wie waren tijdens het 'rijke roomse leven' nu eigenlijk het gezicht van de Stephanuskerk? Want de kerk was natuurlijk middelpunt van de parochie, maar als gelovige had je te maken met mijnheer pastoor en zijn kapelaans. Wat kun je je nog herinneren van deze zielzorgers? Denk bijvoorbeeld aan pastoor Rudolf van Kessel, die in de jaren vijftig en zestig de parochie onder zijn hoede had. Over hem zijn vast boeiende verhalen te vertellen. Deel ze met ons hieronder!
Reactie toevoegen